Bollywoodzkie filmy, takie jak Zindagi Na Milegi Dobara (2011) i Tamasha (2015), zainspirowały wielu do rzucenia pracy w korporacji od 9 do 17 i rozpoczęcia pełniejszego życia. I to samo credo kina sprawiło, że Smriti Bhadauria i Kartik Vasan zaczęli zastanawiać się, „co może oznaczać osiadłe życie”?

Pochodząca z Faridabad para ogłosiła w 2019 roku rodzinie, że wyruszy w podróż Autostradą Panamerykańską – najdłuższą drogą na świecie, rozciągającą się na długości 30 000 km przez 15 krajów od Ameryki Północnej do Południowej – i zacznie od Ontario , Kanada. Jednak to pandemia dała im impuls, którego potrzebowali. „Pracowaliśmy nad zbudowaniem furgonetki, którą zrobiliśmy od podstaw, i już zapewniliśmy sobie pracę zdalną, ponieważ nie mogliśmy tak po prostu oddać swojej kariery i nie mieć środków na utrzymanie” – wspomina Bhadauria, dzieląc się słowami: „Covid miał na nas wpływ w tym sensie, ponieważ pilna potrzeba realizacji naszych marzeń stała się rzeczywistością”.

W ten sposób Bhadauria, konsultant ds. marketingu cyfrowego i Vasan, konsultant IT, rozpoczęli tę przygodę 15 sierpnia 2020 r. i od tego czasu dokumentują swoją podróż na Instagramie i zgromadzili do tej pory 88,7 tys. obserwujących. „Najczęściej zadawanym pytaniem jest to, w jaki sposób utrzymujemy nasz styl życia. Ludzie myślą, że jesteśmy crorepatimi lub że jesteśmy finansowani przez naszych ojców. Ale zawsze je poprawiam i mówię, że mamy pracę! Są po prostu odlegli.”

Obecnie w Argentynie, która jest piętnastym i ostatnim krajem ich trasy, Vasan mówi: „Data rozpoczęcia jest dla nas bardzo symboliczna, ponieważ jest to nasz Dzień Niepodległości”. Rozpoczęli swoją podróż Dodgem B200 77 ze swoim psem Everestem, a powiększyli rodzinę o drugiego psa, Bali. „Chcemy na nowo zdefiniować, jak wygląda dla nas osiadłe życie. Nawet jeśli będziemy mieli dzieci, nadal będziemy zwiedzać kontynenty. Jeśli się zmęczymy, znajdziemy bazę i gdzieś się osiedlimy. Nie ustalamy jednak harmonogramu” – mówi Bhadauriya. Vasan dodaje: „Mamy plany wprowadzenia vanów także do Indii. Wyznaczanie tras i kempingów wymaga dużej logistyki.

Omawiając inne wyzwania, Bhadauriya dodaje: „Ciągłe pakowanie i rozpakowywanie może być wyczerpujące. Mamy panele słoneczne na prąd, ale w pochmurne dni, jeśli zabraknie nam prądu, musimy znaleźć miejsca, do których możemy się podłączyć, ponieważ pracujemy i ciągle szukamy Wi-Fi, ponieważ hotspoty nie działają. Zatrzymujemy się więc w kawiarni lub kawiarni, aby usiąść i popracować. Ale nasz styl życia jest całkiem przyjazny dla środowiska i w pełni samowystarczalny”.

Vasan szybko wtrąca się: „Możesz żyć swoim wymarzonym życiem, a jednocześnie mieć karierę i cel, nad którym pracujesz”.