Postpopulizm w praktyce. Co dalej z Polską?

O wydarzeniu

W tych niespokojnych dla demokracji czasach przyszła dobra wiadomość… z Polski. W 2023 r, frekwencja, frekwencja, miliony Polaków pokazały, że wyjście z narodowego populizmu jest dla nich jeszcze ważniejsze niż wyjście z komunizmu (ponad 74% elektoratu oddało głosy wobec 62% w przełomowych wyborach w czerwcu 1989 r.). Jeśli jednak ktoś uważa, że ​​powróting dla liberalnej demokracji jest jakiś łatwy rzecz do zrobienia, oni będą wkrótce się rozczarujesz. Pod wieloma względami nowy polski demokratyczny rząd stoi przed znacznie większym wyzwaniem niż jego poprzednik z 1989 roku.

30 lat temu sytuacja nie była prosta. Partia komunistyczna – jak dzisiaj’S Partia Prawo i Sprawiedliwość (PiS) – nadal posiadał stanowiska i zasoby. TTutaj był, Jednakże, niemal idealny konsensus co do wielkich celów politycznych i ideologii komunistycznej zbankrutował. Tjego był powód, dla którego transformacja ostatecznie zakończyła się sukcesem pomimo chaotycznych warunków.

Nowej, postpopulistycznej transformacji Polski nie można po prostu przeprowadzić tak, jak poprzednią, postkomunistyczną. Zasadnicza różnica polega na tym, że w odróżnieniu od ideologii komunistycznej z 1989 r krajowy Ideologia populistyczna jest żywa i rozprzestrzenia się w całym świecie zachodnim.

Mój wykład wyjaśni, czego można się spodziewać w Polsce w nadchodzących miesiącach w trzech kluczowych obszarach.

• Pierwszy, w obszarze naprawy praworządności, w której ważne jest nie tylko działanie NA poziomie ustaw, np. w kwestiach takich jak Trybunał Konstytucyjny i KRS, ale także NA poziom przywracania dobrych praktyk i standardów demokratycznych.
• Po drugie, w polityce zagranicznej, która przez ostatnie osiem lat ucierpiała na skutek pewnego izolacjonizmu w granicach UE, pogorszenia stosunków z Niemcami, a ostatnio – nawet z Ukrainą.
• Po trzecie, w sferze społecznej i kulturalnej, po niemal dekadzie stawiania na centralizację pamięci historycznej, wydobywanie wyłącznie pozytywnych ról historycznych, jakie pełnili Polacy i podkreślanie polskiego nacjonalizmu.

O Mówcy

dr hab. Karolina Wigura jest historykiem idei, socjologiem i dziennikarzem. Ona jest Adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, a członek Zarządu Fundacji Kultura Liberalna z siedzibą w Warszawie oraz Senior Fellow Centrum Liberalnej Nowoczesności z siedzibą w Berlinie. Wigura zajmuje się filozofią polityczną XX wieku i emocjami w polityce, a także socjologią i etyką pamięci, zwłaszcza sprawiedliwością okresu przejściowego, winą historyczną i pojednaniem. W latach 2016-2018 była współdyrektorem Programu Polskiego w St. Antony’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Wigura był stypendystą Instytutu Studiów Zaawansowanych w Berlinie, Akademii Roberta Boscha, Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu, German Marshall Fund i St. Antony’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 2008 roku otrzymała nagrodę Grand Press za wywiad z Jürgenem Habermasem „Europa w paraliżu śmiertelnym”. Wigura jest autorem książek Wina narodów: przebaczenie jako strategia polityczna (2011) oraz Wynalazek współczesnego serca: filozoficzne źródła współczesnego myślenia o emocjach (2019) – oba w języku polskim. Jej książka napisana wspólnie z konserwatywnym i katolickim intelektualistą Tomaszem Terlikowskim pt. „Polski ateista kontra polski katolik” stała się jednym z bestsellerów w Polsce (2022). Wigura wraz z Jarosławem Kuiszem napisali niedawno książkę „Posttraumatische Souveränität” dla Suhrkamp Verlag. Jest stałym współpracownikiem „The Guardian”, „The New York Times”, „Neue Zuercher Zeitung”, „Gazety Wyborczej” i innych periodyków.