Podczas Mszy św. dziękczynnej za 100 lat parafii pw. MB Szkaplerznej w Godziszce bp Roman Pindel poświęcił świątynię. Kościół 7 października 2023 r. został namaszczony świętym krzyżmem i przekazany na wyłączną własność Boga. Biskup namaścił też ołtarz. W homilii zaś przypomniał, że na nim składa się ofiarę bezkrwawą, która uobecnia jedyną, jaką za nas złożył Jezus przez swoją śmierć i zmartwychwstanie.

W uroczystości udział wzięli parafianie – od najmłodszych po najstarszych, panie w strojach regionalnych, strażacy i poczty sztandarowe. Obecni byli przedstawiciele władz gminnych, sołeckich, szkolnych oraz jednostek organizacyjnych znajdujących się na terenie gminy i parafii.

W homilii bp Pindel wyjaśnił, co oznacza poświęcić budynek do wyłącznego użytku dla oddawania czci Bogu – dla wierzących tej parafii.

„Choć przyjść tu może każdy, zwłaszcza gdy pragnie modlić się w tej świątyni, słuchać słowa Bożego czy uczestniczyć w sakramentach. Właśnie modlitwa, czytanie oraz słuchanie Pisma świętego i sprawowanie sakramentów wyróżniają świątynię chrześcijańską od tych, które stawiają wyznawcy innych religii” – zaznaczył, przypominając, że świątynie pogańskie stanowią przede wszystkim miejsce przebywania i czci bóstwa, z jego przedstawieniem.

„Kto był w Jerozolimie, może sobie wyobrazić jak ogromną powierzchnię zajmowały place, przez które prowadziła droga do miejsca składania ofiar przez kapłanów znajdujące się przed Przybytkiem, w którym jednak nie było wizerunku Boga, który tym właśnie wyróżniał się od przedstawień pogańskich. W Przybytku znajdowało się Miejsce Najświętsze, do którego tylko raz w roku mógł wejść Najwyższy Kapłan, a w którym w czasach Jezusa nie było nic, nawet tak czcigodnych pamiątek, jak arka przymierza czy tablice z przykazaniami” – wytłumaczył, kontynuując opis struktury Świątynia Jerozolimskiej, która, jak dodał, miała uświadomić prawdę o tym, jak bardzo Bóg Izraela jest inny od całego stworzenia.

Zwrócił uwagę, że pierwsze kościoły chrześcijańskie wznoszone były nie na wzór świątyni pogańskiej czy nawet żydowskiej. „Potrzebowali bowiem dużych budynków, w których mogło zgromadzić się wielu wiernych na modlitwę, sprawowanie Eucharystii, czy słuchanie słowa Bożego. Wzorcem była świecka budowla o nazwie bazylika, która służyła do zgromadzeń mieszkańców miasta, gdy przybywał król czy jego reprezentant, do odbywania sądów czy handlu” – objaśnił, wskazując, w jaki sposób miejsce dla namiestnika czy sędziego stawało się katedrą, miejscem przewodniczenia zgromadzeniu przez biskupa czy prezbitera.

Podkreślił, że świątynia w Godziszce ma swoją historię, której początek stanowi pragnienie przodków, aby mieć własny kościół i osobną parafię. „To pragnienie ewaluowało w kierunku budowy drugiej świątyni w osobnej parafii w Kalnej. Realizowane było stopniowo, aby kościół miał też wieżę, a zakrystia została powiększona. W kolejnych latach pojawiały się następne elementy wyposażenia, a całość była zdobiona i upiększana. Wszystko po to, by wspólnota parafialna miała godne miejsce, w którym będzie się sprawować Eucharystię, chrzcić, błogosławić małżeństwa i modlić się za chorych i zmarłych” – dodał.

Nawiązując do odczytanego fragmentu z Księgi Nehemiasza biskup stwierdził, że sobotnia uroczystość poświęcenia uświadamia nam, że ta świątynia jest miejscem, w którym Bóg do nas przemawia.

„Wpierw wówczas, gdy trwamy w ciszy, wsłuchując się w Jego głos odzywający się w naszym sercu, gdy nic nie mówimy albo gdy prosimy i pytamy, a później uważnie słuchamy. Innym razem Bóg mówi wyraźnie i w sposób zrozumiały, zwłaszcza gdy słuchamy słów Pisma Świętego, homilii wyjaśniającej czytania, kazania czy katechezy” – zaakcentował i zachęcił do wzięcia sobie do serca słów z Listu św. Pawła do Efezjan.

„Słów zapewniających, że w tej świątyni nie możemy czuć się obco i niepewnie, że budowla, którą nazywamy domem Boga, jest także naszym domem, w którym mamy czuć się bezpiecznie i umacniać się wzajemnie do życia codziennego, także na wypadek doświadczeń czy przeciwności” – dodał.

Przywołując czytanie z Ewangelii biskup wytłumaczył, że w chrześcijaństwie nową świątynią jest Syn Boży. „On przyszedł w ciele ludzkim na świat, aby odkupić wszystkich ludzi i pociągnąć ich do siebie, by tworzyli Jego Ciało, które złożone jest z ochrzczonych Dzieci Bożych, napełnionych Duchem Świętym i głoszących dobrą nowinę o zabawieniu przez wiarę” – powiedział hierarcha i wezwał, by w znakach towarzyszących poświęceniu kościoła ujrzeć podstawowe prawdy o świątyni i o tych, którzy się w niej gromadzą dla chwały Bożej i zbawienia.

Pierwotnie wieś Godziszka wchodziła w skład parafii łodygowickiej. W drugiej połowie XIX w. wybudowano kapliczkę z drewna, którą w czasach późniejszych zastąpiono murowaną. W 1914 zapadła decyzja o budowie kościoła, którą przerwała jednak I wojna światowa. Kościół ukończono więc w 1923 roku. Wtedy też w Godziszce erygowano parafię, a pierwszym duszpasterzem był ks. Józef Komendera.

fot. Jacek Kliś