Poszłam na zakupy w Warszawie i Brukseli. Gdzie wyszło drożej?
- W związku z rosnącą inflacją w Polsce postanowiłam sprawdzić, jaka jest różnica w cenie produktów żywnościowych między Warszawą a Brukselą
- Zapytałam naszych obserwatorów na Instagramie, co powinnam kupić i zrobiłam te same zakupy spożywcze w dwóch miastach
- Niektóre produkty były o dwa razy droższe w Brukseli, ale nie zabrakło też takich, których cena była wyższa w Warszawie
- ENTR to paneuropejski projekt dziennikarski realizowany przez Onet, Noizz i partnerów z całej Europy. Dowiedz się więcej z Facebooka, Instagrama, YouTube’a i na ENTR.net
W 2021 r. Belgia znalazła się w pierwszej dziesiątce pod względem wysokości poziomu cen żywności w Europie. Za to Polska uplasowała się na ósmym miejscu od końca, zaraz za Albanią. Jednak od 2021 r. Polacy zmagają się z rosnącymi cenami i coraz częściej zaglądają do portfeli z niepokojem. W Belgii poziom inflacji nie jest aż tak wysoki, jak w Polsce – w lutym wskaźnik wyniósł 6,62 proc. i spadł w porównaniu ze styczniem, kiedy wynosił 8,05 proc.
Jestem studentką na uniwersytecie we Francji, a chwilowo na Erasmusie w Belgii. Ceny produktów spożywczych zawsze wydawały mi się wysokie. Pamiętam, kiedy we wrześniu 2020 r. poszłam na pierwsze zakupy po przeprowadzce do Mentony – małego miasteczka na południu Francji, w którym studiowałam – i w głowie przeliczałam cenę każdego produktu z euro na złotówki, zanim włożyłam go do koszyka. Jednak co zadziwiało mnie bardziej niż francuskie ceny, to fakt, że za każdym kolejnym razem, gdy wracałam do Warszawy, płaciłam trochę więcej za kawę, obiad na mieście czy masło.
W sercu Europy
Po przeprowadzce do Brukseli we wrześniu ubiegłego roku nie przeliczałam już cen z euro na złotówki. Jednak doniesienia z Polski o nieustępującej inflacji skłoniły mnie do nagrania wideo, w którym porównuję ceny zakupów spożywczych zrobionych w Warszawie i w Brukseli.
Moją pasją jest dziennikarstwo, dlatego aktywnie działam w projekcie ENTR. To paneuropejska inicjatywa obecna w mediach społecznościowych takich jak Instagram, YouTube i Facebook. W naszych materiałach poruszamy sprawy ważne dla młodych, które dotyczą naszej teraźniejszości i przyszłości. Porównanie cen wydawało się więc stosownym tematem.
Lista zakupów
Zapytałam naszych obserwatorów na Instagramie jakie produkty powinnam kupić. W ten sposób przygotowałam listę zakupów: chleb, masło, mleko, olej, jogurt, pomidor, ogórek, 3 jabłka, puszka coli, guma do żucia i wegańskie kiełbaski – która zawierała wszystkie ich propozycje, oprócz 1 kg kurczaka, bo nie jem mięsa.
Z tą listą wybrałam się do Biedronki w Warszawie, a następnie do Aldi w Brukseli. Jednak nie znalazłam tam wegańskich kiełbasek, 0,33 l puszki coli oraz małej gumy do żucia, która odpowiadałaby tej, którą kupiłam w Warszawie. Poszłam więc do Carrefour market, który w Belgii i Francji zasadniczo uważa się za nieco droższy.
Gdzie było drożej?
W Warszawie za całość zapłaciłam 55,96 zł. W Brukseli za zakupy w Aldi zapłaciłam 11,42 euro, a w Carrefourze dodatkowe 5,92 euro – łącznie 17,34 euro. Zakupy zrobiłam 23 marca, kiedy kurs euro do złotówki wynosił około 4,68, więc brukselskie zakupy kosztowały mniej więcej 81,15 zł.
