W kraju tak różnorodnym jak Indie nawet preferencje inwestorów nie są podobne we wszystkich strefach. Dane organizacji branżowej AMFI (Stowarzyszenie Funduszy Inwestycyjnych w Indiach) wskazują, że preferencje inwestorów dotyczące programów kapitałowych i niekapitałowych (dłużnych, złotych itp.) znacznie się różnią w różnych regionach.

Południowe stany, takie jak Karnataka, Tamil Nadu i Telangana, preferują stosunkowo niższą alokację kapitału, opierając się na danych dotyczących podziału średnich zarządzanych aktywów (AAUM) pomiędzy inwestycje kapitałowe i niekapitałowe. Ta mieszanka jest widoczna nawet w zachodnim stanie Gujarat i wschodnim stanie Bengal Zachodni.

Jednakże inwestorzy ze stanów północnoindyjskich, takich jak Uttar Pradesh, Madhya Pradesh, Bihar i Jharkhand, preferują wyższy udział kapitału własnego w tym zestawie.

Maharasztra (zdominowany przez Bombaj) i New Delhi preferują w swoich portfelach niemal równy zestaw programów kapitałowych i nieudziałowych.

• Przeczytaj także: Magiczna mantra Mędrca Omaha Warrena Buffetta gwarantująca sukces w inwestowaniu

Region północno-wschodni stanu Assam ponownie preferuje większe dawki akcji i stosunkowo niższe programy niekapitałowe.

Z szerszej perspektywy panindyjskiej ta różnorodność wiąże się z faktem, że miasta B30 (poza pierwszą trzydziestką) mają znacznie bardziej agresywny apetyt na akcje niż T30, czyli miasta z pierwszej trzydziestki.

Niższy poziom penetracji wyjaśnia większe zainteresowanie akcjami w stanach północnych, poza samymi rynkami wzrostowymi.

Zrozumienie różnych preferencji

Inwestorzy z Uttar Pradesh, Madhya Pradesh, Bihar i Jharkhand 82–88 procent swoich inwestycji w programy akcyjne i 12–18 procent w inne fundusze nieudziałowe.

Biorąc pod uwagę przewagę miast z poziomu 2 i 3 w tych stanach, zrozumiałe jest, że inwestycje w akcje są wyższe, ponieważ fundusze akcyjne są zwykle pierwszym wyborem dla inwestorów.

W miastach B30 stosunek kapitału własnego do programów niekapitałowych wynosi 85:15, podczas gdy w przypadku T30 wskaźnik ten wynosi 53:47. Ponadto, przy niskiej bazie aktywów, penetracja funduszy inwestycyjnych w tych stanach jest niska i wynosi około 8-18%. Poza tym w krajach B30 dominują inwestorzy indywidualni, którzy preferują fundusze akcyjne, a jedynie niewielka ich część (poniżej 5 procent) pochodzi z instytucji.

Inwestorzy z Karnataki mają agresywny stosunek alokacji do kategorii hybrydowej wynoszący 66:34 (kapitał własny do kapitału niekapitałowego), podczas gdy w Tamil Nadu odsetek ten wynosi 62:38 (pomimo stosunkowo wysokiej bazy aktywów, penetracja funduszy wspólnego inwestowania jest nadal stosunkowo niska i wynosi 13). procent). Inwestorzy w Telanganie są nieco bardziej zorientowani na akcje (72:28).

We wschodnich stanach Bengal Zachodni (72:28; przy wyższej bazie aktywów) wydawał się bardziej konserwatywny niż inwestorzy Assama (84:16).

Spośród dwóch największych stanów generujących AUM – Maharasztra i New Delhi – Maharasztra ma wskaźnik inwestycji kapitałowych do niekapitałowych według AUM wynoszący 41:59. Biorąc pod uwagę, że Bombaj gości większość inwestorów instytucjonalnych w kraju, nie może to być zaskakujące. Inwestorzy instytucjonalni w ramach operacji skarbowych wybierają głównie dłużne fundusze inwestycyjne, co zaburza proporcje inwestycji. Stan ma 88-procentowy poziom penetracji, najwyższy w kraju.

• Przeczytaj także: Trzy kluczowe trendy napływu środków finansowych w maju 2024 r

W New Delhi stosunek inwestycji kapitałowych do niekapitałowych wynosi 53:47, a poziom penetracji wynosi 53%.

Ogólnie rzecz biorąc, w miarę wzrostu bazy aktywów udział inwestycji kapitałowych w państwie ma tendencję do zmniejszania się.