W ten weekend miała miejsce erupcja słoneczna tak potężna, że ​​zakrzywiła pole magnetyczne Słońca. ESA uchwyciła zdarzenie, znane również jako koronalny wyrzut masy (CME), za pomocą kamery Solar Ultraviolet Imager. Na filmie widać potężną eksplozję w momencie jej wystąpienia.

Satelity śledziły erupcję Słońca 15 listopada 2023 r. Solar Ultraviolet Imager, znajdujący się na satelicie GOES-16 amerykańskiej Narodowej Administracji Oceanicznej i Atmosferycznej (NOAA), uchwycił wszystko kamerą. Można zobaczyć strumień materii wyrzucany z rejonu bieguna północnego Słońca. Plazma wyrzucona w przestrzeń była paląca i satelita mógł wyraźnie dostrzec jasny rozbłysk.

„Po #CME energia została uwolniona z niezwykle dużą prędkością, powodując wahania temperatury wzdłuż linii pola magnetycznego Słońca” – napisała ESA na X, znanym wcześniej jako Twitter. „Energia łamie się jak bicz, podążając za złożonymi łukami pola magnetycznego tuż nad powierzchnią, wielokrotnie większymi od Ziemi”.

„CME był tak duży, że wypaczył pole magnetyczne Słońca” – kontynuuje ESA, „zaburzając delikatną równowagę sił wokół naszej gwiazdy i powodując duży pęd masy na zewnątrz”.

Co to są koronalne wyrzuty masy?

Mamy tendencję do używania zamiennie terminów „koronalne wyrzuty masy” i „burze słoneczne”. Jednak nie są one dokładnie takie same. Mówiąc najprościej, burze słoneczne to szersze pojęcie. Mogą obejmować CME, ale także rozbłyski słoneczne i inne zdarzenia powodujące zakłócenia w polu magnetycznym Ziemi.

Koronalne wyrzuty masy to erupcje naładowanych elektrycznie cząstek z korony słonecznej. Pochodzą z plam słonecznych, czyli ciemnych obszarów na powierzchni Słońca. W tych obszarach linie potężnego pola magnetycznego często splatają się, krzyżują i reorganizują, powodując nagłą eksplozję energii. To uwolnienie energii może wyrzucić gigantyczne pióropusze materiału słonecznego, które mogą podróżować w przestrzeni kosmicznej z prędkością milionów mil na godzinę.

CME mogą powodować zorze polarne, a ostatnio widzieliśmy ich mnóstwo na całym świecie. CME najprawdopodobniej powodują zorze, gdy są skierowane w stronę Ziemi oraz gdy są duże i szybkie. Największe i najszybsze CME mogą sprawić, że zorze będą widoczne aż na południe, aż do Stanów Zjednoczonych i Europy. Jednak nawet mniejsze CME mogą powodować widoczność zórz polarnych w obszarach polarnych.

W skrajnych przypadkach takie zdarzenia mogą stanowić zagrożenie dla ludzi zarówno na Ziemi, jak i w kosmosie. Mogą uszkodzić linie energetyczne na Ziemi i zagrozić zdrowiu astronautów w kosmosie. Właśnie dlatego ESA „przygotowuje misję Vigil, aby zapewnić zaawansowane ostrzeżenie o tego rodzaju potencjalnie niebezpiecznych zdarzeniach związanych z pogodą kosmiczną” – podaje Agencja podsumowuje.

[via Space.com]