Niedawna metaanaliza potwierdza to, co wykazało małe badanie przeprowadzone w Boston Children’s w zeszłym roku: około 1 na 4 dzieci z porażeniem mózgowym (CP), które przeszły testy DNA, miało warianty genetyczne, które prawdopodobnie spowodowały lub przyczyniły się do ich stanu. Dzięki nowym danym naukowcy rozszerzyli tradycyjny pogląd na tę chorobę i oferują wskazówki dotyczące testów genetycznych.

„Kiedy ktoś zostanie zdiagnozowany z porażeniem mózgowym, klinicyści mogą założyć, że doszło do urazu porodowego bez zbadania możliwości przyczyny genetycznej” – mówi Siddharth Srivastava, MD z Wydziału Neurologii, który współprowadził badanie z Annapurną Poduri, MD , MPH. „Ta metaanaliza potwierdza, że ​​w wielu przypadkach powinniśmy przeprowadzać testy genetyczne”.

Analiza danych z sekwencjonowania egzomu i mikromacierzy

Naukowcy ocenili wydajność diagnostyczną dwóch testów: sekwencjonowania egzomu, które analizuje geny kodujące białka, oraz mikromacierzy chromosomowych (CMA), które wyszukują delecje lub duplikacje chromosomów. Zaczynając od ponad 200 artykułów w PubMed, zawęzili swoje poszukiwania do odpowiednich raportów dotyczących sekwencjonowania egzomu w 15 kohortach i CMA w pięciu kohortach. W sumie w badaniach tych wzięło udział ponad 2400 osób z CP, zarówno dzieci, jak i dorosłych.

Genetyka może odgrywać rolę, nawet jeśli istnieją inne zidentyfikowane czynniki ryzyka CP. Określenie przyczyny genetycznej może czasami przekierować opiekę”.

Podobnie jak w badaniu pilotażowym, 23 procent pacjentów poddawanych sekwencjonowaniu egzomu miało diagnozę genetyczną, która mogła potencjalnie zmienić ich opiekę. Sekwencjonowanie egzomu było szczególnie pouczające, gdy nie było wyraźnej przyczyny CP, dając diagnozę w 35 procentach przypadków, w porównaniu z 7 procentami u pacjentów ze znanymi czynnikami ryzyka CP. Wydajność diagnostyczna CMA wynosiła zaledwie 5 procent.

Testy zidentyfikowały różne geny sprawcze, z których 23 dotyczyło co najmniej pięciu pacjentów. Najczęstszym z nich był CTNNB1zaburzenie związane, stanowiące 3 procent zidentyfikowanych genów.

Kiedy pacjent z mózgowym porażeniem dziecięcym powinien mieć wykonane badania genetyczne i jakie?

Na podstawie swoich ustaleń Srivastava i Poduri zalecają kompleksowe badania genetyczne pacjentom z MPD o nieznanej przyczynie lub osobom o znanej przyczynie, u których objawy kliniczne sugerują zaburzenie genetyczne. Takie funkcje mogą obejmować:

• więcej niż jednego chorego członka rodziny
• małżeństwo mieszane w rodzinie
• dysmorficzne rysy twarzy
• wady wrodzone
• prawidłowe wyniki rezonansu magnetycznego mózgu
• spastyczność lub osłabienie, które postępuje
• historia okołoporodowa, która wydaje się nie wyjaśniać ciężkości spastyczności i/lub niepełnosprawności intelektualnej
• niewyjaśnione zaburzenia metaboliczne

Sekwencjonowanie całego egzomu powinno być oferowane jako badanie pierwszego rzutu, jeśli sekwencjonowanie całego genomu nie jest dostępne. Jeśli wyniki eksomu są ujemne, na razie zalecana jest analiza CMA. Ponieważ sekwencjonowanie całego genomu staje się coraz bardziej powszechne w praktyce klinicznej, analiza CMA zazwyczaj nie jest konieczna.

W miarę możliwości wszelkie badania genetyczne powinny obejmować również rodziców dziecka. Poprawia to dokładność diagnozy i rzuca światło na to, czy wariant genetyczny został odziedziczony, czy też pojawił się po zapłodnieniu (od nowa).

Co jeśli testy genetyczne wypadną negatywnie?

Kiedy testy nie zapewniają natychmiastowej diagnozy genetycznej, Srivastava i Poduri zalecają ponowną ocenę pacjentów po dwóch do trzech latach, aby sprawdzić, czy ich prezentacja się zmieniła. Przykładami mogą być postępująca spastyczność lub pojawienie się nowych cech klinicznych. Ponieważ cały czas odkrywane są nowe geny, warto ponownie przeanalizować dane dotyczące sekwencjonowania pacjentów.

„Genetyka może odgrywać rolę, nawet jeśli istnieją inne zidentyfikowane czynniki ryzyka CP”, zauważa Srivastava, który jest również częścią Centrum Mózgowego Porażenia Dziecięcego i Spastyczności. „Zidentyfikowanie przyczyny genetycznej może czasami przekierować opiekę i potencjalnie doprowadzić do precyzyjnego leczenia, gdy poznane zostaną biologiczne skutki wariantu genetycznego”.

Skieruj pacjenta do Centrum Mózgowego Porażenia Dziecięcego i Spastyczności.