Archeolodzy w Rzymie mogli odkryć pozostałości średniowiecznego pałacu papieży, który istniał długo przed Watykanem, ogłosili urzędnicy w środę. Jeśli starożytna budowla rzeczywiście służyła celowi, w jaki wierzą, to dowiedzenie się o niej więcej może dać nowy wgląd we wcześniejsze ery siedziby papieskiej we Włoszech i walki o władzę, które ją ukształtowały na przestrzeni czasu.

Podczas wykopalisk na placu wokół Bazyliki św. Jana na Lateranie w centrum Rzymu, zespół archeologów przypadkowo odkrył ukrytą, zaawansowaną konstrukcję otoczoną murami, które mogły powstać już w IX w. n.e., a nawet w XIII w. – poinformowało włoskie Ministerstwo Kultury w komunikacie prasowym.

Mur został potencjalnie zbudowany jako środek fizycznego tworzenia i ochrony patriarchatu tamtych czasów, który składał się z patriarchy lub przywódcy, a także jego urzędu. Mógł otaczać zamek lub inną ufortyfikowaną strukturę, w której, jak powiadano, mieszkali różni papieże w latach, w których mur nadal stał.

Włoscy urzędnicy stwierdzili, że szczątki mogą mieć związek z byłym cesarzem rzymskim Konstantynem, który według własnej wizji rozpoczął nadzorowanie budowy budynku w IV wieku. Konstantyn nakazał budowę w tym samym miejscu, w którym znajdowały się koszary dla karty konnej cesarza. Chociaż patriarchat początkowo ograniczał się tylko do bazyliki — która sama w sobie była ogromna — obszar ten był wielokrotnie rozbudowywany i odnawiany w średniowieczu i ostatecznie stał się siedzibą papieską, dopóki konflikt z Francją tymczasowo nie wyparł papieży z Włoch w 1305 roku. Kiedy wrócili, siedziba papieska została przeniesiona do Watykanu.

Znaleziska dokonane przez archeologów pod placem w Rzymie były pierwszymi tego typu szeroko zakrojonymi wykopaliskami na tym terenie. Dawały też szereg możliwości poznania historii Włoch oraz jej związków z papieżem i katolicyzmem.

„Nowe odkrycia na Piazza San Giovanni in Laterano są kolejnym dowodem bogactwa terytorium Rzymu, niewyczerpanej kopalni archeologicznych skarbów” – powiedział w oświadczeniu włoski minister kultury Gennaro Sanguiliano.

„Każdy kamień przemawia do nas i opowiada swoją historię: dzięki tym ważnym odkryciom archeolodzy będą mogli dowiedzieć się więcej o naszej przeszłości. Chciałbym wyrazić zadowolenie z zaangażowania i pasji, jakie badacze wkładają w swoją pracę. Niezbędne jest połączenie ochrony naszej historii z potrzebą ochrony i modernizacji tkanki miejskiej” – czytamy w oświadczeniu.

Według ministerstwa kultury, struktura bazyliki, która znajdowała się w granicach murów znalezionych podczas wykopalisk, wymagała długiego okresu planowania, budowy i renowacji. W tym okresie Rzym zmagał się z okresowymi najazdami sąsiadujących przeciwników, a także konfliktami w samym mieście Rzym, ponieważ arystokraci rywalizowali o dostęp do włoskiego tronu.

Po tym, jak siedziba papieska powróciła do Włoch (po tym, jak przez dziesięciolecia, między 1309 a 1377 rokiem, została przeniesiona do Awinionu, a tron ​​sprawowało siedmiu kolejnych papieży w tym okresie), ostatecznie została przeniesiona do Watykanu.