Nowa seria opublikowana w Nazwa naukowego czasopisma medycznego w sprawie cukrzycy ciążowej szczegółowo zagłębia się w ten temat i przedstawia sugestie dotyczące większego skupienia się na dolegliwościach związanych z ciążą i przejścia na holistyczne podejście do przebiegu życia w leczeniu.

Po serii badań na temat menopauzy w marcu, Nazwa naukowego czasopisma medycznego uruchomił kolejną serię, która przygląda się zaniedbanym obszarom zdrowia kobiet. Tym razem zajmuje się cukrzycą ciążową, która odnosi się do hiperglikemii lub wysokiego poziomu cukru we krwi zdiagnozowanego po raz pierwszy w czasie ciąży. Jest to powszechne zaburzenie medyczne w ciąży, którego globalna częstość występowania wynosi podobno 14%. Seria oferuje spostrzeżenia i dowody dotyczące patofizjologii, badań przesiewowych, leczenia i profilaktyki, a także sugeruje nowe modele opieki, które mogłyby chronić zarówno kobiety, jak i ich dzieci.

Zobacz także | Seria Lancet na temat cukrzycy ciążowej

Wiek, rodzinna historia cukrzycy i wysokie BMI to główne czynniki ryzyka, więc nie dziwi fakt, że wskaźniki rosną wraz z szerszym kryzysem chorób niezakaźnych, takich jak otyłość i zaburzenia kardiometaboliczne, wśród kobiet w wieku rozrodczym. Seria, której przewodzi redakcja, mówi o zwiększonych powikłaniach związanych z cukrzycą ciążową, jej długoterminowym wpływie na matkę i dziecko, jej rosnącej częstości występowania, potrzebie wcześniejszego wykrywania jej niż obecnie, nowoczesnych metodach leczenia i potrzebie podejścia do stylu życia w celu zapobiegania wystąpieniu GDM i powikłaniom.

Powikłania ciąży

Cukrzyca ciążowa wiąże się ze zwiększonym ryzykiem powikłań ciąży, ale grozi również poważnymi, długoterminowymi powikłaniami zarówno dla matki, jak i dziecka. Do 31% przypadków cukrzycy typu 2 u kobiet po porodzie można przypisać cukrzycy ciążowej. Dzieci urodzone przez kobiety z cukrzycą ciążową są narażone nie tylko na krótkoterminową zachorowalność i śmiertelność okołoporodową, ale także na długoterminowe powikłania, takie jak cukrzyca typu 2, otyłość, choroby układu krążenia i zaburzenia neurorozwojowe. Eksperci z całego świata przyczynili się do powstania serii.

W artykule redakcyjnym podkreślono, na podstawie prac badawczych z tej serii, dwie główne bariery utrudniające zapewnienie odpowiedniej opieki tym kobietom: po pierwsze, zasoby, a po drugie, odizolowanie wtórnej opieki położniczej od podstawowej opieki zdrowotnej, co oznacza, że ​​kluczowe informacje o ciąży kobiety i jej wpływie na jej długoterminowe zdrowie zostają utracone. Jednak wiele innych czynników prawdopodobnie wpływa na tę porażkę, w tym błędnie pojmowane paternalistyczne pragnienie uniknięcia dalszego martwienia kobiet, rodzenie dzieci głównie przez młode i fizycznie zdrowe kobiety, dla których długoterminowe ryzyko chorób niezakaźnych może wydawać się zbyt odległe, oraz ekosystem opieki zdrowotnej, który stawia zdrowie dziecka po porodzie ponad zdrowie matki.

W pierwszym artykule dokonano przeglądu patofizjologii zaburzeń regulacji glikemii w ciążach z cukrzycą ciążową oraz wielu czynników matczynych, łożyskowych i płodowych od wczesnej do późnej ciąży, które leżą u podstaw przebiegu ciąży i planowania przyszłego zdrowia matek i potomstwa narażonych na cukrzycę ciążową. W drugiej części przedstawiono epidemiologię cukrzycy ciążowej (wczesną i późną), badania przesiewowe i diagnostykę, powikłania ciąży, postępowanie medyczne i położnicze, a także zdrowotne i ekonomiczne aspekty badań przesiewowych, monitorowania i leczenia cukrzycy ciążowej. Trzeci artykuł koncentruje się na przekształceniu obecnego podejścia skupiającego się na ciąży na długoterminową perspektywę dotyczącą przebiegu życia cukrzycy ciążowej.

Uma Ram, starsza położniczka i ginekolog, jedna z autorek, mówi, że ważne jest skupienie się na międzypokoleniowym wpływie cukrzycy ciążowej. Lancet Seria ta jest pomocna w tym sensie, że pojawia się tam wezwanie do działania.

V. Seshiah, starszy diabetolog, który sam jest wielkim ewangelistą GDM, mówi, że zawsze zalecał wczesne badanie wszystkich kobiet w ciąży. „W niedawnym artykule zaleciliśmy powszechne badanie przesiewowe wszystkich kobiet w ciąży w pierwszych tygodniach pierwszego trymestru. Ponadto zaproponowaliśmy strategię testowania, która sprawdziła się w Indiach: poziom cukru we krwi po posiłku wynoszący ponad 110 mg/dl w ciągu dwóch godzin od ósmego do dziesiątego tygodnia ciąży może przewidzieć ryzyko GDM”.

(ramya.kannan@thehindu.co.in)