Wystrzelone po północy z Pocheon, miasta położonego około 50 km na północny wschód od Seulu, balony zawierały również 200 000 ulotek krytykujących przywódcę Korei Północnej Kim Dzong Una, a także banknoty o wartości 2000 dolarów amerykańskich, jak wynika z oświadczenia Bojowników o Wolną Koreę Północną (FFNK). ) grupa, na której czele stoi północnokoreański uciekinier Park Sang-hak.

W oświadczeniu FFNK oskarżyła Koreę Północną o „bezkrytyczne zrzucenie” balonami 15 ton odpadów na Południe, nazywając to „przejawem obrazy i zawstydzenia naszych 50 milionów obywateli”. Południowokoreańskie wojsko stwierdziło, że balony „stanowiły wyraźne naruszenie prawa międzynarodowego i poważnie zagrażają bezpieczeństwu naszych obywateli”.

Aktywiści z Południa od lat wysyłają balony przez granicę i unoszą butelki w górę rzeki, próbując dotrzeć do mieszkańców Korei Północnej z ulotkami, mediami a nawet Choco Pies – podczas gdy Pjongjang odpowiedział co najmniej dwukrotnie, wyrzucając unoszące się w powietrzu śmieci. Południe na krótko zakazało wysyłania ulotek propagandowych na Północ, ale w zeszłym roku to prawo zostało uchylone.

„Wysłaliśmy im prawdę i fakty, miłość i lekarstwa – oraz banknoty dolarowe, dramaty i piosenki o kłusie” – stwierdziła FFNK w swoim oświadczeniu, dodając, że Kim „nie powiedział ani słowa przeprosin” i oskarżając go o „bezprecedensowe zło”. ”

Jak wynika z komunikatu prasowego zamieszczonego na swojej stronie internetowej, 10 maja FFNK wysłało 20 balonów o podobnej zawartości, co zapoczątkowało najnowszą premierę balonów typu „wet za wet”.

Aktywiści przyznają, że nie jest jasne, ile – jeśli w ogóle – balonów i butelek rzeczywiście dociera do miejsca przeznaczenia, nie mówiąc już o wpływie na myślenie zwykłych Koreańczyków z Północy.

John Lie, socjolog z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, który pisał o historii K-popu, niedawne działania grupy przypisał po części przekonaniu, że poprzednie balony odniosły sukces, „przynajmniej oceniając to faktem, że władze Korei Północnej odpowiadają swoimi śmieciami na to, co uważają za „śmieci”” – napisał w e-mailu.

W ostatnich latach kultura Korei Południowej rozkwitła na całym świecie, a grupy K-pop wyprzedawały stadiony, platformy streamingowe zdominowały K-dramaty, a branże K-beauty i K-fashion przeżywały rozkwit. Jednak konsumowanie zagranicznych mediów jest przestępstwem w Korei Północnej i w 2020 r, Południowe media podały, że w Pjongjangu przyjęto ustawę szczególnie mającą na celu rozprawienie się z K-popem i innymi południowokoreańskimi treściami kulturalnymi.

Wolny dom, prodemokratyczny zespół doradców i organ nadzorujący z siedzibą w Waszyngtonie przyznaje Korei Północnej 3 na 100 punktów w zakresie swobód obywatelskich i praw politycznych.

Stosunki między obydwoma krajami – które nigdy oficjalnie nie podpisały traktatu pokojowego po zawieszeniu broni w 1953 r., który zakończył działania wojenne w wojnie koreańskiej – były w ostatnich miesiącach szczególnie burzliwe, a Kim na początku tego roku formalnie porzucił ideę pokojowego zjednoczenia z Południem, Waszyngton Zgłoszono post.

A balony wypełnione kulturą Korei Południowej mogą tylko podkreślić ten podział.

„Dramaty K przykuły uwagę niektórych widzów w Korei Północnej i stworzyły obraz bogatej, odnoszącej sukcesy Korei Południowej” w porównaniu z Koreą Północną, stwierdził Lie, podczas gdy „popkultura może mieć wywrotowy wpływ na autorytarne” reżimy, wywołując represje, np. w przypadku jazzu w Związku Radzieckim – dodał.

Dla większości Koreańczyków z południa kultura K „jest nie tylko wspaniała sama w sobie” – stwierdził Lie, „ale jest także marką globalną: najsilniejszym wyrazem południowokoreańskiego chłodu i wielkości”.