Dlaczego to badanie jest istotne?

WHO zaleca co najmniej 150–300 minut umiarkowanej aktywności aerobowej tygodniowo (lub równoważnej energicznej aktywności) dla wszystkich dorosłych. Niewystarczającą aktywność fizyczną definiuje się jako niewykonywanie 150 minut aktywności o umiarkowanej intensywności, 75 minut aktywności o dużej intensywności lub równoważnej kombinacji tygodniowo. Według WHO brak aktywności fizycznej zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, takich jak zawały serca i udary mózgu, cukrzyca typu 2, demencja oraz nowotwory piersi i jelita grubego.

Szacunki wskazują, że Indie zajmują 12. miejsce wśród 195 krajów pod względem częstości występowania niewystarczającej aktywności fizycznej. Na całym świecie prawie jedna trzecia (31 procent) dorosłych, czyli około 1,8 miliarda ludzi, nie osiągnęła zalecanego poziomu aktywności fizycznej w 2022 r. „Wyniki wskazują na niepokojącą tendencję braku aktywności fizycznej wśród dorosłych, która wzrosła o około pięć punktów procentowych w latach 2010–2022” – powiedział dr Rüdiger Krech, dyrektor ds. promocji zdrowia w WHO. Najwyższy wskaźnik braku aktywności fizycznej zaobserwowano w bogatym regionie Azji i Pacyfiku (48 procent) oraz w Azji Południowej (45 procent), przy czym poziom braku aktywności fizycznej w innych regionach wahał się od 28 procent w krajach zachodnich o wysokich dochodach do 14 procent. procent w Oceanii.

„Brak aktywności fizycznej wzrasta na całym świecie z powodu wielu czynników, w tym zmian w wzorcach pracy (przechodzenie w kierunku bardziej siedzącego trybu pracy), zmian w środowisku, utrudniających aktywny transport i zmian w sposobach spędzania czasu wolnego (tj. – mówi dr Krech.

Dlaczego dane z Indii są niepokojące?

Arkusz stanu budzi szczególne obawy w Indiach, ponieważ tamtejsi ludzie są genetycznie bardziej podatni na rozwój chorób niezakaźnych, takich jak choroby serca i cukrzyca, co najmniej dziesięć lat wcześniej niż inni. „Brak aktywności fizycznej oznacza, że ​​tylko zwiększasz czynniki ryzyka” – powiedział dr K. Srinath Reddy, ekspert ds. zdrowia publicznego i czołowy kardiolog.

„Cel, jakim jest zwiększenie poziomu aktywności fizycznej w populacjach na całym świecie, został postawiony przy założeniu wielu korzyści zdrowotnych: zmniejszonego ryzyka chorób serca, cukrzycy, otyłości i niektórych rodzajów nowotworów; lepsze zdrowie psychiczne i silniejszy układ odpornościowy. Zwiększony poziom braku aktywności fizycznej jest następstwem opóźnionej urbanizacji i industrializacji w niektórych częściach świata, zwłaszcza w Azji Południowej (w tym w Indiach), w tym na Bliskim Wschodzie. Czynniki kulturowe zakłócają aktywność fizyczną kobiet na świeżym powietrzu w tych regionach” – dodał.

Obawia się, że rosnący poziom globalnego ocieplenia, objawiający się ekstremalnymi warunkami pogodowymi, stworzy dla ludzi większe wyzwania w zakresie aktywności fizycznej na świeżym powietrzu. „Chociaż Covid mógł mieć wpływ na szacunki aktywności fizycznej w 2022 r. w wielu częściach świata, tendencja do ograniczania aktywności fizycznej prawdopodobnie się utrzyma, chyba że urbaniści dokonają skutecznych interwencji w celu stworzenia przestrzeni do aktywności fizycznej, a ludzie nie będą skłonni do zmian w zachowaniu” – stwierdziła dr Reddy.

Dlaczego brak aktywności wśród kobiet jest niepokojący?

Podkreślił, że kilka badań przeprowadzonych w Indiach wykazało niski poziom aktywności fizycznej na poziomie populacji, zwłaszcza kobiet, które błędnie uważają, że prace domowe są dobrą formą ćwiczeń fizycznych. „Brak aktywności jest najbardziej widoczny u kobiet z miast w średnim wieku, chociaż w pewnym stopniu objawia się we wszystkich grupach wiekowych i płciowych. Chociaż Fit India i Let’s Move India zostały uruchomione w ostatnich latach, potrzebujemy działań promujących aktywność grupową w szkołach, miejscach pracy i społecznościach w oparciu o ustawienia. Chronione ścieżki rowerowe, bezpieczne ścieżki dla pieszych, zielone przestrzenie dla społeczności i zmniejszone zanieczyszczenie powietrza umożliwią bezpieczną i przyjemną aktywność na świeżym powietrzu” – stwierdziła dr Reddy.

Niedostateczna aktywność fizyczna kobiet w Indiach, Pakistanie i Afganistanie budzi niepokój, gdyż są one w tyle za mężczyznami o ponad 14–20 punktów procentowych. Jednak kobiety w sąsiednich Bangladeszu, Bhutanie i Nepalu są bardziej aktywne i są na dobrej drodze do osiągnięcia globalnego celu, jakim jest ograniczenie występowania wśród kobiet niedostatecznej aktywności fizycznej o 15 procent w latach 2010–2030.

Doktor Fiona Bull, kierowniczka jednostki WHO ds. aktywności fizycznej i epidemiolog dr Tessa Strain, brak aktywności wśród kobiet przypisały przejmowaniu przez nie większej części obowiązków domowych. „To, w połączeniu z rolą opiekunki, daje kobietom mniejsze możliwości ustalania priorytetów. Ze względu na pełnienie wielu ról kobiety nie mają wystarczająco dużo czasu i czują się zmęczone” – stwierdziły.