Notatnik to jedna z najbardziej klasycznych historii miłosnych naszego pokolenia.

Film – który miał swoją premierę 20 lat temu, 25 czerwca 2004 roku – jest oparty na powieści Nicholasa Sparksa i opowiada historię Allie i Noaha, dwojga ludzi, którzy nigdy nie mieli się zakochać, ale zakochali się i wbrew wszystkiemu. znaleźli wspólne życie.

Akcja rozgrywa się przez całe życie, a w filmie widzimy dwa pokolenia grające Allie i Noaha, a w retrospekcjach granych przez Rachel McAdams i Ryana Goslinga czas (i moda) zaczyna się w roku 1940.

Projektantka kostiumów Karyn Wagner zebrała coś, co wydawało się nie mieć końca, aby film trwał kilka dekad, co oznaczało stworzenie prawie wszystkiego od zera.

„Uszyłam około 90% kostiumów, ponieważ bardzo szczegółowo opowiadam swoje historie” – mówi PEOPLE, wspominając film. „Być może wynajmowałem [Allie’s] kostiumy kąpielowe lub kupowałem je w stylu vintage, ale lubię dawać widzom wskazówki wizualne poprzez ubrania i robię to, budując wszystko”.

Jeden z looków, dla którego stworzył Wagner Notatnik to suknia ślubna Allie – ale nie na jej ślub z Noem. Podczas przerwy w ich romansie Allie zakochała się w Lonie (James Marsden), którego planowała poślubić. Ślub miał być największym wydarzeniem po tej stronie Missisipi! A to wymagało dopasowania sukienki.

„Chciałem nawiązać do ślubu księżniczki Grace, ponieważ jedną z rzeczy, którą mają projektanci kostiumów, jest to, co nazywam przymierzem z publicznością” – wyjaśnia Wagner. „Istnieją pewne kształty, które każdy rozpoznaje. Widzisz ten kształt i od razu wiesz, gdzie znajduje się twoja postać. Grace Kelly jest jedną z takich, nawet jeśli tak naprawdę nie wiesz, kim ona jest, widziałeś zdjęcia z jej ślubu [to Prince Rainier III of Monaco]. To jedne z najbardziej kultowych zdjęć ślubnych w historii, a ona ma tę cudowną, cudowną suknię. Chciałam nawiązać do tego w sukience Allie.”

W rezultacie powstała przepiękna biała sukienka z koronką na gorsecie i delikatną koronkową nakładką wokół dekoltu. Sukienka miała również długie koronkowe rękawy, podobnie jak Kelly i masywny welon.

„Chciałam jeszcze raz nawiązać do zamożności rodziny poprzez ilość koronek na sukni i wielkość welonu” – mówi Wagner. „Wracając do prawa dotyczącego wystawności podczas II wojny światowej, nie można było mieć tak dużego welonu, chyba że albo nosiło się welon swojej prababci z czasów wiktoriańskich, albo było się na tyle zamożnym, aby przywieźć go z Francji i powiedzieć: „Ja nie obchodzi mnie, ile to kosztuje, moja córka wychodzi za mąż i będzie miała dwumetrowy welon. Więc to dużo z tego, co poszło na tę suknię ślubną.”

Wagner mówi, że ostatnim elementem układanki przy tworzeniu tej sukienki było to, że chciała, aby była niewygodna dla McAdamsa, a co za tym idzie, Allie, ponieważ właśnie podczas jej noszenia odkrywa, że ​​Noah wciąż tam jest, a jej uczucia do niego są wciąż głęboko w sercu.

„Chciałam, żeby ta sukienka uświadomiła jej, że nie jest z tego powodu zadowolona. Prawda? Nie była szczęśliwa. Właściwie nie chciała tu być” – mówi Wagner.

Krzyżówka People Puzzler jest już dostępna! Jak szybko możesz go rozwiązać? Zagraj teraz!

Garderoby Allie i Noaha to zupełnie inny świat, ponieważ ich bohaterowie w pierwszych latach życia pochodzą z różnych środowisk. Noah mieszka z samotnym ojcem, który pochodzi z klasy robotniczej, podczas gdy Allie pochodzi z zamożnego domu, w którym jest dwoje rodziców.

