Dyrektor generalny Starbucks, Laxman Narasimhan, udostępnił na LinkedIn podnoszący na duchu post na temat wpływu matki na jego życie. Stwierdził, że odejście matki pozostawiło w jego życiu „wielką pustkę”, ale wspomnienia i nauki o niej nadal „żyją w nim”.

Na blogu 56-letni dyrektor powiedział, że jego matka Bhama zaszczepiła w nim wiarę we wszystkie religie, mimo że jest hinduistą. „Powiedziała: wybierz dowolną ścieżkę, jest wiele ścieżek prowadzących do Boga. Nie ma miejsca na nienawiść. Tylko przestrzeń na miłość i dobroć” – napisał Narasimhan.

Stwierdził, że matka jest dla niego „latarnią morską”.

Narasimhan powiedziała, że ​​pomimo utraty dwójki dzieci i męża w wieku 48 lat, jego matka pozostała podstawą rodziny. Swoje życie poświęciła dzieciom, przez wiele lat pracując jako nauczycielka w przedszkolu. Kiedy dorastał, dom Narasimhana w Bombaju i Pune zawsze był pełen dzieci, które przychodziły do ​​jego matki po dodatkową pomoc, a wiele z nich zostało jego bliskimi przyjaciółmi.

Podczas pandemii COVID-19 matka i syn mieszkali razem i tworzyli słodkie wspomnienia. „Prowadziłem firmę i sprzątałem dom. Przygotowywała mi posiłki, graliśmy razem w Rummicube i oglądaliśmy indyjskie seriale telewizyjne.

Narasimhan, który wcześniej był dyrektorem naczelnym PepsiCo, wspomniał, że matka nauczyła go, aby „zawsze patrzeć na jasną stronę”. „Była duszą każdej imprezy. Wiedziała, jak sprawić, by ludzie od razu poczuli się komfortowo. Miała więcej przyjaciół w społecznościach, w których żyliśmy, niż my” – napisał dalej.

Opowiadał też o więzi, jaką łączyły jego żonę i matkę: „Moją żonę i matkę do końca łączyła niesamowita więź. Kochała moją żonę jak córkę, którą kiedyś miała. Moja żona poświęciła tak wiele przez ponad 27 lat, aby zaopiekować się nią do samego końca”.

Dyrektor generalny Starbucks wspomniał, że znaczenia „życia wypełnionego obowiązkami” nauczył się od swojej matki. Dodał: „Wprowadziła się do nas w 1997 roku i nigdy nas nie opuściła, pomagając nam wychować dwójkę niesamowitych dzieci. Stała przy nich na dobre i na złe – tak jak to zrobiła w moim przypadku – spacerując ulicami Bombaju do różnych domów stypendialnych, aby odebrać pieniądze, które, jak zapewniali, dadzą mi na czas studiów w Filadelfii. Nasza trudna sytuacja finansowa nie powstrzymała jej od zaproszenia mnie na studia. Przyglądała się, jak sprzedałem samochód i jeden z trzech obrazów, które zostawił mi ojciec, abym założył się i wyjechał do Ameryki”.

Zakończył swój blog stwierdzeniem, że „matki robią niesamowite rzeczy” i był to jego pierwszy Dzień Matki bez niej.