Edgara Lansbury’ego

Roba Kima/Getty’ego

Edgar Lansbury, producent, zdobywca nagrody Tony i młodszy brat słynnej aktorki Angeli Lansbury, która reżyserowała przedstawienia na Broadwayu i na dużym ekranie Tematem były róże I Boskie zaklęcie, umarł. Miał 94 lata.

Zmarł w czwartek w swoim domu na Manhattanie, powiedział jego syn David Lansbury Reporter z Hollywood.

Lansbury wyprodukował także popularną adaptację na Broadwayu z lat 1974-75 cygański w którym wystąpiła jego siostra w roli, która zdobyła nagrodę Tony, i pracował przy innych filmach, w tym Dzika Impreza (1975) w reżyserii Jamesa Ivory’ego.

Angela Lansbury, zdobywczyni pięciu nagród Tony i gwiazda Morderstwo, napisałazmarł 11 października 2022 r. w wieku 96 lat. Jego brat bliźniak, producent telewizyjny Bruce Lansbury, zmarł w lutym 2017 r. w wieku 87 lat.

Pierwsza broadwayowska produkcja Lansbury’ego, intensywny dramat rodzinny Tematem były róże, otwarty w 1964 r., wystawiany przez dwa lata i zdobył nagrodę Pulitzera oraz nagrodę Tony za najlepszą sztukę. Film napisany przez Franka Gilroya i wyreżyserowany przez Ulu Grosbarda, w którym Martin Sheen wcielił się w powracającego weterana i syna walczących rodziców, granych przez Jacka Albertsona i Irene Dailey.

Następnie Sheen, Albertson, Gilroy i Grosbard ponownie wcielili się w swoje role w wersji dla MGM, a Albertson potwierdził swoje zwycięstwo w konkursie Tony, zdobywając Oscara dla aktora drugoplanowego u boku Patricii Neal w roli jego żony.

Zaproszony przez przyszłość Blues z Hill Street aktor Charles Haid na występ Boskie zaklęcie w nowojorskim klubie teatru eksperymentalnego La MaMa w marcu 1971 r. Lansbury i jego częsty partner-producent Joseph Beruh zabrali musical do off-Broadway Cherry Lane Theatre w 1971 r., a następnie na Broadway w 1976 r. (Victor Garber zagrał Jezusa w Columbia z 1973 r. dostosowanie.)

Ten niegdyś scenograf otrzymał także nominacje do Drama Desk odpowiednio w 1977 i 1998 r. za produkcję Amerykański bawółz Robertem Duvallem w debiucie na Broadwayu Davida Mameta i Douglasa Cartera Beane’a Jak pszczoły w utonięciu miodu.

W 2007 roku otrzymał nagrodę Johna Housemana od The Acting Company w dowód uznania za swoje zaangażowanie w rozwój aktorów klasycznych i krajowej publiczności teatralnej. (Zasiadał w zarządzie tej spółki przez ponad cztery dekady, od jej powstania w 1972 r.)

Edgar George Lansbury urodził się 12 stycznia 1930 roku w Londynie. Jego matka, Moyna Macgill, była urodzoną w Belfaście aktorką teatralną, a ojciec, również Edgar, był politykiem i handlarzem drewnem. Jego dziadkiem był George Lansbury, były przywódca Partii Pracy w Anglii i członek parlamentu.

Gdy II wojna światowa nabierała tempa, w 1940 roku przybył do Nowego Jorku na pokładzie łodzi dla uchodźców wraz z siostrą, bratem i matką (jego tata zmarł na raka żołądka, gdy Edgar miał 4 lata). Mieszkali w północnej części stanu Nowy Jork, a następnie w Greenwich Village, zanim on i Bruce uczęszczali do szkoły Choate w Wallingford w stanie Connecticut.

Kiedy bliźniacy dołączyli do swojej mamy i Angeli w Los Angeles – obie kobiety podpisały już kontrakty aktorskie w MGM – on ukończył University High School, przez dwa lata służył w armii amerykańskiej, a w 1954 roku otrzymał obywatelstwo amerykańskie.

Lansbury studiował rysunek i malarstwo w Otis Art Institute i na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, a następnie dostał pracę jako dyrektor artystyczny w CBS Television City. Pracował jako dyrektor artystyczny ds Godzina Czerwonego Skeltona, Punkt kulminacyjny!, Studio Jeden, Teatr 90 I Obrońcy oraz w filmie z 1962 roku Polowanie na wojnęz udziałem Johna Saxona.

W 1967 roku wyprodukował Koronetowy błękitdramat CBS, w którym Frank Converse wcielił się w postać ofiary amnezji poszukującej swojej prawdziwej tożsamości.

Wraz z Beruhem Lansbury wydzierżawił na 10 lat hotelową salę balową na Broadwayu przy 76th Street w Nowym Jorku oraz zaprojektował i zbudował teatr Promenade na 400 miejsc, który został otwarty w 1969 r. Przed zamknięciem w 2006 r. w obiekcie gościły setki przedstawień.

Życiorys produkcyjny Lansbury’ego obejmował także projekty na Broadwayu Jedyna gra w mieścieDouga Henninga Pokaz Magii, Noc, która rozsławiła Amerykę I Lennona; off-broadwayowskie wznowienia Czekając na Godota I Długa podróż dnia w noc (w obsadzie, w której znaleźli się Robert Ryan, Stacy Keach i Geraldine Fitzgerald); i film z 1977 r Błękitne słońce.

W późniejszych latach zajął się malarstwem i rzeźbą.

Oprócz Davida, aktora, ocaleli także jego druga żona, artystka Louise Peabody (pobrali się w 2008 r.) i jego pozostałe dzieci, James (asystent reżysera przy Seinfelda), George, Michael, Brian i Kate.