Cynthia Littleton

„Simpsonowie” zajmują wyjątkowe miejsce w historii światowej telewizji. Przy 36 sezonach i ponad 750 odcinkach animowana seria Fox była stałym motorem napędowym zatrudnienia dla scenarzystów, producentów, reżyserów, aktorów i innych hollywoodzkich rzemieślników przez ponad pokolenie.

Dziedzictwo serialu zostało uczczone w piątek rano podczas pikiety Writers Guild of America w stylu „Simpsonowie” zebranej przed Fox Studios, która przyciągnęła dziesiątki byłych i obecnych pracowników. W kontekście batalii pracowniczej o przyszłość telewizji „Simpsonowie” postrzegani są jako przykład rodzaju zatrudnienia i rodzaju seriali, które zanikają w nowej epoce.

„Widząc taką frekwencję, z pewnością czujesz wdzięczność za bycie częścią tej kreatywnej społeczności tworzącej prawie 40-letnią kreskówkę” — powiedział Matt Selman, długoletni producent wykonawczy „Simpsonów”, który zorganizował piątkową pikietę wraz z innym producentem wykonawczym Alem Jean. Od 2 maja WGA strajkuje przeciwko największym studiom i platformom w Hollywood.

„Wielu pisarzy przewinęło się przez ten program i dokonało wielkich rzeczy. Jeśli napiszesz odcinek „Simpsonów”, masz wielkie szczęście, ponieważ prawdopodobnie będzie on emitowany w telewizji tak długo, jak będzie telewizja” – powiedział Selman. „Więc naprawdę możesz poczuć, że masz trochę posmaku spuścizny. I mam takie szczęście, że czuję, że mam osobistą spuściznę twórczą. To dar od wszechświata, aby poczuć się, jakbyś odcisnął mały ślad na świecie głupoty”.

Matt Groening, twórca „Simpsonów” i oryginalnego komiksu panelowego „Życie w piekle”, który zainspirował tę serię, był w piątek pod ręką ze znakiem pikiety w jednej ręce i kilkoma markerami Sharpie w drugiej. Narysował kilka niestandardowych postaci na znakach pikiet dla innych członków WGA, a także użył grzbietów niebieskich i czerwonych T-shirtów WGA jako płótna, ku uciesze innych skrybów.

„Jestem pisarzem. Zawsze myślę o sobie jako o pisarzu” – powiedział Groening. „Tak się składa, że ​​rysuję kreskówki. Ale pisanie jest tym, o co w tym wszystkim chodzi”.

Conan O’Brien był kolejnym śmiałym nazwiskiem w piątkowym tłumie. Pracował jako scenarzysta przy „Simpsonach”, zanim w 1993 roku przeniósł się do nocnej telewizji NBC.

„Wszystkie te programy, nad którymi miałem szczęście pracować, takie jak „Saturday Night Live”, a następnie „Simpsonowie”, które naprawdę celebrują pisanie i naprawdę podnoszą znaczenie pisarzy na wiele sposobów” – powiedział O’Brien. „Moja kariera by się nie potoczyła, gdyby nie praca pisarki”.

O’Brien zwrócił uwagę na koleżeństwo między twórcami, które często ma kluczowe znaczenie dla ożywienia telewizji i filmu. Podczas swojego pobytu na liniach pikiet do tej pory słyszał przerażające historie od młodszych pisarzy o ich doświadczeniach zawodowych w ostatnich latach. Zauważył, że ostatnio porównywał notatki ze swoim byłym partnerem w pisaniu, Gregiem Danielsem, doświadczonym showrunnerem, który również przeszedł przez linię w piątek. Daniels miał na sobie dżinsową kurtkę z setnego odcinka „Simpsonów” – artefakt telewizyjny godny „Antiques Roadshow”.

„Często rozmawiam o tym z Gregiem. Mieliśmy tyle szczęścia. Kiedy zaczynaliśmy w 1985, 1986, 1987, musieliśmy istnieć w tym innym okresie” – powiedział O’Brien. „Gdybym zaczynał teraz, bardzo trudno byłoby postawić stopę w drzwiach i bardzo trudno byłoby zarobić na życie. To, co słyszę od wielu młodych pisarzy, to to, że ich doświadczenie w tej branży jest o wiele trudniejsze”.

O’Brien i inni uważają, że strajk jest produktem ubocznym niezdolności branży – i niechęci – do bezpośredniego zajęcia się zmianami strukturalnymi, które utrudniły pisarzom sytuację zatrudnienia. „Simpsonowie” to jeden z nielicznych istniejących programów telewizyjnych, który produkuje 22 odcinki rocznie w rocznym cyklu, który zapewnia stabilność zespołom kreatywnym. Nowy krajobraz seriali, które mają krótsze sezony i ogólnie krótszą żywotność, ma reperkusje dla kreatywnej społeczności Hollywood.

„Simpsonowie” są oczywiście wyjątkiem w każdej epoce telewizji ze względu na swoją długowieczność i obecność w popkulturze. Ale obawy wyrażane przez wielu na liniach pikiet WGA – a także prywatnie za bramami studiów i streamerów – że ogólnie firma nie jest tak dobrze wyposażona, aby dostarczać długie serie. Pikietowane spotkania scenarzystów z długo emitowanych programów tylko wzmocniły poczucie, że dzisiejsze największe hity po prostu nie są zbudowane na odległość przez pięć, dziesięć sezonów lub dłużej — częściowo z powodów biznesowych, a częściowo z powodu zmiany zachowań konsumentów wokół platform na żądanie.

„Wszystko zmienia się tak szybko, że poświęcenie minuty i próba znalezienia sposobu na uczynienie tego bardziej sprawiedliwym i zachowanie zdolności pisarzy do zarabiania na życie jest naprawdę ważne” — powiedział O’Brien.

(Na zdjęciu u góry: Showrunner Greg Daniels ma na sobie swoją dżinsową kurtkę z setnego odcinka „The Simpsons”)