Waszyngton: Pomimo sprzecznych wyników epidemiologicznych dotyczących najlepszego czasu na ćwiczenia w celu utraty wagi, badanie sugeruje, że najlepszą porą dnia, aby zwiększyć związek między codzienną umiarkowaną i energiczną aktywnością fizyczną a otyłością, jest godzina między 7 a 9 rano. Badanie opublikowano w Obesity, najważniejszym magazynie The Obesity Society (TOS). W bieżącym badaniu naukowcy sprawdzili, czy dobowy rytm umiarkowanej lub energicznej aktywności fizycznej mierzonej akcelerometrem zmienia związek między takim ruchem człowieka a otyłością.

„Nasze badanie dostarczyło nowatorskiego narzędzia do badania dziennego wzorca aktywności fizycznej i sprawdzania jej wpływu na wyniki zdrowotne” – powiedział dr Tongyu Ma, adiunkt na Wydziale Nauk o Zdrowiu na Uniwersytecie Franklin Pierce w Rindge, NH; oraz Wydział Nauk o Rehabilitacji, Politechnika w Hongkongu, Hongkong, Chiny. Ma jest autorką korespondencyjną badania.

Zdaniem ekspertów poprzednie badania koncentrowały się na częstotliwości, intensywności i czasie trwania aktywności fizycznej. W niewielu badaniach analizowano dobowy schemat aktywności fizycznej mierzonej akcelerometrem w celu sklasyfikowania pory dnia, w której ludzie się poruszają. Nie wiadomo, czy skumulowana aktywność fizyczna o różnych porach dnia jest podobnie powiązana z otyłością.

Ponadto nie jest jasne, czy przestrzeganie standardów aktywności fizycznej (150 minut tygodniowo umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej) w różnych wzorach jest równie korzystne w zmniejszaniu otyłości.

Naukowcy wykorzystali dane z cykli 2003–2004 i 2005–2006 Narodowego Badania Zdrowia i Żywienia przeprowadzanego przez Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom, ponieważ w tym czasie wdrożono akcelerometrię. Przekrojowej analizie poddano ogółem 5285 uczestników.

Dzienny wzorzec obiektywnie mierzonej umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej podzielono na trzy kategorie za pomocą analizy skupień K-średnich: poranek, południe i wieczór. K-średnie to ustalony algorytm powszechnie używany do identyfikowania ukrytych wzorców w nieoznaczonych zestawach danych.

Wyniki wykazały silny liniowy związek pomiędzy umiarkowaną i energiczną aktywnością fizyczną a otyłością w grupie porannej, podczas gdy słabsze krzywoliniowe powiązanie stwierdzono w grupach południowych i wieczornych.

Uczestnicy, którzy spełnili wytyczne dotyczące aktywności fizycznej w grupie porannej, mieli niższy wskaźnik masy ciała i obwód talii niż uczestnicy pozostałych grup. Samoopisowe wspomnienia dotyczące diety wykazały, że uczestnicy porannego klastra stosowali zdrowszą dietę i mniejsze dzienne spożycie energii na jednostkę masy ciała w porównaniu z innymi grupami.

Autorzy badania odkryli również, że uczestnicy porannego skupienia spędzali znacznie więcej czasu na siedzącym trybie życia niż uczestnicy pozostałych skupień. Pomimo dłuższego czasu siedzenia, niższy wskaźnik masy ciała i obwód talii w grupie porannej utrzymały się.

Ogólnie rzecz biorąc, uczestnicy porannego klastra byli od 10 do 13 lat starsi od dwóch pozostałych grup. Klaster poranny charakteryzował się również najwyższym odsetkiem kobiet spośród trzech grup. Większość uczestników porannej grupy to w większości ludzie rasy białej niebędący Latynosami, posiadający wykształcenie wyższe lub wyższe i nigdy nie używający tytoniu ani alkoholu.

„Nasze odkrycia sugerują, że dzienny schemat umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej może być kolejnym ważnym wymiarem opisującym złożoność ludzkiego ruchu” – stwierdził Ma i jego współpracownicy w badaniu.

Doktor Rebecca Krukowski, psycholog kliniczny specjalizujący się w behawioralnym zarządzaniu wagą, skomentowała: „To ekscytujące nowe badanie, które jest spójne ze wspólną wskazówką dotyczącą osiągania celów związanych z ćwiczeniami, czyli zaplanuj ćwiczenia rano przed wysłaniem e-maili, rozmów telefonicznych lub spotkań to mogłoby cię rozproszyć.”

Jednak Krukowski powiedział, że ponieważ jest to badanie przekrojowe, „nie wiadomo, czy osoby, które regularnie ćwiczą rano, mogą systematycznie różnić się od tych, które ćwiczą w innych porach, w sposób, którego nie mierzono w tym badaniu. Na przykład osoby, które regularnie ćwiczą rano, mogą mieć bardziej przewidywalny harmonogram zajęć, na przykład rzadziej pracować na zmiany lub mieć obowiązki opiekuńcze, które utrudniają poranne ćwiczenia.

Przewidywalne harmonogramy mogą mieć inny korzystny wpływ na masę ciała, którego nie mierzono w tym badaniu, na przykład długość/jakość snu i poziom stresu. Ponadto „poranne skowronki”, które regularnie wstają wystarczająco wcześnie, aby wykonać poranne ćwiczenia, mogą biologicznie różnić się od swoich „nocnych marków”. (ANI)

Przeczytaj także: Cukrzyca i osoby powyżej 65. roku życia? Nadal możesz dodać trochę wagi (sentinelassam.com)