Rzeczywiście, jego wolty, które zawstydziłyby nawet doświadczonego polityka, ciągłe zmienianie słupków bramkowych, wymyślanie kiepskich wymówek i tendencja do wrzucania wszystkich pod autobus dają wgląd w umysł menadżera piłkarskiego, który wydaje się pozbawiony pomysłów lub większego wizja.

Jednak w obecnej sytuacji Stimac nie jest jedynym problemem indyjskiego futbolu.

Indie wciąż mogą zająć drugie miejsce w swojej grupie i po raz pierwszy w historii zakwalifikować się do trzeciej rundy eliminacji Pucharu Świata. Choć historyczne, niekoniecznie musi to być coś dobrego. To tylko zakryje pęknięcia i da administratorom Football House fałszywe poczucie osiągnięcia pomimo głębokich problemów strukturalnych.

Kadencja Stimaca zostanie zapamiętana ze względu na jego częste zwroty akcji Cruyffa oraz jego działania i oświadczenia, według wygody. Ale robiąc to, rutynowo rzucił też jedną lub dwie bomby prawdy, pokazując indyjski futbol w lustrze.

Jakość zawodników

Co Stimac powiedział jako pierwszy: „Zmieniło się nastawienie i mogą grać intensywnie przez 120 minut. To dobre znaki…” – lipiec 2023

Zawracanie: „Taka jest nasza rzeczywistość… nie mamy wystarczającej liczby graczy, aby grać na najwyższym poziomie”. – styczeń 2024 r

Nikt nie mógłby ująć tego lepiej: faktem jest, że w Indiach nie ma wystarczającej liczby dobrych graczy. Nie opiera się to na bliźniaczych wynikach z Afganistanem, ale remis i porażka z pewnością dodają wagi tej ocenie.

Większość indyjskich zawodników nie jest postrzegana jako wystarczająco dobra, aby startować w swoich drużynach klubowych, a Indian Super League (ISL) nie należy nawet do najsilniejszych rozgrywek w Azji. Puchar Azji i trwające mecze kwalifikacyjne obnażyły ​​długotrwałe wady indyjskich zawodników – nieumiejętność łączenia podań, spójnych zagrań i odwagi, by strzelać na bramkę.

Dotyczy to nawet grupy zawodników, którzy grali w Mistrzostwach Świata U-17 w 2017 roku, uważanych za najczęściej podróżującą i najlepiej trenowaną drużynę młodzieżową w historii indyjskiej piłki nożnej.

Na przykład piłkarze z Afganistanu mogą należeć do regionu rozdartego wojną, ale swoją karierę zawodową wykonują w drugiej lub trzeciej lidze dojrzałych krajów piłkarskich. Tymczasem indyjscy piłkarze zarabiają hojnie. W związku z tym gasi ich pragnienie, dając zagranicznym pracownikom prawdziwy zastrzyk. Rzeczywiście zakłada się, że posiadają umiejętności techniczne, które można uznać za wystarczająco dobre, aby grać poza Indiami.

Szczęśliwi w przytulnych, przeciętnych wnętrzach krajowego boiska w Indiach, gracze często nie są w stanie poradzić sobie z dużą intensywnością i rywalizacją w międzynarodowej piłce nożnej. Wszystko to nasuwa pytanie: czy Indie są jedynie krajem obserwatorów piłki nożnej?

„Obiecująca przyszłość” reprezentacji narodowej

Co Stimac powiedział jako pierwszy: „To są nowe Indie”. – październik 2019 r

Zawracanie: „Jak możemy (sic!) oczekiwać więcej od naszych chłopców, skoro nigdy w naszej historii nie zakwalifikowaliśmy się do Pucharu Azji w kategorii U18/U20/U23?” – luty 2024 r

Już na początku swojej kariery w Indiach było jasne, że Stimac uwielbia grać dla galerii. Nic nie oddało tego lepiej niż jego euforyczne oświadczenie po tym, jak Indie strzeliły gola w końcówce meczu przeciwko Bangladeszowi przed wypełnionym po brzegi stadionem Salt Lake, aby uniknąć porażki. „To są nowe Indie” – rozpromienił się po wyniku, który zawstydziłby każdego szanującego się trenera.

Ale w gigantycznej bańce, jaką jest indyjski futbol, ​​wszyscy zaangażowani uwierzyli w ten szum. Konfrontacja z rzeczywistością zajęła Stimacowi pięć lat. W raporcie z sekcji zwłok Pucharu Azji dla Ogólnoindyjskiej Federacji Piłki Nożnej (AIFF) Stimac napisał, według PTI: „Jak możemy (sic!) oczekiwać więcej od naszych chłopców, skoro nigdy w naszej historii nie zakwalifikowaliśmy się do Pucharu Azji do lat 18”. /U20/U23?”