Wagner namalowała ten obraz na ich ubraniach, w tym prostych koszulach i spodniach Noaha, które, jak twierdzi, wyobrażała sobie, że kupił je w katalogu Sears lub w sklepie wielobranżowym. Mówi, że prawdopodobnie kupowałby tylko jedną lub dwie nowe koszule rocznie i tylko wtedy, gdyby było to absolutnie konieczne, podczas gdy w przypadku Allie matka zabierałaby ją do dużego miasta do modisty, aby kupiła ubrania szyte na zamówienie za znacznie przekraczające kwotę. czego właściwie potrzebowała.

I choć ubrania Noaha były proste, Wagner twierdzi, że szyła każdy element na zamówienie – łącznie z T-shirtami, które nosił (w kilku egzemplarzach, na wypadek, gdyby coś się zaczepiło podczas remontu domu).

Ale nie możesz o tym rozmawiać Notatnik kostiumy, a nie mówić o niebieskiej sukience. Znasz tego jednego. To prosta sukienka z krótkim rękawem, którą Allie zakłada, gdy wraca do Noaha (i nosi ją przez większą część filmu) po kilku latach nieobecności. To sukienka, którą zakłada, gdy uświadamia sobie, że być może ich historia miłosna jeszcze się nie skończyła.

I to właśnie ta sukienka Wagner wie, że jest częścią jej dziedzictwa jako projektantki kostiumów, niezależnie od tego, nad wieloma innymi projektami pracowała w swojej karierze.

„Jako projektantka kostiumów czuję się wspaniale, że niebieska sukienka stała się tak kultowa” – mówi. „Najwyraźniej trafiłem w nerwy”.

Inspiracją do stworzenia sukienki był brytyjski malarz JMW Turner. Wagner widziała, że ​​jeden ze swoich obrazów łączył błękit Tamizy w Anglii i otaczającą ją zieleń, a te kolory stworzyły to, czego chciała dla sukni Allie i otaczającej ją sceny.

Nigdy nie przegapisz żadnej historii — zapisz się na bezpłatny codzienny biuletyn PEOPLE, aby być na bieżąco z najlepszą ofertą PEOPLE, od pikantnych wiadomości o gwiazdach po fascynujące historie interesujące ludzi.

„Częścią było to, że kiedy [Allie and Noah] przeżyła tę wspaniałą chwilę, a ona doznała objawienia, że ​​tego właśnie chce i nie obchodzi ją, jak biedna będzie, i nie obchodzi ją, jak niewygodne to będzie, chciałem, żeby była jednością ze swoim otoczeniem , stąd ten błękit, bo niebo w Wilmington było właśnie takie błękitne” – mówi o scenie w filmie i miejscu, w którym kręcono zdjęcia w Północnej Karolinie.

Ale Wagner chciała, aby sukienka była zarówno wyrafinowana, jak i prosta – stanowiła połączenie tego, skąd pochodzi i dokąd nieuchronnie zmierza. Niebieski symbolizował także jej nadzieję na przyszłość.

„Zrobiłam dekoracje bardzo proste, bo chciałam [Noah] aby móc patrzeć poza suknię” – mówi. „Chciałam, aby Noah mógł wcielić się w tę sukienkę w swoją psychikę, a jednocześnie ją widzieć. Więc sukienka musiała tam być, ale jej tam nie było. Trzeba było mieć nadzieję. To musiało być trochę prostsze niż cokolwiek innego, trochę mniej wyrafinowane, trochę nawiązanie do czasów, gdy się zakochali.

Przyznaje też po prostu, że sukienka McAdamsa po prostu dobrze wyglądała, a to jest ostatecznym celem projektanta kostiumów.

„Zawsze zapominam o tym powiedzieć, bo wydaje się to takie oczywiste, ale Rachel ma naprawdę piękny kolor” – mówi. „Naprawdę podkreślił blondynkę we włosach, świetnie komponował się z jej cerą i pasował do jej figury. Naprawdę cieszę się, że udało mi się zrobić coś dobrze z tą sukienką”.