Według informacji opublikowanych przez magazyn Obrona Polska Obrona24w dniu 5 czerwca 2024 r. Polska dostarczyła S-200 rakieta ziemia-powietrze dla Ukrainy o kryptonimie NATO SA-5 Gammon. Polska otrzymała od Związku Radzieckiego w czasie zimnej wojny systemy S-200 w celu wzmocnienia swoich zdolności obrony powietrznej w ramach Układu Warszawskiego.
Śledź Army Recognition w Google News pod tym linkiem

S-200, znany również jako SA-5 Gammon, to system rakiet ziemia-powietrze dalekiego zasięgu, lecący na dużych wysokościach, opracowany przez Związek Radziecki podczas zimnej wojny, przeznaczony do przechwytywania i niszczenia szybkich celów powietrznych takich jak bombowce i samoloty zwiadowcze. (Źródło zdjęcia: sieć społecznościowa)

The S-200 systemy rakietowe obrony powietrznej były częścią Sił Powietrznych RP i stacjonowały strategicznie w celu ochrony infrastruktury krytycznej i kluczowych miast przed potencjalnymi zagrożeniami powietrznymi. Według bilansu wojskowego na rok 2023 Siły Zbrojne RP na wyposażeniu zawsze znajdowały się w jednej baterii S-200 Vega.

Na przestrzeni lat Polska podejmowała różnorodne programy modernizacyjne, mające na celu utrzymanie sprawności systemów S-200 i poprawę ich możliwości. Obejmowało to ulepszenia systemów radarowych i naprowadzania rakiet.

Według ostatnich doniesień system S-200 został wycofany z czynnej służby w Polsce. Kraj opiera się obecnie na nowoczesnych systemach obrony powietrznej, takich jak system rakietowy Patriot, który zapewnia zwiększone możliwości i interoperacyjność z siłami NATO.

W ramach ostatnich wydarzeń ukraińskie siły zbrojne genialnie zaadaptowały system rakietowy S-200 z czasów radzieckich, aby zwiększyć swoje możliwości w trwającym konflikcie z Rosją. Pierwotnie zaprojektowany jako system rakiet ziemia-powietrze dalekiego zasięgu, S-200 został zmodyfikowany przez Ukrainę do celów ataku naziemnego. Wiąże się to z dostosowaniem systemów naprowadzania, umożliwiającym rakietom skuteczne uderzanie w cele naziemne.

Adaptacja Ukrainy S-200 systemu rakietowego obrony powietrznej, co stanowiło znaczące osiągnięcie w trwającym konflikcie z Rosją, było świadectwem ich pomysłowości strategicznej i taktycznej. Zmieniając przeznaczenie systemu S-200, Ukraina skutecznie usprawniła zarówno operacje obronne, jak i ofensywne, demonstrując swoją pomysłowość w wykorzystywaniu istniejącego sprzętu wojskowego. To innowacyjne wykorzystanie S-200 nie tylko podkreśla zaangażowanie Ukrainy w obronę swojego terytorium, ale także pokazuje jej zdolność do przeciwstawiania się nacieraniu sił rosyjskich poprzez strategiczną adaptację.

S-200 (oznaczenie NATO: SA-5 Gammon) to radziecki system rakiet ziemia-powietrze dalekiego zasięgu, lecący na dużych wysokościach. Został specjalnie zaprojektowany do zwalczania zagrożeń występujących przy dużych prędkościach i na dużych wysokościach, takich jak bombowce i samoloty zwiadowcze. Podstawowe możliwości bojowe systemu obejmują atakowanie celów powietrznych na odległości do 300 kilometrów (186 mil) i na wysokościach od 300 do 40 000 metrów (984 stóp do 131 234 stóp). Wykorzystuje kombinację półaktywnego naprowadzania radarowego i naprowadzania za pomocą poleceń radiowych, co pozwala na dokładne śledzenie i przechwytywanie szybko poruszających się celów powietrznych.

Kluczowe cechy S-200 system obrony powietrznej obejmuje duże i potężne rakiety, głowice odłamkowo-burzące o masie około 217 kilogramów (478 funtów) oraz dwustopniowy silnik rakietowy na paliwo stałe. System jest zwykle wdrażany w stałych lokalizacjach i składa się z wielu wyrzutni oraz powiązanych radarów i jednostek dowodzenia. Zasięg walki i możliwości działania na dużych wysokościach S-200 sprawiają, że nadaje się on do namierzania obiektów strategicznych, takich jak bombowce lecące na dużych wysokościach, samoloty obserwacyjne i inne cenne cele powietrzne,