Droga do Kentucky Derby zakończyła się wyścigiem 1 1/16 mili Lexington (G3) w Keeneland, w którym Pierwsza misja walczył wewnątrz, aby odnieść trwałe zwycięstwo.

Przejażdżka po torach First Mission przywołała wspomnienia o jego stwórcy, Street Sense. Potężny wewnętrzny rajd doprowadził syna Street Cry do zwycięstwa w 2006 Breeders’ Cup Juvenile (G1), umacniając jego status dwuletniego samca jako mistrza. W następnym roku Street Sense ponownie podniosło poprzeczkę i wygrało Kentucky Derby (G1) na niesamowitym boisku, w tym przyszłym dwukrotnym zdobywcy tytułu Horse of the Year Curlin.

Od tego czasu Street Sense skompilował udaną karierę reproduktora. Jego najlepszym biegaczem był McKinzie, zwycięzca Whitney (G1), Pennsylvania Derby (G1), Los Alamitos Futurity (G1) i Malibu (G1) na dystansach od siedmiu stadiów do 1 1/8 mili.

Preferencje dystansowe McKinzie ilustrują większą tendencję wśród potomków Street Sense. Niektórzy, jak zwycięzca Clark (G1) Maxfield, zwycięzca Ogden Phipps (G1) i Beldame (G1) Wedding Toast, bohaterka Las Virgenes (G1) Callback i zwycięzca Starlet (G1) Street Fancy, najlepiej biegają na krótkich trasach.

Inni, jak zwycięzca Acorn (G1), Test (G1) i Spinaway (G1) Sweet Reason, Golden Rose (G1) i Randwick Guineas (G1) Hallowed Crown, zwycięzca Myer Classic (G1) Uprzejmość, Carter H. (G1 ) bohater Speaker’s Corner, zwycięzca Coolmore Classic (G1) Dixie Blossoms i zwycięzca Humana Distaff (G1) Aubby K, byli najlepsi jako sprinterzy i biegacze.

Ale dla wszystkich najlepszych zwycięzców, których spłodził Street Sense, klasyczni zawodnicy — i konie, które radzą sobie na klasycznych dystansach — byli trudni do zdobycia. McKinzie zajął drugie miejsce w Breeders’ Cup Classic (G1) na dystansie 1 1/4 mili, a Sense of Occasion wygrał Doomben Cup (G1) na dystansie 2000 metrów (około 1 1/4 mili) na murawie w Australii, ale wyjątki, a nie norma. Znajduje to odzwierciedlenie w fakcie, że potomstwo Street Sense wygrywa na średnim dystansie 7,3 stadiów, co jest bez wątpienia godną szacunku liczbą, ale niższą niż ocena 7,6 należąca do uznanych amerykańskich buhajów klasyków, takich jak Curlin i Tapit.

Czy to oznacza, że ​​First Mission ma błyszczeć w wyścigach na 1 1/8 mili lub mniej i zmagać się na klasycznych dystansach? Niekoniecznie. Jego matką jest Elude, córka Medaglia d’Oro, co otwiera drzwi do sukcesów na dłuższych wyprawach.

W końcu Elude odniosła swoje samotne zwycięstwo w dziewiczym biegu na jedną milę na torze murawy Tampa Bay Downs, demonstrując przy tym pewną wytrzymałość. Nie jest to zaskakujące, ponieważ Medaglia d’Oro jest wyraźnym źródłem wytrzymałości. W ciągu 17 startów zarobił ponad 5,7 miliona dolarów, a jego wyczyny na dystansie 1,5 mili lub dalej obejmowały zwycięstwo w Travers (G1) oraz wicemistrzostwo w Belmont (G1), Puchar Świata w Dubaju (G1), Pacific Classic (G1) oraz dwie edycje Breeders’ Cup Classic (G1).

Medaglia d’Oro celował w hodowli. Jedną z jego wczesnych gwiazd była Koń Roku 2009 Rachel Alexandra, klaczka, która pokonała samce w Preakness (G1), Haskell (G1) i Woodward (G1). Od tego czasu Medaglia d’Oro jest ojcem sensacji z Hong Kongu Golden Sixty, zwycięzcy Breeders’ Cup Turf (G1) Talismanic, dwukrotnej mistrzyni klaczy Songbird, zwyciężczyni Alabamy (G1) i Beldame (G1) Elate, Rodeo Drive (G1) i Zwycięzca Gamely (G1) Marketing Mix, Belmont Oaks (G1) i Breeders’ Cup Juvenile Fillies Turf (G1), zwycięzca New Money Honey i zwycięzca Pacific Classic (G1) Higher Power.

To tylko przykład zwycięzców najwyższego poziomu Medaglia d’Oro, ale każdy z wymienionych koni wygrał wyścigi poziomu 1 lub grupy 1 na dystansie 1 3/16 mil lub dalej. Nic dziwnego, że potomkowie Medaglia d’Oro osiągnęli średni zwycięski dystans 7,7 stadiów.

Medaglia d’Oro rozwija również obiecującą reputację jako reproduktor klaczy hodowlanych. Jego córki urodziły Olimpiadę, zwycięzcę 1 1/4-mili Jockey Club Gold Cup (G1) i wicemistrzostwo w Breeders’ Cup Classic; Santin, zwycięzca Arlington Million (G1) i Old Forester Bourbon Turf Classic (G1) w wyścigach 1 1/8 mili, Alegron, zwycięzca w 2000-metrowym Kingston Town (G3) na miękkim podłożu w Australii; oraz zwycięzca 1 1/4 mili American Oaks (G1) Competitionofideas.

Krótko mówiąc, wytrzymałość Medaglia d’Oro równoważy prędkość milera widoczną wśród potomków Street Sense, dając First Mission szansę na pokonanie klasycznych dystansów.

Ale jest jeszcze jedna rzecz na wynos z rodowodu First Mission. Być może zauważyłeś, że zarówno Street Sense, jak i Medaglia d’Oro spłodziły wielu zwycięzców na najwyższym poziomie na murawie. Dodajmy do tego fakt, że Elude wygrał na murawie, a Pierwsza Misja rzeczywiście ma duży potencjał trawiasty w swoich rodach. Jeśli jego obecna brudna kampania zakończy się fiaskiem (chociaż w tej chwili nie ma powodu, by sądzić, że tak się stanie), pierwsza misja zawsze może spróbować zmienić powierzchnię i być może odblokować jeszcze większy potencjał na trawie.