Pomimo przeszkód kobiety są przyszłością naszej planety

Kobiety poczyniły ogromne globalne postępy w zapewnieniu sobie większych praw, szacunku i możliwości, mimo że teokraci w takich krajach jak Iran, Afganistan, Liban i Irak robią wszystko, co w ich mocy, aby odwrócić tę strzałę historii.

Podwójny cios dla kobiet, talibowie wykluczyli je zarówno ze studiów wyższych, jak i pracy w organizacjach pozarządowych, oprócz wcześniejszego zakazu uczęszczania do szkół średnich. Wykluczenie tak wielu żywicieli rodziny – połowy populacji, która powinna być aktywna zawodowo – jest nie tylko wyniszczającym utrudnieniem dla szans życiowych kobiet, ale także katastrofą dla kraju, który już znajduje się w ekonomicznym upadku. Około 150 agencji humanitarnych zawiesiło już działalność po utracie znacznej części siły roboczej.

Nie sposób przecenić odczłowieczającego szoku psychologicznego, jaki przeżyły kobiety-zawodniczki, które z wysokich stanowisk nadzorujących pokaźne zespoły personelu przeszły do ​​uwięzienia w swoich domach, zmuszone do zakrywania się od stóp do głów i przetrwania kapryśnych zachcianek męskich opiekunów – z wszystkie nadzieje na przyszłość nagle zgasły, jakby były niczym. Kobiety mówią, że to tak, jakby wyrwano im dusze.

Pomimo tego, że islam wzywa kobiety do edukacji i szacunku, regresywni teokraci w Afganistanie i Iranie po prostu nienawidzą kobiet i starają się wykluczyć je ze sfery publicznej.

W Iranie od miesięcy trwają protesty prowadzone przez kobiety przeciwko reżimowi zdeterminowanemu do represjonowania zarówno obywateli płci żeńskiej, jak i męskiej. Każdy z tych biednych, niewinnych straconych mężczyzn ma matki, siostry, żony, które teraz cierpią ostateczną agonię. Niektóre zatrzymane kobiety rozpoczęły strajk głodowy, protestując przeciwko brakowi opieki medycznej i nieludzkim warunkom. W irańskich więzieniach przetrzymywana jest jedna czwarta światowych więzionych dziennikarek.

Sytuacja więźniarek osiągnęła poziom kryzysowy również w Libanie, gdzie zatrzymane matki nie mają dostępu do mleka modyfikowanego ani lekarstw. Wysoki odsetek nie został nawet rozpatrzony w swoich sprawach, a prawie 80 procent populacji więziennej przebywa w areszcie tymczasowym. Obłożenie więzień w całym kraju jest niezrównoważone 323 procent.

Tysiące rodzin uciekło już z Libanu, a eksperci ostrzegają przed spadkiem wskaźnika urodzeń, ponieważ kobiety wybierają „opcjonalną bezpłodność”, ponieważ posiadanie dzieci stało się zbyt drogie. W latach 2017-2021 liczba urodzeń spadła o około 25 procent. Przy załamaniu funta libańskiego średni koszt porodu przekracza 800 dolarów, przy założeniu braku komplikacji. Młode rodziny muszą wtedy ponosić koszty pieluch, mleka, leków, szczepionek – jeśli takie rzeczy w ogóle są dostępne.

Mimo że ponad 80 procent ludności pogrążone jest w skrajnym ubóstwie, mniej niż 5 procent libańskich gospodarstw domowych otrzymuje jakąkolwiek pomoc rządową. Około 80 procent ma członka, który stracił pracę od 2019 r. Kobiety były zwykle wykluczane jako pierwsze, ponieważ firmy nieuchronnie redukowały.

Tymczasem podmioty takie jak Hezbollah, Huti w Jemenie i Al-Hashd Al-Shaabi w Iraku energicznie dążyły do ​​zanegowania nieodłącznej roli kobiet w tętniącym życiem dziedzictwie kulturowym regionu, próbując zamienić te narody w dysfunkcyjne kopie Republika Islamska. Aktywistki i dziennikarki były terroryzowane i mordowane przez mafiosów starających się wykluczyć kobiety z ich zasłużonych ról w społeczeństwie.

W całej Afryce Daesh i Al-Kaida brutalnie represjonowały kobiety na kontrolowanych przez siebie obszarach, co stoi w sprzeczności z silną rolą matriarchów, które zwykle odgrywały w wielu tradycyjnych społeczeństwach afrykańskich.

Na Ukrainie każda ze stron konfliktu poniosła około 100 000 ofiar, zadając niewyobrażalne cierpienie niezliczonym gospodarstwom domowym. Gdy Ukraińcy są wysyłani na mroźne fronty, żony i dzieci są rozproszone po całej Europie, by stawić czoła niepewnej przyszłości.

