Cassie Jupin dorastała, chcąc zostać pielęgniarką. Postawiła sobie za cel pracę w szpitalu St. Peter’s Health Partners w Albany w stanie Nowy Jork i dostała posadę na tym samym oddziale położniczym, na którym się urodziła.

„Świadomość, że mogę wracać do pracy każdego dnia i pracować z grupą kobiet i ludzi, dzięki którym jest to takie proste”, była satysfakcjonująca, powiedział Jupin. „Jak, wszyscy są tutaj, aby ci pomóc”.

Mimo to, kiedy w lipcu zeszłego roku ukończyła szkołę pielęgniarską, ona i jej koledzy z klasy żartowali, że podejmuje pracę pielęgniarki podróżnej, która jest dużo bardziej płatna niż stanowiska personelu podstawowego.

„Oni byli w okolicach 140 $, 150 $, w zależności od obszaru, którego szukałeś” – wyjaśniła. Płaca nie była za dzień. To było na godzinę.

Według ankiety przeprowadzonej przez American College of Healthcare Executives, w ciągu ostatniego roku utrzymanie pielęgniarek takich jak Jupin wśród pracowników było jednym z najbardziej palących problemów kadrowych dla 90% dyrektorów generalnych w szpitalach lokalnych, takich jak St. Peter’s.

Pandemia pogłębiła niedobory personelu pielęgniarskiego i spowodowała wzrost wskaźników opieki kontraktowej podczas kolejnych fal infekcji Covid. Według firmy konsultingowej Syntellis podczas skoku omicron zimą 2022 r. stawki krajowe wzrosły do ​​średnio 150 USD za godzinę. Stanowiło to trzykrotność średniej krajowej dla pielęgniarek zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin.

Ponieważ szpitale w coraz większym stopniu polegają na pielęgniarkach kontraktowych, wydatki na pielęgniarki podróżujące wzrosły o ponad 250% od początku pandemii.

„Nadal występuje znaczna zmienność stawek godzinowych wypłacanych zarejestrowanym pielęgniarkom, które stanowią znaczną część ogólnych kosztów pracy” powiedział Flint Brenton, dyrektor generalny Syntellis Performance Solutions.

Jednocześnie zatrudnianie wysoko opłacanych pracowników z agencji opieki pielęgniarskiej również stworzyło błędne koło, jeśli chodzi o personel.

„Pracownicy agencji otrzymywali znaczne pensje i mieli pełną kontrolę nad swoimi harmonogramami pracy” — wyjaśniła Carol Boston Fleischhauer, dyrektor zarządzająca i główna pielęgniarka w Radzie Doradczej, w wyniku czego „więcej pielęgniarek wewnętrznych porzuciło swoje stałe stanowiska na rzecz możliwości zewnętrznych , zwiększenie obrotów”.

St. Peter’s jest częścią systemu Trinity Health System, który nie był odporny na potrzebę opieki pielęgniarskiej. Jednak Trinity była w stanie mieć większą kontrolę nad rotacją personelu, korzystając z własnego wewnętrznego programu pielęgniarek podróżujących — pomysł, który zrodził się z jej własnych pielęgniarek ponad dziesięć lat temu.

„Zdaliśmy sobie sprawę, że jeśli rozwiniemy naszą własną agencję wewnętrzną, będziemy mogli skierować ludzi do Trinity Health we wszystkich naszych szpitalach” — powiedziała Jennifer Misajet, dyrektor pielęgniarski w szpitalu św. Piotra.

Ten wewnętrzny program, nazwany First Choice, urósł trzykrotnie podczas pandemii, ponieważ starsze pielęgniarki chciały ograniczyć pracę w pełnym wymiarze godzin, a młodsze pielęgniarki szukały wyższych wynagrodzeń i większej elastyczności w zakresie warunków pracy.

„To nie jest tak jak za dawnych czasów, kiedy pielęgniarki były pielęgniarkami szpitalnymi przez 30 lat. Wielu nowych absolwentów spodziewa się pracy w warunkach szpitalnych tylko przez kilka lat, a potem chcą uzyskać tytuł magistra lub zostać pielęgniarkami” powiedział dyrektor generalny Trinity, Mike Slubowski.

Dysponując blisko 90 szpitalami w 26 stanach, firma First Choice pomogła firmie Trinity lepiej kontrolować koszty opieki kontraktowej, jednocześnie utrzymując więzi z pielęgniarkami, które mogą pomóc im w utrzymaniu stałej jakości opieki.

„Gdyby chcieli pracować w innym miejscu, na przykład we Fresno w Kalifornii lub w Boise w stanie Idaho, mamy wszędzie ten sam system informacji klinicznej… środowisku” – powiedział Slubowski.

Z ponad 30 000 zarejestrowanych pielęgniarek w systemie, prawie 1 na 10 pielęgniarek Trinity pracuje obecnie w First Choice. Obejmuje to teraz około tuzina starszych liderów, takich jak Misajet w St. Peter’s.

„Naprawdę staraliśmy się spotkać z naszymi pielęgniarkami tam, gdzie są, a one są w różnych miejscach” – powiedział Misajet. W jej przypadku poszła na pół etatu, zamiast przejść na emeryturę, aby spędzić więcej czasu z rodziną.

Analitycy twierdzą, że coraz więcej szpitali idzie w ślady Trinity i rozpoczyna własne wewnętrzne programy kadrowe, aby obniżyć koszty pracy agencyjnej. Jednocześnie stoją w obliczu wyższych kosztów utrzymania pielęgniarek zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin. Zgodnie z najnowszymi sprawozdaniami finansowymi Trinity podniosła wynagrodzenia pracowników o 5,5% w 2022 roku.

Dla nowych pielęgniarek, takich jak Jupin, które mogą skusić się na wysoko płatną pracę pielęgniarki podróżnej, przesłanie kierownictwa szpitala jest jasne.

„Oni nie chcą widzieć, jak odchodzisz – zwłaszcza nasz kierownik” – powiedziała pielęgniarka położnicza. „Pierwszą rzeczą, o której zawsze nam mówiła, było:„ proszę, przyjdź do nas, jeśli czegoś potrzebujesz, ponieważ chcemy, żebyście tu byli na dłuższą metę”.

Zgodnie z niedawnym badaniem przeprowadzonym przez American Nurses Association, lepsze warunki płacowe i kadrowe pozostają głównymi problemami większości pielęgniarek, ale dla ponad połowy z nich kluczowa jest również elastyczność. Coraz częściej okazuje się to kluczowe również dla systemów szpitalnych, takich jak Trinity.