Pod pokładem

Pamiętnik Deckiego

Sezon 10

Odcinek 9

Ocena redaktora

4 gwiazdki

****

Zdjęcie: Sęp; Zdjęcie: Brawo

Camille opuściła łódź, gdy nad nią pracowała: z poważnym problemem z nastawieniem.

„Miło było cię poznać, ale to jest rozpusta” — mówi do kapitan Sandy, wychodząc, co nie jest nawet bliskie definicji tego słowa. Chichoczę, kiedy próbuje Rachel. Proszę, proszę, spróbuj, Camille, błagam cię. Rachel szybko stawia Camille na swoim miejscu, przypomina jej o jej wadach, oraz porusza jej picie w pracy przed wysłaniem jej w drogę.

Fraser wciąż desperacko chce być dobrym facetem i próbuje załagodzić sprawy z Camille, co oczywiście przynosi odwrotny skutek. Płacze w spiżarni. Dorośnij, Fraser! Jest złym pracownikiem, a to także reality show. To nic poważnego… mówię, gdy Ben płacze i płacze, i płacze, gdy Camille wysiada. Na początku współczuję facetowi. Twierdzi, że Camille jest pierwszą osobą, przed którą naprawdę się otworzył od ponad dwóch lat. Przyjmuje kondolencje kapitana Sandy’ego. Wścieka się na Alissę, obwiniając ją (niesłusznie) o zwolnienie Camille (na marginesie: kiedy mówi, że pozbyła się supergwiazdy, zacząłem się głośno śmiać). I wtedy! A potem rzucimy okiem na resztę sezonu, a Ben ma zupełnie nową dziewczynę? I mają swoje akty na swoich telefonach? I całują się i śpią w apartamencie gościnnym? Przynajmniej Tony może teraz przymknąć oko! ALE POTEM CAMILLE WRACA? Bravo bawi się z nami! A my po prostu na to pozwalamy!

Chcę skupić się na podsumowaniu odcinka z tego tygodnia, ale wydaje się to niemożliwe, gdy otrzymujemy zapowiedzi, że Fraser może zostać zwolniony. Ile otrzymujemy zastępstw? Dowiadujemy się, że nowa blond dziewczyna Bena jest głównym gulaszem, ale to nie znaczy, że koniecznie zastąpi Frasera. Równie dobrze mogłaby zastąpić Camille na wiele sposobów. Kapitan Sandy i Fraser kłócą się, a ona najwyraźniej nazywa go rakiem, a także głową śmierdzącej ryby. nie wiem w co wierzyć! I nie wiem, jak zignorować wszystkie możliwości, żeby mówić o menu degustacyjnym Rachel, które ciągnie się i ciągnie.

Ulżyło mi, że Sandy coś powiedziała, bo ktoś musiał to powiedzieć: Jedzenie trwa cholernie długo. Ci goście nie proszą o ośmiodaniową kolację. Chcą trzy do czterech dań. Nie chcą być na obiedzie przez ponad dwie godziny, a już na pewno nie chcą nalewać własnej zupy! Ci goście całkiem dobrze radzą sobie z obsługą średniego poziomu (później musimy omówić Imogen), ale na świni można nałożyć tylko tyle makijażu. Sandy ma absolutną rację, kiedy mówi, że Rachel jest swoim największym wrogiem, i pomyślałam, że ich rozmowa na moście była najlepszym przykładem tego, jak dostarczać konstruktywną krytykę. Ostatecznie Rachel jest zawodowcem i przyjmuje rady Sandy z uśmiechem i chęcią zmiany… a może jednak? Szybko do przodu do następnego dnia, a goście, w tym ciężarna Louisa, głodują na plaży, czekając na przybycie pikniku. Kapitan Sandy podwija ​​rękawy i zabiera się do pracy w kuchni, ponieważ Rachel wciąż porusza się w ślimaczym tempie. Jak trudna jest taryfa w porze lunchu? Złożyć kilka kanapek i zakończyć ten dzień?

Wracając do rozmów na mostku — czy możemy porozmawiać o tym innym kapitanie, który skarcił Sandy’ego przez radio o przeniesienie St. David z powodu rzekomego wiatru, który osiągał tylko pięć węzłów? Sandy absolutnie jak dziewczyna wydymała tego niegrzecznego kapitana, a ja chichotałam z radości, obserwując, jak licznik supełków Bravo ledwo rośnie przez całą noc. Dwadzieścia pięć węzłów, moja dupo!

Co jeszcze, co jeszcze? Ach, tak, Imogen. Ile bym dała, żeby być Imogeną. Noszenie AirPodsów do kolacji („Nie zamierzam tu siedzieć i słuchać świerszczy”), dawać Robyn i tańczyć sama do drugiej nad ranem, rozlewając zupę. Jest, jak mówią dzieci, osobowością tej grupy i spełnia swoje zadanie. Nie mogę się doczekać, kiedy zobaczę, jak szybuje w przyszłym tygodniu.

Jest też Alissa i jej reakcja na zwolnienie Camille. Jest niespokojna, niepewna siebie i wpada w spiralę. Alissa, skup się na sobie. Nie przejmuj się Benem i jego pogardą. I tak znajdzie nowego boo za tydzień lub dwa. Camille jest gównianym pracownikiem, bez dwóch zdań, i potrzebujemy, żebyś to przyspieszył. Główny gość zauważa, że ​​brakuje ci gulaszu, co zawstydza biednego Frasera. Martwię się o jego tętno w tym momencie. Gdzie jest ta najlepsza obsługa Alissa, którą znamy i kochamy?

• Hayleyizm tygodnia? „Najwyraźniej mam alergię… na Karaiby i na pracę”.

• Camille wychodząca z białą futrzaną kurtką Peng jest taka bardzo. Jak mówi: „Camille out. Rzuć ten pieprzony mikrofon. Dziewczyno, bądź poważna!