Pierwszy raz pojechał do Hurghady na all inclusive. Zdradza, co się działo
Poniżej przedstawiamy całą treść listu do redakcji.
„Nigdy nie pojadę na all inclusive!” — zarzekałem się przez całe swoje dotychczasowe życie. Odkąd pamiętam, lubiłem podróżować samemu, z plecakiem, wybierałem aktywną turystykę „po mojemu”. Wakacje organizowane przez biura podróży wydawały mi się opcją dobrą wyłącznie dla emerytów. Słyszałem też legendy o Polakach na all inclusive, którzy piją od rana do nocy, robią scysje już w samolotach, a ich pokoje po tygodniowym pobycie wymagają co najmniej odświeżenia.
Wyjeżdżam dużo za granicę — nawet dziesięć razy w roku — i naprawdę niejedno już widziałem. W wieku 37 lat postanowiłem w końcu sprawdzić wyjazdy, na których podobno „ma się wszystko i… można wszystko”.
Po tym, co słyszałem o tych wycieczkach, nie miałem wysokich oczekiwań. Zresztą, od samego początku zapowiadało się zgodnie ze stereotypami. Już na lotnisku, gdzie czekaliśmy na czarterowy lot do Egiptu, więcej niż co druga grupka podróżujących otwierała butelki z mocnym alkoholem zakupionym w strefie bezcłowej. Tylko część z nich zadbała o kubeczki lub kieliszki. Trunki lały się do butelek z colą, do bidonów, ale i… „z gwinta” prosto do gardeł. Młodzi, starsi — pili niemal wszyscy. Widać było, że to pewna tradycja na tego typu wyjazdach i że nikt się tu niczego nie wstydzi. „Będzie wesoły samolot” — pomyślałem od razu. Wszystkie rodzaje alkoholu bez umiaru rozlewano tuż przed naszą bramką, a naprawdę tylko nieliczni w spokoju oczekiwali na jej otwarcie.
Tak, przyznaję, czegoś takiego jeszcze nigdy nie widziałem przed żadnym lotem. Widać było, że ludzie jechali nie tylko odpoczywać, ale też się mocno zabawić. Sprawiali wrażenie, jakby przez cały rok, a już na pewno całą podróż na lotnisko czekali na moment otwarcia butelek. Jako że lot odbywał się w nocy, to — pomimo moich obaw — wszyscy grzecznie usnęli. Zmęczenie wygrało z chęcią imprezowania, więc samolot bardzo szybko zamienił się w jedną wielką kapsułę do spania, a część zmęczonych wakacjowiczów obudziły dopiero gromkie brawa dla pilotów po lądowaniu w Egipcie.
Pierwsze chwile w Egipcie
Później było już tylko lepiej. Na lotnisku powitał nas Egipcjanin, który biegle mówił po polsku. Okazało się, że wszyscy przedstawiciele biura podroży posługiwali się naszym językiem. To oczywiście otwiera wakacyjną furtkę dla osób bojących się zagranicznych wyjazdów z powodu braku znajomości języków obcych. I jest to pierwsza, ogromna zaleta all inclusive, choć często w internecie można przeczytać złośliwe komentarze, że Polacy jadą za granicę i robią tam sobie „małą Ojczyznę”. Myślę jednak, że dla pokolenia naszych rodziców, które nie miało takiej szansy nauki angielskiego, jest to świetne rozwiązanie, otwierające dla nich okno na świat.
My od pierwszej do ostatniej chwili mieliśmy poczucie, że absolutnie o nic nie musimy się martwić, bo wszelkie formalności i logistyka zostały ogarnięte za nas — a to wszystko w przyjaznej atmosferze i bez najmniejszego wysiłku. Czy nie od tego są wakacje, aby się o nic nie martwić? Pierwszy raz nie musiałem szukać dogodnego dojazdu do hotelu, czekać w kolejce na wynajęte auto, co często rodzi mniejsze lub większe problemy z kartą kredytową, lub ubezpieczeniem. Przed samym lotniskiem czekały na nas autokary z nazwami hoteli — wystarczyło znaleźć swój, zameldować się i… po wszystkim. Po kilkudziesięciu minutach byliśmy na miejscu.
Hotelowe lobby
Obawy, wyobrażenia, mity
W głowie każdego, kto jedzie do kraju typu Egipt, pojawiać się może kilka obaw. Jedną z nich jest słynna klątwa faraona, czyli tradycyjne problemy żołądkowe u przybyszów spoza Afryki. Rezydent już na pierwszym spotkaniu polecił miejscowe leki, które — w odróżnieniu od polskich — doskonale działają i pomagają w powrocie do komfortowego korzystania z urlopu. Co ważne, powiedział też, ile mniej więcej powinniśmy na nie wydać, czyli ok. 3 dolary. Zdarza się bowiem, że odwodnieni i zmęczeni turyści przepłacają czterokrotnie za magiczne, egipskie specyfiki, mające uratować ich wakacje. A jak człowiek w potrzebie… to się nie zastanawia, tylko płaci.
