Pracownicy poniżej 30. roku życia tracą co tydzień jeden dzień pracy z powodu problemów ze zdrowiem psychicznym
Istnieje powszechna, choć zmęczona narracja, która przedstawia młodsze pokolenia jako leniwe i uprawnione. Gdyby tylko milenialsi przestali pić latte przy zakupie tostów z awokado, mogliby już kupić dom. Pokoleniu Z mówi się, że nie chce ciężko pracować, jednak rzeczywistość jest taka, że przedstawiciele pokolenia Z ciężko pracują, tylko za niższe płace w świecie, w którym wydatki rosną w zawrotnym tempie.
Kiedy podstawowe potrzeby ludzi nie są zaspokojone, trudniej jest radzić sobie ze zdrowiem psychicznym. Fakt, że młodsi pracownicy zarabiają mniej niż starsze pokolenia, tylko pogłębia ten stres, co z kolei szkodzi ich zdolności do pracy.
Pracownicy poniżej 30. roku życia tracą co tydzień jeden dzień pracy z powodu problemów psychicznych.
Według angielskiego badania osoby poniżej 30. roku życia tracą 60 dni w roku w pracy z powodu stresu i innych problemów psychicznych.
Osoby z wyżu demograficznego i pokolenia X zgłosiły utratę 36 dni w roku z powodu tych samych problemów, co oznacza 64% różnicę między starszymi i młodszymi pokoleniami.
Problemy ze zdrowiem psychicznym mają poważny wpływ na zdolność ludzi do pracy, nawet w większym stopniu niż obrażenia fizyczne lub choroba. Uczucie depresji lub lęku prowadzi do 150% utraty produktywności w porównaniu do 54% utraty spowodowanej zdrowiem fizycznym.
Poczucie przygnębienia, niepokoju i ogólnego wyczerpania sprawia, że trudno jest wstać rano z łóżka, nie mówiąc już o tym, by codziennie pracować jak najlepiej.
Młodsi pracownicy i pracownicy gorzej opłacani są bardziej dotknięci ciężką mieszanką depresji, zmęczenia i wypalenia zawodowego. Z badania wynika, że pracownicy zarabiający poniżej 38 000 dolarów rocznie czuli się o 86% bardziej zaniedbani niż pracownicy osiągający wyższe dochody.
Raporty ze Stanów Zjednoczonych odzwierciedlają doświadczenia angielskich pracowników, podkreślając, jak wyzwaniem stało się utrzymywanie głowy nad wodą w miejscu pracy na całym świecie.
Krajowe Stowarzyszenie Zdrowia Psychicznego odkryło, że 15% pracowników w wieku od 18 do 29 lat oceniło swoje zdrowie psychiczne jako „dość słabe”.
52% ankietowanych przyznało, że czuje się wypalone z powodu swojej pracy. 37% stwierdziło, że jest tak przytłoczonych, że trudno jest im wykonać pracę.
Chociaż wypalenie zawodowe w większym stopniu dotyka młodszych pracowników, pracowników średniego szczebla i kobiety, większa świadomość w połączeniu z większym wsparciem w zakresie zdrowia psychicznego może pomóc złagodzić te problemy.
W amerykańskim badaniu dotyczącym zdrowia psychicznego w miejscu pracy 86% pracowników uważa, że szefowie muszą robić więcej, aby zadbać o zdrowie psychiczne. Uzdrowienie z wypalenia zawodowego i innych problemów ze zdrowiem psychicznym wymaga zarówno uznania, jak głęboko ludzie cierpią, jak i praktycznych rozwiązań, które poprawią ich życie.
Młodszym pokoleniom obiecano nieograniczony dostęp do pewnej ilości bogactwa, majątku i satysfakcji z pracy, która już nie istnieje, co wprawiałoby każdą osobę w depresję i stres.
Chęć pracy mniej niż 40 godzin tygodniowo w zamian za pensję wystarczającą na życie nie jest żądaniem wstrząsającym ziemią, szczególnie dla tych, którzy widzieli, jak obecny system nie dotrzymuje obietnic, jakie im obiecał. Ludzi zasługuje na czynsz, zakupy spożywcze i budowanie oszczędności. Wszyscy zasługujemy na to, aby żyć w sposób chroniący nasz wewnętrzny spokój.
Nic dziwnego, że pokolenie Z odrzuca kulturę korporacyjną, która nie troszczy się o nie ani nie zapewnia wsparcia, którego potrzebują, aby przetrwać i naprawdę prosperować.
Alexandra Blogier jest pisarką w zespole wiadomości i rozrywki YourTango. Zajmuje się kwestiami społecznymi, popkulturą i wszystkim, co ma związek z przemysłem rozrywkowym.
