Istnieje wiele sposobów na robienie wspaniałych zdjęć i filmów całkowitego zaćmienia Słońca. Opisuję je szczegółowo w moim 380-stronicowym ebooku Jak uchwycić zaćmienia słońca, powiązane z po prawej stronie.

Pierwotnie opublikowany w czerwcu 2023 r., poprawiłem ebook po zaćmieniu pierścieniowym Słońca, które miało miejsce 14 października 2023 r., aby uwzględnić „wnioski wyciągnięte podczas zaćmienia” i kilka samouczków dotyczących przetwarzania na temat składania kompozytów związanych z zaćmieniem pierścieniowym. Dodałem także nową treść dotyczącą wykorzystania oprogramowania do sterowania kamerami oraz zaktualizowałem informacje o filtrach słonecznych.

[Related Reading: Delta schedules a special flight to let you capture April’s solar eclipse from the sky]

Krótkie wskazówki i techniki

Mój podział zalecanych metod, w kolejności od najprostszych do najbardziej złożonych, w zależności od rosnącego zapotrzebowania na czas, jest ogólnie następujący:

1. Użyj aparatu w telefonie do nakręcenia filmu. Chociaż można ich używać do szybkiego robienia zdjęć z ręki w całości, lepszą metodą jest umieszczenie telefonu na statywie za pomocą pewnego rodzaju zacisku. Następnie kilka minut przed całkowitym wycelowaniem i wykadrowaniem sceny bez filtra na obiektywie aparatu. Uruchom go w trybie filmowym, aby nagrać wideo przedstawiające zaćmienie i zmiany nieba oraz podekscytowane dźwięki Twojej grupy! Pamiętaj tylko, aby zatrzymać wideo wkrótce po zakończeniu totalności i skierować telefon z dala od Słońca. Nigdy nie zostawiaj przez dłuższy czas niefiltrowanego aparatu skierowanego w stronę Słońca.
2. Nakręć szerokokątny film poklatkowy. Korzystając z lustrzanki cyfrowej lub aparatu bezlusterkowego i obiektywu szerokokątnego (w przypadku zdjęć w Meksyku i południowych stanach USA może być konieczna szerokość do 14 mm), wyceluj i skadruj aparat tak, aby obejmował Słońce i krajobraz poniżej. Skup obiektyw! I zostaw to na ręcznym ustawianiu ostrości. Ale ustaw aparat na priorytet przysłony automatycznej ekspozycji (Av) z pomiarem szerokokątnym i ustaw niedoświetlenie o kompensację ekspozycji -1 EV. Gdy aparat ma czułość ISO 100 lub 200, użyj wewnętrznego interwałometru (jeśli taki posiada) lub zewnętrznego interwałometru, aby rejestrować klatki raz na sekundę. Rozpocznij sekwencję bez filtra na obiektywie na kilka minut przed całością. Pozwól mu działać samodzielnie, aż do kilku minut po całkowitym uruchomieniu. Rezultatem są setki klatek, które można przekształcić w film poklatkowy przedstawiający zbliżanie się i oddalanie cienia Księżyca oraz zmiany kolorów nieba. Możesz też wyodrębnić pojedyncze klatki w kluczowych punktach i przetwarzać je indywidualnie, tak jak to zrobiłem w przypadku powyższego zdjęcia z sierpnia 2017 r. Zaletą, podobnie jak w przypadku metody filmowania aparatem w telefonie, jest to, że aparat po włączeniu nie wymaga dalszej uwagi. Możesz cieszyć się zaćmieniem!
