Pierwsza zmiana (2024) – recenzja filmu
Pierwsza zmiana2024.
Scenariusz i reżyseria: Uwe Boll.
W rolach głównych: Gino Anthony Pesi, Kristen Renton, James McMenamin, Willie C. Carpenter, Daniel Sauli, Brandi Bravo, Garry Pastore, Kwabena Ampofo, Onye Eme-Akwari, Tia Dionne Hodge, Cate Bottiglione, Tom Ukah, Aaron Berg, Michael Wren Gucciardo, Frank Muni, Holland Smith, Ivo Velon i Christian Pastore.
STRESZCZENIE:
Weteran NYPD Mike i nowicjuszka Angela stawiają czoła wyzwaniom dnia na najtrudniejszych ulicach Nowego Jorku, rzucając się na główkę w wir niebezpieczeństwa i akcji. Ich pełne adrenaliny pościgi i nieoczekiwane zagrożenia rozwijają się, gdy nawigują niebezpieczne spotkania. Pośród chaosu intensywne wyzwania tworzą niezniszczalne więzi.
Nie tylko jest Pierwsza zmiana (najnowszy film niesławnego filmowca Uwe Bolla, na zawsze kojarzonego z rzeźnickimi adaptacjami gier wideo i rzucaniem krytykom wyzwań w postaci walk bokserskich z powodu usprawiedliwionych słabych recenzji) to nihilistyczne, chwytliwe ćwiczenie, które jest w jakiś sposób płaskie w swojej nieustępliwości. Co gorsza, film zasadniczo stara się wzmocnić przekonanie, że negatywne stereotypy są w większości trafne, a dla dobrej miary zawiera dziecinną tyradę przeciwko kulturze przebudzonej.
Czarnoskóry mężczyzna wyciąga broń podczas rutynowego zatrzymania za przekroczenie prędkości, próbując odwieźć swoją partnerkę, która rodziła, do szpitala, ale upokorzenie na tym się nie kończy. Po bójce w pojeździe znajdują się narkotyki. Gdyby ten film był tak cyniczny, jak się wydaje, nadal byłby dość zły, ale zapewniamy, że jest jeszcze gorzej. Na szczęście próby szoku nigdy nie osiągają poziomu obraźliwości; Uwe Boll, po tylu latach kręcenia okropnych filmów, nadal nie jest wystarczająco utalentowany, aby wywołać gorącą reakcję.
Jak sugeruje tytuł, film opowiada o pierwszej zmianie nowicjusza, konkretnie w organach ścigania. To pierwszy dzień pracy Angeli (Kristen Renton) (i stosunkowo nowej w Nowym Jorku, pochodzącej z Atlanty) w parze z przewracającym oczami weteranem Deo (Gino Anthony Pesi), który stracił wszelką wiarę w ludzkość i postrzega miasto jako nic więcej niż ściek przestępczości, pomimo jego atrakcyjności turystycznej. Ponownie, kolejne 85 minut najwyraźniej istnieje, aby udowodnić jego rację za pomocą ponurych przedstawień przestępczości, od podwójnego zabójstwa związanego z gangsterami (postacie, które zabawnie mówią jak żenujące karykatury) po cierpiących na PTSD, nadużywających narkotyków, agresywnych ojców w rodzinie. Nie jest on osobą towarzyską, chociaż ma słabość do psów, co widać, gdy szybko opiekuje się jednym z nich po swoim właścicielu, który ma stracha w sklepie spożywczym, co prowadzi do trzytygodniowego pobytu w szpitalu.
Jeśli chodzi o Angelę, jej postać w ogóle nie jest przedstawiana jako odpowiednia do tej pracy; wielokrotnie transmituje na żywo na TikToku podczas pracy (co Deo z wyższością nazywa Klik-Klak, ponieważ to uchodzi tutaj za żart), ma kilka pytań związanych z geografią i nieprofesjonalnie wtrąca się w jego życie osobiste na każdym kroku, przez co ogólnie rzecz biorąc jest postrzegana bardziej jako próżna influencerka niż ktoś, kto ma osobisty, zaangażowany interes w ochronie społeczności.
Technicznie rzecz biorąc, jest użyteczna w terenie, przedstawiona w sekwencji, która wydaje się wyrwana z typowego pobocznego zadania gry wideo; Deo próbuje namówić niezrównoważonego mężczyznę do odłożenia noża po tym, jak sam się kilka razy zranił, podczas gdy Angela manewrowała zgodnie z ruchem wskazówek zegara, zatrzymując się i używając skrzyń jako osłony, jakby była to trzecioosobowa gra akcji i przygody. W końcu udaje jej się zajść za niego na tyle daleko, by go ogłuszyć, pozostawiając uczucie, że osiągnięcie powinno wyskoczyć za rozwiązanie kryzysu w sposób nieśmiertelny.
Niedbale zmontowane w ich śmiertelnie nudnych rozmowach i scenach zbrodni są przebłyskami tych sytuacji, zanim dotrą, lub czasami pozostawione w zawieszeniu, dopóki Uwe Boll w końcu nie zdecyduje się wpleść tego w zmianę. Argumentem sprzedażowym tutaj (według komentarza na prywatnym linku pokazowym pozostawionego przez Uwe Bolla, czego nigdy nie widziałem, żeby zrobił filmowiec do tej pory) jest najwyraźniej to, że film został nakręcony w różnych oryginalnych lokalizacjach w Nowym Jorku, co jest pustym stwierdzeniem, biorąc pod uwagę, że nie zrobiono ani jednej przekonującej rzeczy z punktem orientacyjnym lub geografią tutaj.
Dialogi są często sztuczne, a nic tutaj nie wydaje się ludzkie ani surowe, co sprawia, że zbrodnie są łatwiejsze do oglądania, niż mogłoby sugerować to, co napisano na materiale. Jeśli chodzi o więź między oficerami, Angela nalega, aby Deo dał ludzkości drugą szansę. To jest coś, czego film aktywnie próbuje powstrzymać Deo, dopóki tego nie zrobi, wysyłając sprzeczne przesłanie, które nie ma sensu, biorąc pod uwagę horror, jaki spotyka go w ciągu jednego dnia. Mimo to o wiele bardziej przerażające jest to, że Uwe Boll uważa, że ma dobrą wolę Kevina Costnera i kończy Pierwsza zmiana ze zwiastunem sequela. To jest powód do nihilizmu.
Ocena mitu migotania – Film: ★ / Film: ★
Robert Kojder jest członkiem Chicago Film Critics Association i Critics Choice Association. Jest również redaktorem Flickering Myth Reviews. Sprawdź tutaj nowe recenzje, śledź moje Świergot lub Letterboxd, albo napisz do mnie na adres MetalGearSolid719@gmail.com
