Nowe dane pokazują, że prawie jedna trzecia (31%) dorosłych na całym świecie, czyli około 1,8 miliarda ludzi, nie osiągnęła zalecanego poziomu aktywności fizycznej w 2022 r. Ustalenia wskazują na niepokojącą tendencję braku aktywności fizycznej wśród dorosłych, która wzrosła o około 5 punktów procentowych w latach 2010–2022.

Jeśli tendencja się utrzyma, przewiduje się, że do 2030 r. poziom braku aktywności fizycznej będzie dalej wzrastał do 35%, a świat jest obecnie na dobrej drodze do osiągnięcia globalnego celu, jakim jest ograniczenie braku aktywności fizycznej do 2030 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca, aby dorośli mieli 150 minut aktywności fizycznej o umiarkowanej intensywności lub 75 minut aktywności fizycznej o dużej intensywności lub równoważnej tygodniowo. Brak aktywności fizycznej naraża dorosłych na większe ryzyko chorób układu krążenia, takich jak zawały serca i udary mózgu, cukrzyca typu 2, demencja i nowotwory, takie jak piersi i jelita grubego.

Badanie zostało przeprowadzone przez naukowców z WHO wraz z kolegami akademickimi i opublikowane w czasopiśmie The Lancet Global Health.

„Te nowe odkrycia podkreślają utraconą szansę na ograniczenie nowotworów i chorób serca oraz poprawę dobrostanu psychicznego poprzez zwiększoną aktywność fizyczną” – powiedział dr Tedros Adhanom Ghebreyesus, dyrektor generalny WHO. „Musimy odnowić nasze zobowiązania na rzecz zwiększania poziomu aktywności fizycznej i nadać priorytet odważnym działaniom, w tym wzmocnionej polityce i zwiększeniu finansowania, aby odwrócić tę niepokojącą tendencję”.

Najwyższy wskaźnik braku aktywności fizycznej zaobserwowano w wysokodochodowym regionie Azji i Pacyfiku (48%) oraz Azji Południowej (45%), przy czym poziom braku aktywności fizycznej w pozostałych regionach wahał się od 28% w krajach zachodnich o wysokich dochodach do 14% w Oceanii .

Niepokojące są utrzymujące się różnice między płcią i wiekiem. Brak aktywności fizycznej jest nadal częstszy wśród kobiet na całym świecie w porównaniu z mężczyznami, a wskaźniki braku aktywności wynoszą 34% w porównaniu z 29%. W niektórych krajach różnica ta sięga aż 20 punktów procentowych. Ponadto osoby powyżej 60. roku życia są mniej aktywne niż pozostali dorośli, co podkreśla znaczenie promowania aktywności fizycznej wśród osób starszych.

„Brak aktywności fizycznej stanowi ciche zagrożenie dla zdrowia na całym świecie, znacząco przyczyniając się do obciążenia chorobami przewlekłymi” – powiedział dr Rüdiger Krech, dyrektor ds. promocji zdrowia w WHO. „Musimy znaleźć innowacyjne sposoby motywowania ludzi do większej aktywności, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak wiek, środowisko i pochodzenie kulturowe. Dzięki temu, że aktywność fizyczna będzie dostępna, przystępna cenowo i przyjemna dla wszystkich, możemy znacznie zmniejszyć ryzyko chorób niezakaźnych i stworzyć zdrowszą i bardziej produktywną populację”.

Pomimo niepokojących wyników, w niektórych krajach widać pewne oznaki poprawy. Badanie wykazało, że w ciągu ostatniej dekady prawie połowa krajów na świecie poczyniła pewne postępy, a 22 kraje uznano za prawdopodobne osiągnięcie globalnego celu, jakim jest ograniczenie bierności zawodowej o 15% do 2030 r., jeśli tendencja ta utrzyma się w tym samym tempie.

W świetle tych ustaleń WHO wzywa kraje do wzmocnienia wdrażania swojej polityki mającej na celu promowanie i umożliwianie aktywności fizycznej, między innymi poprzez sport masowy i społeczny oraz aktywną rekreację i transport (spacery, jazda na rowerze i korzystanie z transportu publicznego).

„Promowanie aktywności fizycznej wykracza poza promowanie indywidualnego wyboru stylu życia – będzie wymagało podejścia obejmującego całe społeczeństwo i stworzenia środowiska, które sprawi, że każdy będzie łatwiejszy i bezpieczniejszy, aby być bardziej aktywnym w sposób, który sprawia mu przyjemność, i czerpać wiele korzyści zdrowotnych wynikających z regularnej aktywności fizycznej ”- powiedziała dr Fiona Bull, kierownik Jednostki WHO ds. Aktywności Fizycznej.

Aby dotrzeć do osób najmniej aktywnych i zmniejszyć nierówności w dostępie do środków promujących i poprawiających aktywność fizyczną, konieczne będą wspólne wysiłki oparte na partnerstwach między zainteresowanymi stronami rządowymi i pozarządowymi oraz zwiększone inwestycje w innowacyjne podejścia.