Kiedy dorastamy w dysfunkcyjnych rodzinach, zaczynamy absorbować w swoim ciele traumy z dzieciństwa, które później ujawniają się w naszych dorosłych związkach. Niezależnie od tego, czy jest to traumatyczny incydent, czy przeszłe doświadczenie, może się zdarzyć, że mózg nie będzie przywoływał wspomnień, które ciało pamięta w znaczący sposób. „To zupełnie normalne, że wspomnienia z dzieciństwa są nieco zamazane – w końcu nasze mózgi nie zawsze zapamiętują każdy szczegół z tego okresu. Fascynujące jest jednak to, że nawet jeśli nasze umysły mogą nie pamiętać traumy, nasze ciała często tak się dzieje” – napisała psycholog Caroline Middelsdorf. Ekspert wymienił ponadto kilka powodów, dla których czasami nie pamiętamy traumy.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Oznaki wczesnej traumy, nawet jeśli dzieciństwo wydawało się normalne

Jesteśmy teraz na WhatsApp. Kliknij, aby dołączyć

Mechanizm ochronny: Mózg stosuje strategię oddzielania stresu, traumy i bolesnych wspomnień, aby chronić się przed skrajnym niepokojem. Czasami z powodu tego mechanizmu ochronnego nie pamiętamy traumy z dzieciństwa lub napotykamy wiele luk w pamięci, gdy próbujemy przypomnieć sobie trudne momenty naszego życia.

Wpływ neurobiologiczny: Traumatyczne doświadczenia mogą czasami zmieniać funkcjonowanie mózgu, prowadząc do luk w pamięci. Wysoki poziom hormonów stresu – kortyzolu – może zakłócać pracę mózgu i sposób, w jaki koduje on doświadczenia.

Rozwojowy: Trauma z dzieciństwa przydarza się nam w wieku, gdy mózg jest jeszcze na etapie rozwoju. Dlatego czasami mózg nie jest w stanie przechowywać doświadczeń tak szczegółowo, jak wydarzenia z dorosłości.

Tryb przetrwania: Podczas traumatycznych wydarzeń często wchodzimy w tryb przetrwania, w którym zawężamy naszą uwagę do bezpośredniego zagrożenia. Dlatego mózg nie koncentruje się na kodowaniu doświadczeń w pamięci długotrwałej.

Mechanizm obronny: Kiedy jesteśmy przeciążeni przytłaczającymi myślami, mózg wykorzystuje mechanizmy obronne, takie jak wyparcie lub tłumienie, aby poradzić sobie z emocjami.