W Egipcie na wakacjach
Kolejną rzeczą, przed którą mnie wyraźnie przestrzegano, była natarczywość obsługi. Usłyszałem wiele historii o męczących pracownikach hotelu, którzy nie dają ani na chwilę o sobie zapomnieć i szukają każdej możliwej okazji do zarobienia dolara. Spoufalają się, chcą bez przerwy zbijać piątki, mówią polskie przekleństwa, a nawet puszczają disco polo na wieczornych imprezach. Może miałem szczęście, ale w moim przypadku zachowanie obsługi okazało się jak najbardziej profesjonalne.
Ekipa była bardzo liczna i odpowiadała na potrzeby, zanim jeszcze te narodziły się w naszych głowach. Pomoc przy bagażu, wielokrotnie dopytywanie w jadalni, czy jeszcze czego nam nie trzeba donieść, duża dbałość o czystość w pokoju. Oczywiście nie oferowali tego z dobrego serca, a dla napiwków, ale robili to w bardzo uczciwy i nieinwazyjny sposób.
Prawdziwym hitem okazał się pan, który sprzątał nasz pokój. Okazuje się, że ręcznik zwinięty na kształt łabędzia, a nawet… w kobrę, to estetyka podbijająca nie tylko polskie, aspirujące hotele na prowincji. Spotkać ją można także w pięciogwiazdkowym przybytku pod Hurghadą.
Fantazje pana sprzątającego pokój
Zanim sam wyjechałem na all inclusive, słyszałem wielokrotnie, że zarówno jedzenie, jak i darmowe drinki pozostawiają wiele do życzenia. Mówili mi, że bez dolara, dwóch, nie dostanie się nic dobrego, a jeszcze… żebym uważał na metanol! Tymczasem barmani podawali smaczne drinki niezależnie od tego, czy ktoś dawał napiwek, czy nie. Wkładali serce w ich przygotowanie, więc wiele osób i tak decydowało się ich za to nagrodzić.
Jedną z najważniejszych kwestii na wyjeździe all inclusive jest jakość jedzenia i picia. Już sam fakt, że wszystko jest „za darmo”, a dokładnie rzecz ujmując — „w cenie”, może rodzić podejrzenia. Jedzenie miało być najtańsze i najgorsze z możliwych. Trzeba przyznać, że i tu byłem bardzo pozytywnie zaskoczony. Owoce morza, sery, lokalne wędliny, makarony, sushi, warzywa i owoce, desery, naleśniki, grill, lody… Trudno wskazać rodzaj pożywienia, którego zabrakło. Jednocześnie wszystko podawano w naprawdę elegancki sposób. A smak… no cóż, trzeba pamiętać, że jednak mamy do czynienia z produktem masowym, który zapewne trafiał do wielu hoteli w regionie. Wielokrotnie zdarzyło się, że wygląd zdecydowanie przewyższał smak. Nikt jednak nie zmusza do jedzenia i można było zawsze wybrać co innego.
Nie było to najsmaczniejsze jedzenie, jakie jadłem w życiu. Myślę, że Włosi po jego spróbowaniu mogliby po prostu wyjść z jadalni lub zdecydować się na same warzywa i owoce. Niemniej, posiłki było co najmniej przyzwoite i przez pierwsze 2-3 dni naprawdę nie mogłem się doczekać, kiedy po raz kolejny pójdę skosztować tych wszystkich smaków.
Przyznam jednak, że im bliżej było końca wyjazdu, tym częściej w mojej głowie pojawiała się myśl o zwykłej, polskiej kanapce albo o jajecznicy na boczku. Początkowy zachwyt różnorodnością mija, ale z pewnością na jedzenie nie można było narzekać.
Co ważne, na all inclusive odchodzą wszystkie kwestie związane z szukaniem knajpy, czekaniem na rachunek, zastanawianiem się, co naprawdę kryje się za daną pozycją w zagranicznym menu. Tu jest prościej – widzisz, podoba ci się, bierzesz. Nie smakuje — wracasz po coś innego. Do wyboru jest więcej, niż zdołasz choćby spróbować. A potem udajesz się z ulubionym drinkiem nad jeden z licznych basenów – np. nad ten z nich, który był… podgrzewany. Przyznam, że tego w Egipcie się nie spodziewałem. A mimo 28 st.w dzień, woda w basenach nie była bardzo ciepła. Podgrzewany basen był idealny szczególnie rano, jeszcze przed śniadaniem. Poranek idealny!
Jak darmowy alkohol wpływał na kondycję gości? Ani razu nie widziałem pijanych wakacjowiczów, którzy zachowywaliby się w sposób „typowy dla all inclusive”. Przyznam jednak, że nie siedziałem w barze dłużej niż do ok. godz. 23, a być może prawdziwa impreza dopiero wtedy się rozpoczynała…
Wycieczki – warto się zdecydować!
