Badania genetyczne powinny być zalecane pacjentom, u których zdiagnozowano raka z komórek Merkla (MCC) przed 50. rokiem życia, a także członkom ich rodzin, ponieważ według badania opublikowanego niedawno w czasopiśmie „MCC” wczesny początek raka jest powiązany z dziedzicznymi zmianami genetycznymi. Dermatologia JAMA.

Koncepcja rozwoju raka skóry | Źródło obrazu: Christoph Burgstedt – stock.adobe.com

MCC to rzadka postać neuroendokrynnego raka skóry, spowodowana głównie przez integrację poliomawirusa z komórek Merkla (MCPyV). Wśród dotkniętej populacji tylko u około 4% osób diagnozuje się MCC przed 50. rokiem życia (charakteryzujące się MCC o wczesnym początku). Ważny kierunek badań dotyczył zrozumienia etiologii MCC w celu dalszego udoskonalania metod zapobiegania i leczenia.

Wykazano, że u osób, u których nowotwór rozwinął się w młodszym wieku, występują pewne predyspozycje do nowotworu linii zarodkowej. Ponieważ genetyka może powodować istotne czynniki ryzyka, autorzy obecnego badania sprawdzili, czy u pacjentów z MCC o wczesnym początku można wykryć jakiekolwiek wzorce wariantów ryzyka raka linii zarodkowej.

Do badania włączono pacjentów z MCC w okresie od stycznia 2003 r. do maja 2019 r. Kohortę MCC o wczesnym początku porównano z kohortą kontrolną składającą się z 930 osób zarejestrowanych w programie scentralizowanego sekwencjonowania Narodowego Instytutu Alergii i Chorób Zakaźnych. Osoby z grupy kontrolnej były poddawane ocenie z przyczyn innych niż nowotwór i zostały skierowane do badania w okresie od września 2017 r. do września 2021 r. Istniała również kohorta MCC z późniejszym początkiem choroby (zdiagnozowana po 50. roku życia), która działała jako dobrana grupa kontrolna do analizy nowotworu. Grupę o późniejszym początku poddano sekwencjonowaniu całego egzomu dla porównania.

W sumie u 37 pacjentów zidentyfikowano komórki jednojądrzaste krwi obwodowej na potrzeby sekwencjonowania genomu (GS). Mediana wieku w kohorcie MCC o wczesnym początku wynosiła 45 lat. 26 z tych pacjentów przebadano na obecność MCPyV, z czego 25 (96%) miało guzy, które dały wynik pozytywny, co sugeruje, że u pacjentów z MCC w młodszym wieku częściej stwierdza się nowotwory zakażone wirusem.

Siedmiu z 37 pacjentów (19%) uzyskało pozytywny wynik testu na obecność wariantów genetycznych powiązanych z predyspozycją do raka. Te zmiany genów zaobserwowano u MAGT1, bankomat, BRCA1, BRCA2I TP53. Przeprowadzono dodatkową analizę GS, aby określić powiązania między tymi wariantami a predyspozycją do nowotworu. Analiza wykazała, że ​​MCC o wczesnym początku było istotnie powiązane z predyspozycją do raka w przypadku tych odmian genetycznych (OR, 30,35; 95% CI, 8,89-106,30; P < 0,03).

Geny naprawy DNA były również dotknięte u 16 pacjentów (43%), u których wykazano zmiany nieobserwowane u ogółu społeczeństwa, oraz u dodatkowych 3 pacjentów (8%), którzy byli heterozygotycznymi nosicielami zmian predysponujących do raka.

Autorzy wspomnieli, że nie znaleźli w nich żadnych alleli chorobotwórczych MAGT1, bankomat, BRCA1, BRCA2Lub TP53 które wiązały się z predyspozycją do raka w kohorcie MCC o późniejszym początku.

Jak podsumowują autorzy, podkreślają znaczenie swojego badania jako pierwszego, które badało dziedziczne czynniki ryzyka związane z MCC. „W ocenie klinicznej wszyscy pacjenci z MCC z tymi wariantami mieli historię osobistą lub rodzinną zgodną z powiązanymi zespołami genetycznymi. Warto zauważyć, że nie uważa się, że MCC występuje rodzinnie ani nie wiąże się go z dobrze zbadanymi zespołami” – piszą Mohsin i wsp.

„Odkrycia te sugerują również, że wadliwa naprawa DNA może nasilać zdarzenia integracyjne MCPyV, promując tworzenie się MCC dodatnich pod względem wirusa. Rzeczywiście, zwiększone uszkodzenia DNA powiązano z integracją innych ludzkich onkowirusów” – dodają autorzy. „Fakt, że antygeny T MCPyV mogą hamować naprawę DNA, może jeszcze bardziej usprawnić ten proces w komórkach zakażonych wirusem. Wyjaśnienie konkretnych mechanizmów, dzięki którym te warianty genetyczne zwiększają ryzyko MCC, będzie wymagało dalszych badań”.

Odniesienie

Mohsin N., Hunt D., Yan J. i in. Genetyczne czynniki ryzyka raka z komórek Merkla o wczesnym początku. JAMA Dermatol. Opublikowano w Internecie 3 stycznia 2024 r. doi:10.1001/jamadermatol.2023.5362