Michael Buckner/PMC

Kluczowe priorytety Gildii Scenarzystów w związku z nadchodzącymi rozmowami kontraktowymi zaczynają nabierać znaczenia.

Ponieważ spekulacje na temat potencjalnego strajku — który, gdyby miał miejsce, byłby pierwszym od 100-dniowej pikiety związku w latach 2007-2008 — szaleją w branży, w tym tygodniu przywódcy gildii zaczęli informować członków o swoich wstępnych pomysłach na rokowania porządku obrad w spotkaniach, które odbyły się w sobotę w Writers Guild Theatre i środę w Hollywood Palladium. (Dodatkowe spotkania są zaplanowane na 23 lutego w Universal City i Nowym Jorku.) Niektóre główne, ogólne punkty porządku obrad: ustalenie minimalnej liczby pracowników zajmujących się scenarzystami telewizyjnymi i strategii uzyskiwania wyższych wynagrodzeń dla członków.

Według osób poufnych, na tych spotkaniach omawiano możliwe propozycje mające na celu poprawę tygodniowych wynagrodzeń scenarzystów telewizyjnych, podwyższenie resztek dla scenarzystów telewizyjnych, podwyższenie wynagrodzenia dla twórców komedii/rozmaitości oraz powszechną ochronę wszystkich scenarzystów telewizyjnych (ochrona większej liczby skrybów przed zmniejszeniem wynagrodzenia za epizody, gdy pracować przez dłuższy czas przy serialach telewizyjnych o krótkich sezonach). Liderzy gildii dyskutowali o ustalaniu limitów czasu, przez jaki scenarzysta telewizyjny może być zatrudniony w roli „pisarza personelu” lub „redaktora historii”, zwiększaniu budżetów na pisanie programów telewizyjnych i pracy nad ustaleniem minimalnej liczby tygodni zatrudnienia.

Ustalenie pewnego rodzaju minimalnej wielkości personelu scenarzystów dla seriali telewizyjnych zostało ustawione jako potencjalna negocjacyjna „wzgórze, na którym można umrzeć”, mówią wtajemniczeni.

Jeden z członków WGA obecny na spotkaniu mówi: „Budżety programów eksplodowały podczas boomu na transmisje strumieniowe, ale budżety scenarzystów nie. A to, co podoba mi się w podejściu Gildii w tych negocjacjach, to to, że wydają się być skupieni na laserze, aby to zmienić”.

Dla autorów artykułów, pomysły, które były na stole, walczyły o obowiązkowe umowy dwuetapowe, wyższe rezydualne i propozycję skoncentrowaną na tygodniowym wynagrodzeniu.

Gildia zazwyczaj przedstawia członkom swój program negocjacji i prosi o opinie przed oficjalnym przedstawieniem firmom propozycji otwarcia, więc ich priorytety wciąż się zmieniają. W pewnym momencie przed rozpoczęciem negocjacji członkowie będą również głosować nad „wzorem żądań”, opisanym przez Gildię jako „ogólne cele” opracowane przez komitet negocjacyjny z pomocą personelu Gildii.

WGA West odmówił komentarza.

Spotkania zostały opisane jako ożywione, w pewnym momencie współprzewodniczący komitetu negocjacyjnego WGA Chris Keyser (Julia) wychwalając „lwie serce” WGA.

„Każde miejsce było zajęte, a kilka osób stało z tyłu, bo nie było wolnych miejsc” — mówi jeden z uczestników pierwszego spotkania. Inny autor radzi, aby nie wczytywać się w to zbyt wiele: „Było [like] to dosłownie na każdym spotkaniu WGA”.

W Gildii kapitanowie kontraktów — członkowie-wolontariusze, którzy komunikują się i koordynują z członkami podczas negocjacji — nawiązali już kontakt z niektórymi pisarzami, gdy związek wzmacnia swoją wewnętrzną infrastrukturę informacyjną i mobilizacyjną przed rozmowami. Dyrektor wykonawczy WGA West, David Young, powiedział Los Angeles Times w 2007 roku podczas ostatniego strajku Gildii, że system kapitański polega na tym, „jak przenieść 8 000 ludzi do akcji”.

Obecny kontrakt WGA wygasa 1 maja.