3. Nakręć film teleobiektywem. Użyj obiektywu o ogniskowej od 300 mm do 500 mm w lustrzance cyfrowej lub aparacie bezlusterkowym, aby nakręcić w czasie rzeczywistym zbliżenie wideo zaćmienia. Rozpocznij nagrywanie na minutę lub dwie przed całkowitym ujęciem, ze Słońcem umieszczonym na lewo od środka kadru i filtrem słonecznym nad obiektywem. Użyj niskiej czułości ISO, obiektywu szeroko otwartego (zwykle f/4 do f/5,6) i aparatu z priorytetem przysłony automatycznej ekspozycji (Av). Tylko pamiętaj, aby przed rozpoczęciem filmu skupić się dokładnie na przefiltrowanym Słońcu. Większość zdjęć zaćmień psuje słaba ostrość, a nie zła ekspozycja. Tuż przed pełnią (około 30 sekund przed Drugim Kontaktem) usuń filtr. Automatyczna ekspozycja zrekompensuje i zapewni odpowiednią ekspozycję dla reszty całości. Po prostu pozwól kamerze działać, a Słońce przesunie się po kadrze od lewej do prawej. Pamiętaj tylko o wymianie filtra lub zakryciu obiektywu i zatrzymaniu wideo na krótko (~30 sekund) po całkowitym i trzecim kontakcie. Film uchwyci diamentowe pierścienie i dobrze naświetloną koronę. Jeśli chcesz, zmień kompensację ekspozycji w całości, ale wymaga to więcej pracy przy aparacie. W przeciwnym razie możesz po prostu pozwolić kamerze działać. Jednak, jak ilustruję w moim ebooku, ważne jest, aby na początek odpowiednio zaplanować i umiejscowić Słońce (za pomocą aplikacji planetarium do zaplanowania sekwencji), aby nie zsunęło się z kadru ani nie zbliżyło się do krawędzi.
4. Rób zdjęcia z bliska przy użyciu teleobiektywu. Do robienia zdjęć używaj tego samego rodzaju sprzętu. Chociaż w trybie automatycznej ekspozycji można robić zdjęcia, lepiej jest robić zdjęcia przy różnym zakresie ekspozycji, od bardzo krótkiej (~1/1000 sekundy) w przypadku diamentowych pierścieni i wypukłości, do długiej (~1 sekundy) w przypadku korony zewnętrznej . Żadna ekspozycja nie jest w stanie uchwycić wszystkiego, co oko może zobaczyć w całości. Wymaga to więcej pracy w aparacie, a gdy aparat jest na statycznym statywie, może być konieczne ponowne wycentrowanie Słońca w całości, co jest kolejną sprawą, z którą trzeba się martwić i gdzie coś może pójść nie tak. Korzystanie z trybu automatycznego fotografowania w aparacie może pomóc w automatyzacji fotografowania, umożliwiając aparatowi automatyczne wykonanie serii od 7 do 9 ekspozycji w krótkich odstępach czasu, powiedzmy, po jednym naciśnięciu spustu migawki (przy użyciu funkcji automatycznego timer ustawiony na 2 sekundy).
5. Strzelaj za pomocą teleskopu na uchwycie śledzącym. Teleskopy (lubię refraktory apochromatyczne o apochromatycznej aperturze od 60 mm do 100 mm) umożliwiają stosowanie dłuższych ogniskowych, chociaż odradzam fotografowanie z jakąkolwiek optyką dłuższą niż 600 mm do 800 mm, aby obraz dobrze kadrował koronę. Użyj podobnych ustawień jak powyżej, ale z teleskopem (lub teleobiektywem) na uchwycie śledzącym, aby skręcić ze wschodu na zachód z tą samą prędkością, z jaką porusza się niebo. Dzięki temu Słońce pozostanie samo wyśrodkowane, pod warunkiem, że montaż został przynajmniej z grubsza ustawiony na biegun. (Ustaw szerokość geograficzną swojej witryny i skieruj oś polarną tak dokładnie na północ, jak można to określić na podstawie aplikacji kompasowych).

Oto krótkie podsumowanie metod, które polecam, ponieważ stosowałem je z powodzeniem w przeszłości i planuję zastosować 8 kwietnia. Mój ebook zawiera znacznie więcej informacji i odpowiedzi na większość pytań „Ale co z używaniem… .?” pytania. Zapewniam także mnóstwo informacji na temat tego, co może pójść nie tak! Niektórzy nauczyli się tego na własnej skórze podczas 16 poprzednich całkowitych zaćmień słońca.

