Ellie Proussaloglou, MD, adiunkt chirurgii (chirurgia piersi onkologia) studiowała na Duke University, gdzie specjalizowała się w biologii (genomika) z dyplomem z nauk o genomie i polityki. Uzyskała dyplom lekarza na Uniwersytecie Medycznym Pritzkera w Chicago. Następnie ukończyła rezydenturę na wydziale położnictwa i ginekologii na Uniwersytecie Browna/Szpital Kobiet i Niemowląt w Rhode Island oraz staż w chirurgii onkologicznej piersi na Uniwersytecie Yale. Jako badacz usług zdrowotnych dr Proussaloglou bada toksyczność finansową, opiekę chirurgiczną, nosicieli mutacji genetycznych wysokiego ryzyka i szuka możliwości maksymalizacji pozytywnych wyników leczenia pacjentów i jakości życia związanej ze zdrowiem.

Co zainspirowało Cię do wyboru położnika/ginekologa i chirurgii piersi?

Moja mama jest patologiem piersi, a ja od najmłodszych lat inspirowała mnie do zostania lekarzem specjalizującym się w zdrowiu kobiet. Na studiach studiowałem biologię ze szczególnym uwzględnieniem genomiki i otrzymałem certyfikat z nauk i polityki w zakresie genomu; wywołało to zainteresowanie myśleniem ponaddyscyplinarnym. Po ukończeniu studiów przez dwa lata pracowałam w doradztwie medycznym. To doświadczenie potwierdziło moją chęć pracy z pacjentami, ale także dało mi wgląd w biznesową stronę opieki zdrowotnej, głównie ceny leków i nowatorskie interwencje biomechaniczne. Podczas studiów medycznych na Uniwersytecie w Chicago miałem szczęście pracować przy badaniach z doktorem Jonasem de Souzą, onkologiem, który opracował jedno z głównych narzędzi stosowanych do badania toksyczności finansowej zwane FACIT-COST.

Większość onkologów zajmujących się chirurgią piersi jest przeszkolona w zakresie chirurgii ogólnej i ukończyła staż w chirurgii onkologicznej piersi. Kiedy byłam na studiach medycznych, decydowałam między chirurgią ogólną a rezydenturą w OBGYN. Wiedziałem, że uwielbiam operować, ale pociągnęło mnie skupienie się na zdrowiu reprodukcyjnym w położnictwie i ginekologii, co pozwoliło mi zostać chirurgiem, traktując priorytetowo ciągłość opieki nad pacjentem

Ukończyłem staż na Uniwersytecie Browna, ponieważ był to intensywny program szkolenia chirurgicznego, w którym nacisk kładziono na pomaganie stażystom w odnalezieniu pasji i nieszablonowym myśleniu. Jako rezydentka OBGYN w Brown zmieniamy się w zakresie chirurgii piersi i zdobywamy praktyczne szkolenie, dzięki czemu mogłam uczestniczyć w badaniach, przypadkach i klinikach zarówno z zakresu chirurgii onkologicznej piersi, jak i onkologii ginekologicznej.

Badania i ciągłość opieki, którą miałem nadzieję zapewnić pacjentom, sprawdziły się w chirurgii onkologicznej piersi. Ponadto uwielbiam chirurgię otwartą i dotykowe sprzężenie zwrotne płaszczyzn tkanek miękkich, a także możliwość uzyskania efektu kosmetycznego po operacji onkologicznej. Zgłosiłam się do stypendium w dziedzinie chirurgii onkologicznej piersi i byłam podekscytowana możliwością wzięcia udziału w ostatnim etapie mojego szkolenia w Yale. Moje szkolenie z zakresu ginekologii łączę z doradztwem pacjentom na temat wpływu raka na płodność, ciążę, zdrowie seksualne i objawy menopauzy; Mam nadzieję, że dzięki temu moi pacjenci poczują się wysłuchani, a ich obawy zrozumiane.

Co ekscytuje Cię w przyszłości chirurgii i genetyki?

Jednym z moich zainteresowań klinicznych jest opieka nad zdrowymi nosicielami mutacji wysokiego ryzyka (np. BRCA1 i BRCA2). Sposób, w jaki my, lekarze, doradzamy pacjentom, jest niedostatecznie zbadany. W przypadku raka piersi istnieją trzy bardzo skuteczne sposoby badania przesiewowego lub zmniejszania ryzyka choroby u pacjentek o najwyższym ryzyku. Jednym z nich są badania przesiewowe wysokiego ryzyka polegające na wykonywaniu naprzemiennie co sześć miesięcy rezonansu magnetycznego i mammografii. Obrazowanie często rozpoczyna się w wieku około 25 lat. Drugim jest profilaktyczna obustronna mastektomia, polegająca na usunięciu całej tkanki piersi, aby znacznie zmniejszyć ryzyko raka piersi w ciągu całego życia o około 95%. Trzecim jest stosowanie leków zmniejszających ryzyko, takich jak tamoksyfen, który jest terapią antyestrogenową stosowaną w leczeniu raka, ale może zmniejszyć ryzyko o 50%.