To, na co na pewno warto się zdecydować, to wycieczki. Oczywiście są dodatkowo płatne, bo to od nas zależy, czy i z jakiego rodzaju atrakcji chcemy skorzystać. Ceny były naprawdę bardzo atrakcyjne, bo kilkugodzinne objazdy po okolicy zaczynały się już od 8 dol. za osobę, czyli taniej niż taksówka z naszego hotelu do centrum Hurghady. Nam zależało na tym, aby wybrana przez nas wycieczka nie zajmowała całego dnia, bo nie chcieliśmy spędzać wielu godzin w autobusie. Dla niektórych może być zaskoczeniem, że busy wiozące turystów na wycieczkę muszą najpierw zgarnąć gości z kilku okolicznych hoteli, co zazwyczaj zajmuje dość dużo czasu — kilkanaście, czasem nawet kilkadziesiąt minut. W naszym przypadku nie było to jednak szczególnie uporczywe, bo mieszkaliśmy w trzecim z sześciu hoteli w grupie.
Wycieczką, na którą się zdecydowaliśmy, było mini safari. Wyjazd z hotelu był o 7:30, a powrót na obiad. Za 30 dol. za osobę otrzymaliśmy naprawdę bogaty pakiet atrakcji: wizyta w wiosce beduińskiej, 40 minut ekscytującej jazdy quadami przez pustynię, przejażdżka na wielbłądzie oraz kwadrans za kierownicą terenowego auta typu buggy. W Polsce, za godzinę jazdy quadem trzeba zapłacić około 200 zł, dlatego naprawdę warto skorzystać.
Podczas wycieczki z hotelu
Podczas wycieczki z hotelu
Przełom października i listopada wydaje się idealną porą na takie aktywności, bo temperatura w ciągu dnia jest wysoka, ale pozwala na normalne funkcjonowanie – bez ciągłego myślenia, jak strasznie jest gorąco. Wszystko szło supersprawnie, a cena w stosunku do oferty była naprawdę atrakcyjna. Po wszystkim zostało jeszcze pół dnia na odpoczynek nad basenem i bezpłatne drinki — żyć, nie umierać!
All inclusive czy podróż z plecakiem?
Skoro na all inclusive jest tak źle, jak można często przeczytać w internecie, to dlaczego u nas było tak dobrze? Powodów jest pewnie wiele. Myślę, że ludzie lubią krytykować i nieco wyolbrzymiać, a za stosunkowo niewielką cenę mają wybujałe oczekiwania.
Hotel, który wybrałem na swoje pierwsze all inclusive, plasował się na średniej półce cenowej. Za pięciodniowy wyjazd dla jednej osoby trzeba było zapłacić ok. 3 tys. zł. Na podobną wycieczkę do Egiptu można było jechać przynajmniej trzydzieści procent taniej. Ja trafiłem do hotelu pięciogwiazdkowego, gdzie oprócz dużej grupy Polaków bawili się również Niemcy, Szwedzi, Brytyjczycy i Francuzi. Miejsce nadawało się idealnie na wyjazd z dziećmi, dla których hotel zapewniał naprawdę wiele rozrywek, takich jak sala zabaw, aquapark, tematyczne konkursy organizowane wielokrotnie każdego dnia. Być może miałem szczęście, bo trafiłem do hotelu w standardzie europejskim, który okazał się wolny od najgorszych cech przypisywanych standardowo wyjazdom w formule all inclusive.
Gdy opowiadamy o zachowaniu rodaków na wakacjach, bardzo często wspominamy zjawisko parawaningu. Wydaje nam się, że to tylko Polacy z niewiadomej przyczyny mają w sobie gen zajmowania najlepszego miejsca. W Egipcie zobaczyłem jednak, że w walce o najlepszy leżak biorą udział na równi wszyscy urlopowicze, bez względu na narodowość. Próżno było szukać o godz. 7 rano wolnego miejsca w najbardziej wyeksponowanych na słońce rewirach – wszystkie „zarezerwowano” ręcznikami, ciuchami, czym się tylko dało. Zjawisko „zajmowania” miejsc, choć zabronione przez władze hotelu, miało się w najlepsze.
Bez wątpienia wrócę na all inclusive w przyszłości, szczególnie w zimowych miesiącach. Były to moje pierwsze wakacje, kiedy nie martwiłem się absolutnie o nic — może poza tym, że ta bańka w końcu pęknie i trzeba będzie wracać do domu.
Czy zrezygnuję z samodzielnych wyjazdów? Oczywiście, że nie, bo nie da się porównać wyjazdu zorganizowanego przez biuro podróży do przyjemności związanej z samodzielnym planowaniem, intensywnym zwiedzaniem, przygodami, różnorodnością odwiedzanych knajp, miejsc noclegowych czy też ludzi, których można spotkać na swojej drodze. Warto jednak pamiętać, że dopóki samemu nie sprawdzi się wszystkich opcji poznawania świata i wypoczynku, trzeba z dystansem traktować legendy, które krążą o poszczególnych typach podróżowania. Każdemu z nas — w zależności od pory roku, poziomu zmęczenia i momentu w życiu — może przypaść do gustu inna forma wakacji.
Janek
Listy do redakcji
Chcesz się podzielić swoją podróżniczą historią? Napisz: karolina.walczowska@redakcjaonet.pl