Samouczki wideo

Aby obejrzeć samouczek wideo, obejrzyj seminarium internetowe, które przeprowadziłem w ramach doskonałej serii Eclipse Towarzystwa Kalamazoo Astronomical Society, tutaj na YouTube. Jest to około 1-godzinna prezentacja plus mnóstwo pytań i odpowiedzi na końcu.

Oczywiście, gdy już będziesz mieć wszystkie obrazy, musisz je przetworzyć. Największy rozdział mojego ebooka (80 stron) dotyczy przetwarzania zdjęć i zdjęć poklatkowych.

Tak więc miesiąc po tym, jak poprowadziłem powyższe seminarium internetowe na temat strzelania, ponownie wróciłem do Internetu, aby wziąć udział w kolejnym seminarium internetowym na temat przetwarzania. Możesz obejrzeć ten samouczek KAS Eclipse Series tutaj na YouTube.

Zajmuję się przetwarzaniem pojedynczych szerokokątnych obrazów, szerokokątnych serii poklatkowych, zbliżeń pojedynczych obrazów i łączeniem kompozycji z wieloma ekspozycjami.

Miesiąc później poprowadziłem kolejne seminarium internetowe dla Ligi Astronomicznej w ramach serii AL Live, ponownie poświęcone fotografowaniu zaćmienia, ale teraz z naciskiem na techniki, z których mogą korzystać astronomowie-amatorzy i astrofotografowie wyposażeni w typowy sprzęt teleskopowy.

Seminarium internetowe AL Live możesz obejrzeć tutaj. Moja prezentacja zaczyna się w 44. minucie.

Podkreśliłem, że sprzęt, którego obecnie z wielkim powodzeniem używają astrofotografowie do obserwacji obiektów głębokiego nieba, może nie sprawdzić się dobrze podczas zaćmień. Wyspecjalizowane kamery i oprogramowanie służące do ich kontrolowania po prostu nie są zaprojektowane z myślą o wymaganiach związanych z całkowitym zaćmieniem, podczas którego ekspozycja musi zmieniać się w szerokim zakresie ustawień i zmieniać się bardzo szybko. Zdjęcia muszą być robione i rejestrowane w krótkich odstępach czasu.

Podejrzewam, że wielu ambitnych i zbyt pewnych siebie astrofotografów wyjdzie z zaćmienia w 2024 roku rozczarowanych – a co gorsza, nie zobaczywszy zaćmienia, ponieważ byli zbyt zajęci patrzeniem na ekrany laptopów, próbując uruchomić swój zaawansowany technologicznie sprzęt.

Ćwicz, ćwicz, ćwicz

W tych seminariach internetowych i w moim e-booku moim wspólnym tematem jest znaczenie ćwiczeń.

Nie zakładaj, że coś zadziała. Poćwicz na sprzęcie, którego zamierzasz używać, teraz na Słońcu (z odpowiednimi filtrami) i na Księżycu. Sierp Księżyca, z przyćmionym blaskiem ziemi oświetlającym nocną stronę Księżyca, jest doskonałym celem do ćwiczeń ze względu na szeroki zakres jasności. Porusza się podobnie jak Słońce, aby sprawdzić maksymalne czasy ekspozycji i rozmycie obrazu spowodowane ruchem.

Poćwicz ze statywem lub uchwytem skierowanym na wysokość i miejsce na niebie, w którym będzie znajdować się Słońce z wybranego miejsca. Ustaw uchwyt śledzący na szerokość geograficzną, na której się znajdziesz, aby mieć pewność, że będzie on bez problemu celował i śledził Słońce. Niektóre mocowania teleskopów przestają śledzić, gdy dotrą na południe, dokładnie tam, gdzie Słońce będzie w całości z południowych stron. To nieprzyjemna niespodzianka, której nie chcesz spotkać w dniu zaćmienia.

Wszystko to i wiele więcej omówiono w moim e-booku, dostępnym dla Apple Books oraz w formacie PDF dla wszystkich platform tutaj, na mojej stronie internetowej.

Powodzenia w dniu zaćmienia!