Fenotypowe różnice płciowe są powszechne w wielu aspektach zdrowia i chorób. Pomimo sukcesu badań asocjacyjnych całego genomu w lepszym zrozumieniu, w jaki sposób zmienność genetyczna przyczynia się do manifestacji złożonych cech lub chorób, niewiele wykorzystano tych danych do zbadania różnic płciowych w podstawowych mechanizmach.

W odpowiedzi badacze kierowani przez dr Barbarę Stranger, profesor nadzwyczajny farmakologii, opracowali przewodnik przedstawiający najlepsze praktyki w zakresie badania i testowania efektów genetycznych zależnych od płci, a ich zalecenia zostały niedawno opublikowane w czasopiśmie Komórka.

„Najprostszą rzeczą, jaką możemy zrobić, aby rozważyć płeć jako potencjalny wpływ na jakąkolwiek cechę, chorobę lub związek, jest podzielenie naszych danych na uczestników badania płci męskiej i żeńskiej. Problem z niewykonywaniem tego rodzaju analiz oznacza, że ​​tracisz okazję aby uzyskać bardziej spersonalizowaną odpowiedź na każde pytanie ze względu na płeć” – powiedział Stranger, który jest także członkiem Centrum Medycyny Genetycznej i Kompleksowego Centrum Onkologii im. Roberta H. Luriego na Uniwersytecie Northwestern.

Wśród najlepszych praktyk Stranger i jej współpracownicy zalecają przeprowadzanie specjalistycznej kontroli jakości danych genetycznych oraz stosowanie dostosowanych modeli statystycznych do analizy danych.

Na przykład, rozważając wkład wariantów genetycznych na chromosomie X w złożone cechy, badacze muszą zastosować określoną kontrolę jakości i modele statystyczne, aby uwzględnić unikalne cechy i dziedziczenie chromosomu X.

Autorzy podkreślają również znaczenie testowania modeli genetycznych i mechanizmów przyczyniających się do różnic między płciami poprzez zastosowanie różnych podejść, takich jak analizy dziedziczności, korelacji genetycznej i wielogenowej oceny ryzyka.

Na koniec przedstawiają bieżące wyzwania związane z badaniem efektów genetycznych zróżnicowanych pod względem płci, w tym uprzedzenia w uczestnictwie w badaniu, oraz opisują przyszłe kierunki w tej dziedzinie, które obejmują stosowanie prawidłowej terminologii w badaniach i raportowaniu w tej dziedzinie – „płeć” nie jest równoważna z „płeć” — i używając precyzyjnych definicji, takich jak „płeć przypisana przy urodzeniu” lub „płeć określona przez uzupełnienia XX lub XY”.

Podkreślają również znaczenie bardziej inkluzywnych badań poprzez rozszerzenie badań na osoby z aneuploidiami chromosomów płci (występowanie jednego lub więcej dodatkowych lub brakujących chromosomów) i różnicami w rozwoju płci, a także osoby interpłciowe i transpłciowe.

„Oznacza to planowanie kohort, które uwzględniają zmienność cech ilościowych, zamiast skupiania się tylko na binarnych cechach płciowych i opracowywanie nowych metod i podejść statystycznych w celu pełniejszego uwzględnienia biologicznej różnorodności płci” – napisali autorzy.

W miarę jak rośnie uznanie płci jako zmiennej biologicznej i rozwija się coraz więcej metod analizy genetycznej specyficznych dla płci, Stranger powiedział, że badanie genetycznych podstaw fenotypowych różnic między płciami może poprawić ogólne zrozumienie ryzyka chorób i biologii u obu płci, a także promować medycyna precyzyjna i sprawiedliwa opieka.

„Nie dowiemy się, jeśli nie spojrzymy… a to naprawdę ma potencjał do odkrycia nowej wiedzy i przyczynienia się do bardziej spersonalizowanego podejścia do wielu aspektów medycyny” – powiedział Stanger.