Jeśli 35-letnia kobieta miała obustronnego raka piersi i była nosicielką mutacji BRCA, mogłabym jej doradzić, że biorąc pod uwagę wysokie ryzyko, jakie stanowi dla niej, korzyści z usunięcia obu piersi prawdopodobnie przewyższają ryzyko. Ale w przypadku osoby, która nie ma raka i jest w grupie wysokiego ryzyka, jak zrównoważyć utratę czucia w ścianie klatki piersiowej ze zmniejszonym ryzykiem raka? Tu nie chodzi tylko o intymność czy niemożność karmienia dziecka piersią… Nie poczujesz przytulania od przodu na ścianie klatki piersiowej. Niektórzy pacjenci mówią: „Widziałem, jak moja matka lub siostra przechodziły raka piersi w wieku dwudziestu, trzydziestu czy czterdziestu lat. Nie chcę moich piersi. Inni wahają się, jak podjąć decyzję o poważnej operacji, ewentualnej rekonstrukcji i pogodzeniu tego ze wszystkim innym w swoim życiu.

Obecnie nie mamy danych, które pozwoliłyby odpowiedzieć na pytanie, jak najlepiej doradzać zdrowym pacjentom wysokiego ryzyka. Mam nadzieję, że te badania pomogą nam stworzyć narzędzia, które pomogą pacjentom w podjęciu właściwej decyzji.

Jak wspomniałem wcześniej, jesteśmy coraz lepsi w znajdowaniu właściwej operacji dla odpowiedniego pacjenta. Jeśli któraś z osób cierpi na BRCA, przyjmuje ją także specjalistyczna klinika Kliniki Położnictwa, Ginekologii i Nauk o Rozrodczości prowadzona przez dr Elenę Ratner i PA Johannę D’Addario w celu uzyskania poradnictwa i opieki ginekologicznej w zakresie zmniejszania ryzyka. Mamy w Yale gwiazdorski zespół pracujący nad tymi kwestiami klinicznymi i badawczymi; Budowanie tych połączeń to coś, co mnie pasjonuje.

Co konkretnie sprawiło, że chciałeś przyjechać do Yale na stypendium i pozostać tam jako wykładowca?

Kiedy rozmawiałem z dr Rachel Greenup, dyrektorką programu stypendialnego i szefową sekcji, rozmawialiśmy o jej badaniach, które skupiają się głównie na toksyczności finansowej i leczeniu raka piersi. Od razu poczułem, że jestem mentorem, widząc osobę tak utalentowaną w badaniach klinicznych i badawczych, a jednocześnie życzliwego i empatycznego lidera. Widziałem, że zadba o to, abym ukończył stypendium, zapewniając opiekę mentorską w zakresie szkoleń i badań, a także sponsoring umożliwiający rozpoczęcie kariery akademickiej.

Jeśli chodzi o przejście od stypendium do roli asystenta, chciałam dołączyć do instytucji, w której ceniono i wspierano bycie chirurgiem akademickim w prawdziwym tego słowa znaczeniu – badaczem, zapracowanym klinicystą i pedagogiem. W Yale otrzymałam także niesamowitą możliwość współpracy z dr Vedą Giri i naszymi doradcami genetycznymi przy tworzeniu klinik piersi wysokiego ryzyka i programu genetyki raka piersi.

Wszyscy moi liderzy i koledzy w Yale są wspaniali, ale także mili, współpracują i wspierają. To właśnie czyni Yale tak wyjątkowym.

W jakich obszarach poza chirurgią piersi chcesz nawiązać wpływową współpracę lub partnerstwo badawcze?

Celem prowadzenia badań jest poprawa opieki nad pacjentem. Mam nadzieję, że praca, którą wykonuję nad opieką nad nosicielami mutacji wysokiego ryzyka, pomoże nam w opracowaniu narzędzi, które pomogą im w podjęciu właściwej decyzji. W tę wspólną pracę zaangażowani są Wydziały Położnictwa, Ginekologii i Chirurgii, wraz z kolegami z Wydziału Genetyki i Zapobiegania Nowotworom, Chirurgii Opieki Zdrowotnej i Badań nad Wynikiem, Poradnictwa Genetycznego, Onkologii Medycznej, Radiologii, Pracy Socjalnej i nie tylko.

Ważne jest także partnerstwo ze społecznością; w jaki sposób możemy zapewnić, że badania i opieka, które zapewniamy, są reprezentatywne dla potrzeb naszych pacjentów? Istnieją elementy tożsamości pacjenta, które są bardzo ważne i mogą mieć wpływ na podejmowanie przez nich decyzji. Nie możemy praktykować medycyny w silosach i ważne jest, aby współpracować, a także występować w imieniu naszych pacjentów, lokalnie, na poziomie stanowym i, jeśli to możliwe, na szczeblu krajowym.

Jakie masz zainteresowania poza kliniką?

Uwielbiam podróżować i zwiedzać, zarówno lokalnie, jak i za granicą. Mój mąż Beck i ja uwielbiamy próbować nowych restauracji i kawiarni. Jestem także molem książkowym; moja idealna sobota to spędzanie czasu w domu, czytanie książki z dużą filiżanką kawy i moimi dwoma kotami u boku, może wyjście na szybki trening lub bieganie nad wodą, a wieczorem spotkanie z przyjaciółmi. Mam szczęście, że moi mentorzy i współpracownicy stali się moimi przyjaciółmi. Dwóm moim partnerom z Yale udało się nawet przyjechać na mój ślub wcześniej tego lata! To właśnie te relacje napędzają mnie i sprawiają, że Oddział Chirurgii Yale jest wyjątkowym miejscem pracy.