Jednak gdzie indziej istnieje wiele niezwykle ekscytujących możliwości dla kobiet. W Arabii Saudyjskiej udział kobiet w miejscu pracy podwoił się w ciągu pięciu lat, z 17 procent do 34 procent. W zeszłym tygodniu Królestwo wyznaczyło swoją czwartą i piątą ambasadorkę, podążając śladami księżniczki Reemy bint Bandar, ambasadorki w Waszyngtonie. W ciągu ostatniego roku powstała kobieca reprezentacja Arabii Saudyjskiej w piłce nożnej, a pierwsza sędzia międzynarodowy w Arabii Saudyjskiej, Anoud Al-Asmari, została mianowana w zeszłym tygodniu przez FIFA.

Wolności i prawa, którymi cieszymy się jako kobiety, są cenne i wrażliwe i nigdy nie mogą być traktowane jako coś oczywistego — zwłaszcza gdy Hezbollah, Daesh, ajatollahowie i talibowie tak ciężko pracują, aby cofnąć czas.

Baria Alamuddin

Niedawno przebywałem w Bahrajnie, gdzie zastałem klimat nieodpartego optymizmu na temat możliwości otwierających się przed kobietami. Dziewczęta dominują na wielu wydziałach uczelni regionu i przodują w kluczowych obszarach przedmiotowych. Nowa generacja kobiecych wzorów do naśladowania pokazuje, jak kobiety mogą przewodzić i wyznaczać najwyższe standardy. W tym kontekście jestem niezmiernie dumna z mojej przyjaciółki, prawniczki i naukowca prof. Rangity de Silva de Alwis, która w czerwcu została wybrana do Komitetu ONZ ds. Likwidacji Dyskryminacji Kobiet.

Największą bitwą, jaką musimy stoczyć, jest walka z biernością i brakiem zaangażowania. Kiedy byłem studentem na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie, nie było prawie miesiąca, w którym nie mobilizowalibyśmy się na rzecz jakiejś globalnej sprawy. Być może byliśmy naiwni, być może nie udało nam się wywrzeć takiego wpływu, do jakiego dążyliśmy, ale mieliśmy pasję i wiarę w nasz obowiązek, by spróbować zmienić świat.

Takie aspiracje są dziś rzadkością. Skrajnie prawicowi przywódcy Izraela z trudem milczą o swoich ambicjach pożarcia każdego centymetra kwadratowego terytorium Palestyny, ale gdzie jest świat arabski? Gdzie jest demokratyczny Zachód? Gdzie są sami Palestyńczycy?

Irańskie kobiety spaliły swoje hidżaby w niezwykłych aktach odwagi, ale świat z trudem znajduje motywację do śledzenia rozwoju wydarzeń, nie mówiąc już o podjęciu działań lub potwierdzeniu naszej solidarności i wspólnego zaangażowania na rzecz wolności od tyranii.

Wolności, którymi my, kobiety, cieszymy się już w szczęśliwych częściach świata, nie zostały nam dobrowolnie przyznane. Historyczne aktywistki ryzykowały więzienie, hańbę, a nawet śmierć, aby zdobyć prawo do głosowania, pracy, udziału w rządzie i zyskać należne nam miejsce jako równe, a czasem przełożone, mężczyznom. Pewność siebie jest kluczowym czynnikiem gotowości kobiet do wykorzystania obiema rękami swoich bogato zasłużonych możliwości.

Wolności i prawa, którymi cieszymy się jako kobiety, są cenne i wrażliwe i nigdy nie mogą być traktowane jako coś oczywistego — zwłaszcza gdy Hezbollah, Daesh, ajatollahowie i talibowie tak ciężko pracują, aby cofnąć czas.

Naszym najpewniejszym sposobem ochrony własnych przywilejów i możliwości jest robienie wszystkiego, co w naszej mocy, aby zapewnić naszym siostrom na całym świecie równie błogosławioną egzystencję — ponieważ żadne społeczeństwo na ziemi nie może się rozwijać, jeśli kobiety nie są uprawnione do odgrywania pełnej roli.

• Baria Alamuddin jest wielokrotnie nagradzaną dziennikarką i prezenterką na Bliskim Wschodzie iw Wielkiej Brytanii. Jest redaktorką Media Services Syndicate i przeprowadziła wywiady z wieloma głowami państw.

Zastrzeżenie: Poglądy wyrażane przez autorów w tej sekcji są ich własnymi i niekoniecznie odzwierciedlają punkt widzenia Arab News