Paragony z zakupów w Brukseli i Warszawie
Zobaczcie szczegóły moich zakupów:
- Chleb: 4,69 zł vs. 1,29 euro = 6,04zł
- Pomidor: 5,60 zł vs. 0,73 euro = 3,42zł
- Ogórek: 7,14 zł vs. 1,35 euro = 6,32zł
- Masło: 6,99 zł vs. 1,99 euro = 9,31zł
- Mleko: 3,99 zł vs. 1,19 euro = 5,57zł
- Olej: 9,99 zł vs. 2,39 euro = 11,19zł
- Jogurt: 3,32 zł vs. 1,29 euro = 6,04zł
- 3 jabłka: 1,06 zł vs. 1,19 euro = 5,57zł
- Puszka coli 0,33l: 3,49 zł vs. 0,83 euro = 3,88zł
- Guma do żucia 2,29 zł vs. 1,70 euro = 7,96zł
- Wegańskie kiełbaski: 7,49 zł vs. 3,39 euro = 15,87zł
Najbardziej zaskakujące były różnice w cenie warzyw, gumy do żucia i wegańskich kiełbasek. Pomidor i ogórek były droższe w Warszawie: pomidor o prawie 2 zł, a ogórek o niecałą złotówkę. Guma do żucia w Brukseli kosztowała trzy i pół raza więcej niż w Warszawie, a wegańskie kiełbaski były prawie dwa razy droższe.
Cena jabłek w Warszawie była znacznie niższa – 1,06 zł w porównaniu z 5,57 zł. Nie jest to jednak zaskoczenie, biorąc pod uwagę, że Polska jest największym producentem jabłek w UE.
Czy to rzeczywiście 25 zł różnicy?
Tak naprawdę warszawska cena trzech produktów powinna być wyższa. Chodzi o jabłka, pomidora oraz masło. Wynika to z tego, że standardowa kostka masła sprzedawana w Belgii ma 250 g, za to w Polsce standardowe kostki masła mają 200 g. Dlatego porównanie ceny warszawskiej i brukselskiej powinno być następujące: jeśli 200 g masła kosztowało 6,99 zł, 250 g powinno kosztować około 8,74 zł. W tym przypadku różnica ceny nie jest już tak duża: 8,74 zł w Warszawie i 9,31 zł w Brukseli.
Ponadto, jabłka w Biedronce były przecenione o 51 proc. – trwała promocja „Tanio jak w 2021 r.” oraz VAT 0 proc. w ramach których kilogram jabłek kosztował 1,69 zł, a nie 3,49 zł. Z kolei cena pomidorów za kilogram była mniejsza o 1,25 zł, gdyż VAT również wynosił 0 proc. Zamiast 26,24 zł za kg, pomidory kosztowały 24,99 zł. Jednak nawet gdyby promocji w Biedronce nie było, brukselskie zakupy i tak wyszłyby droższe.
Promocje na jabłka i pomidory w Biedronce
Czy warszawiaka stać na to samo, co brukselczyka?
Według danych GUS, średnie wynagrodzenie w Warszawie w styczniu 2023 r. to 8395,76 zł. Według portalu Housinganywhere.com w Regionie Stołecznym Brukseli (stolica Belgii składa się z 19 gmin miejskich, a sama gmina Brukseli ma zaledwie 33 km kw – dla porównania, Warszawa ma 517 km kw) przeciętne wynagrodzenie w 2022 r. wyniosło 4 tys. 381 euro brutto (czyli około 20 tys. 584 zł). Warszawiak wydałby więc większą część swojego dochodu na zakupy spożywcze w porównaniu do brukselczyka.
Należy jednak wziąć pod uwagę, że takie zakupy nie starczyłyby mi nawet na tydzień i nie mogę z nich zrobić żadnego porządnego posiłku (może oprócz kromki chleba z masłem i kiełbasą wegańską, albo sałatką z ogórka i pomidora).
***
ENTR to nowa przestrzeń dla otwartej i autentycznej dyskusji o teraźniejszości oraz przyszłości młodych Europejczyków. Jego celem jest przede wszystkim wspieranie dialogu na temat głównych problemów młodego pokolenia przy jednoczesnym uwzględnieniu wszystkiego, co czyni je różnorodnym, a także pielęgnowanie świadomości jego europejskiej tożsamości.