To jest prawdziwy problem. Indie nie zakwalifikowały się jeszcze na podstawie zasług w Pucharze Azji w swojej grupie wiekowej, co wskazuje na wadliwy program oddolny. W rezultacie od samego początku młodzi zawodnicy z Indii już doganiają swoich odpowiedników z bardziej ugruntowanych krajów piłkarskich w regionie. Ta przepaść pogłębia się w miarę wspinania się graczy po szczeblach drabinki ze względu na niedoskonałą strukturę wewnętrzną w Indiach.

Tak więc, jeśli Indie konsekwentnie nie zaczną kwalifikować się do Pucharów Azji w poszczególnych grupach wiekowych, osiągnięcie wyników na poziomie seniorskim pozostanie marzeniem.

Indyjska Superliga

Co Stimac powiedział jako pierwszy: „Przez większość czasu oglądaliśmy wspaniałe gole, świetną akcję i otwarty futbol… Jeszcze raz dziękuję za ułatwienie mi życia tutaj”. – marzec 2021 r

Zawracanie: „ISL nie wywiera takiej presji. Nie zrozumcie mnie źle, ale w ISL nie ma spadków. To zupełnie coś innego niż gra w międzynarodową piłkę nożną na najwyższym poziomie. – czerwiec 2021 r

Podobnie jak wcześniej Stephen Constantine, Stimac również w swoich początkach chwalił ISL, zanim zdał sobie sprawę z ograniczeń ligi bez awansów i spadków, w której indyjscy gracze są ograniczeni do wspierania obsady.

Zamknięta struktura ligi – nie ma awansów ani spadków – oznacza, że ​​mecze nie są obarczone podwójnym ryzykiem. Tempo meczów jest stosunkowo powolne i nie przygotowuje ich do spotkań o dużej intensywności i presji.

Menedżerowie klubów, których przyszłość zależy od wyników, a nie od doskonalenia indyjskich zawodników, chętnie korzystają z importu na kluczowych pozycjach na boisku. Nawet po 10 latach ISL nie zapewniła drużynie narodowej ważnego gracza. Świadczy o tym fakt, że jeśli Sunila Chhetriego nie ma na boisku, zespół się rozpada i ma trudności ze zdobyciem gola. Nawet we wtorek, w chwili, gdy Chhetri – rozegrał swój 150. mecz i strzelił gola – został zmieniony, Indie straciły przewagę i ostatecznie przegrały. Poza Sandeshem Jhinganem i Gurpreetem Sandhu, żaden inny doświadczony lub młodszy gracz będący supergwiazdą ISL nie wykazał się przywództwem na boisku w barwach Indii.

I jeśli nie nastąpi korekta kursu, sytuacja pozostaje ponura, ponieważ większość franczyz prowadzi swoje programy dla młodzieży w ramach obowiązku, a nie inwestycji na przyszłość.

Zmiana bramek

Co Stimac powiedział jako pierwszy: „Wiesz, co będzie w styczniu przyszłego roku… Najważniejszym czasem dla nas jest grudzień. Zapomnij o tym wszystkim. – czerwiec 2023 r

Zawracanie: „Dla nas najważniejsze są eliminacje do Pucharu Świata… Nie uważam Pucharu Azji za tak ważny dla nas turniej”. – listopad 2023 r

Kluby ISL nie tylko nie spełniły swojego podstawowego obowiązku, jakim jest produkcja zawodników, ale według Stimaca liga stanowiła także przeszkodę w przygotowaniu reprezentacji narodowej do dużych rozgrywek. Mówi, że indyjskim zawodnikom potrzeba czasu, aby przełączyć się między stylem klubowym a reprezentacyjnym, w przeciwieństwie do krajów rozwiniętych w piłce nożnej, gdzie IQ zawodników jest wyższe.

Stimac domagał się dłuższych obozów przygotowawczych, aby gracze przyzwyczaili się do swojego stylu, ale kluby i organizatorzy ligi, powołując się na przepisy FIFA, w dużej mierze zignorowali jego prośby.

Ale dobrze im zrobi, jeśli przeczytają pokój. Jak widać w innych sportach, nic nie rozpala pasji i nie jednoczy ludzi bardziej niż solidne występy w reprezentacji.

Kluby muszą zdać sobie sprawę, że ich los jest spleciony z losem Indii. Setki miliardów, które wspólnie wydają w każdym sezonie, nie będą się liczyły, jeśli liga nie pomoże w wychowaniu kolejnego pokolenia młodych zawodników, którzy mogą wnieść wartość dodaną do drużyny narodowej.

Stimac chce dłuższego obozu przed kolejnym meczem Indii z Kuwejtem w czerwcu i dostanie go, ponieważ będzie wtedy poza sezonem. Chorwat powiedział, że odejdzie, jeśli Indie nie awansują do 3. rundy kwalifikacji. To może zadowolić fanów, ale nie rozwiąże głęboko zakorzenionych problemów indyjskiego futbolu.