W niedawnym wywiadzie Tiffany Chow, lekarz medycyny, specjalista neurologii behawioralnej i starszy dyrektor medyczny w Alector, omawia wyjątkowe wyzwania związane z projektowaniem badań klinicznych dotyczących otępienia czołowo-skroniowego (FTD), rodzaju demencji, która zazwyczaj dotyka osoby w wieku średnim i może mieć poważny wpływ na ich bezpieczeństwo finansowe i jakość życia rodzinnego. Chow podkreśla niedostateczną diagnozę FTD, potrzebę podniesienia świadomości społecznej na temat tej choroby oraz potencjalną rolę testów genetycznych i poradnictwa w diagnostyce i leczeniu FTD. Podkreśla również znaczenie wspierania pacjentów i ich rodzin jako badań klinicznych dla postępu FTD i wyraża optymizm co do przyszłości badań FTD.

Moe Alsumidaie: Czy możesz porozmawiać ze mną o tym, czym FTD różni się od choroby Alzheimera, i czy możesz omówić niektóre wyzwania związane z projektowaniem badań nad potencjalnymi metodami leczenia, które są skuteczne dla pacjentów z demencją?

Tiffany Chow: Istnieje wiele przyczyn demencji, a choroba Alzheimera (AD) jest bardzo rozpowszechniona na całym świecie u osób w wieku powyżej 65 lat, a jej średni początek przypada zwykle na lata 70. Z drugiej strony, FTD, czyli otępienie czołowo-skroniowe, zwykle ma swój początek, gdy dana osoba jest aktywnie rodzicielska, pracuje i wychowuje dzieci. Ponadto istnieją genetyczne i niegenetyczne formy FTD, przy czym ta pierwsza zazwyczaj jest przyczyną jednego z trzech rodzajów mutacji genów. W ten sposób wpływ FTD na bezpieczeństwo finansowe pacjentów i jakość życia rodzinnego może być poważny, nie wspominając o większym wpływie na rodzinę.

Podczas projektowania badania dla tej populacji z wyraźnymi zmianami w wyjściowej osobowości, motywacji i umiejętnościach organizacyjnych należy wziąć pod uwagę wiele ważnych kwestii. W firmie Alector dokładamy wszelkich starań, aby zrozumieć te wyjątkowe wyzwania i przeprowadzamy badania kliniczne fazy II i fazy III dotyczące FTD. Odkryliśmy, że FTD jest niedodiagnozowana w populacji ogólnej. Wypada nam upewnić się, że nasi lekarze podstawowej opieki zdrowotnej i psychiatrzy ogólni rozważą FTD przed znacznie rzadszym nagłym początkiem choroby afektywnej dwubiegunowej lub zespołu deficytu uwagi w wieku średnim. Alternatywnie, zmiany behawioralne mogą oszukać rodziny, myśląc, że osoba w wieku 50–60 lat ma „kryzys wieku średniego” lub reakcję na wcześniejszą emeryturę, co może opóźnić poszukiwanie pomocy medycznej i dokładną diagnozę FTD o lata. Wraz ze wzrostem świadomości na temat FTD i dostępnością terapii modyfikujących przebieg choroby, istnieje większe prawdopodobieństwo, że pacjenci szybciej zwrócą się o pomoc lekarską. Może również wzrosnąć zainteresowanie badaniami genetycznymi, jeśli terapie są specyficzne dla mutacji powodujących FTD.

Jako specjalista neurologii behawioralnej odczuwam ulgę wśród członków rodziny, gdy mam wyjaśnienie drastycznych zmian w umiejętnościach społecznych i zdolnościach w domu iw pracy, które nie pasują do typowej depresji lub zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego. Pomaga im zrekompensować tragedię związaną ze świadomością, że mają do czynienia z zaburzeniem neurodegeneracyjnym.

MA: Mówiłeś o niedodiagnozowaniu FTD. Ponieważ jest tak niedodiagnozowana wśród pacjentów, wyobrażam sobie, że edukacja na temat samego FTD i tego, czym różni się od choroby Alzheimera, byłaby najważniejsza w zachęcaniu pacjentów do udziału w badaniu klinicznym?

KT: Zwiększenie świadomości społecznej na temat FTD może pomóc nam zwalczyć wyzwanie niedostatecznej diagnozy, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że FTD nie jest tak powszechne jak AD. Ponieważ obecne badania kliniczne koncentrują się na konkretnych mutacjach genetycznych powodujących zespół FTD, musimy zarzucić szeroką sieć, najpierw znaleźć jak najwięcej pacjentów z FTD, którzy istnieją i potrzebują odpowiedniego wsparcia medycznego oraz pomóc pacjentom zrozumieć, do których badań klinicznych mogą się zgłosić. Potrzebujemy zarówno lekarzy ogólnych, jak i podstawowej opieki zdrowotnej, aby pomyśleli o FTD u osób w średnim wieku, które mają takie zwroty o 180 stopni w sposobie, w jaki zachowują się zawodowo i społecznie. I musimy szukać tych pacjentów na całym świecie, a nie tylko w jednym kraju.

Po postawieniu prawidłowej diagnozy i poinformowaniu pacjenta, czy istnieje mutacja genetyczna, na którą istnieje terapia, kolejną przeszkodą mogą być objawy FTD. Trudności z koncentracją i nadpobudliwość mogą utrudniać im i ich rodzinom udział w czynnościach związanych z badaniem klinicznym, takich jak regularne podróże w celu oceny, które mogą być częstsze niż rutynowe wizyty u lekarza, możliwość leżenia nieruchomo podczas skanowania mózgu , możliwość oddania krwi i moczu do badań laboratoryjnych, zwłaszcza gdy brak wglądu we własną demencję sprawia, że ​​trudno zrozumieć, dlaczego tak wiele wizyt lekarskich jest koniecznych. Członkowie rodziny mogą być zmuszeni do oszczędzania argumentując za podstawowymi potrzebami bezpieczeństwa, takimi jak powstrzymanie pacjenta przed nielegalną jazdą. Musiałem zejść na parking, aby zbadać pacjentkę na miejscu pasażera rodzinnego samochodu, ponieważ odmówiła wejścia do budynku. I jak zacząłem wspominać, partnerzy bez FTD sami pracują na pełny etat, być może jako obecnie jedyne źródło utrzymania gospodarstwa domowego i aktywnie wychowujący małe dzieci lub nastolatków. W FTD masz trudności z dopasowaniem go do pełnego i aktywnego życia, ale jest też straszna motywacja, by spróbować czegoś, co powstrzyma tę chorobę. Rodziny naprawdę robią wszystko, co w ich mocy, aby poradzić sobie z tym okropnym stanem i nie ma zatwierdzonej terapii modyfikującej przebieg choroby, która powstrzymałaby postęp FTD, który postępuje szybciej niż AD.

MA: Powiedz mi więcej o testach genetycznych, które wydają się potencjalnie otwierać drzwi do udziału w badaniu wśród pacjentów żyjących z FTD?

KT: Może istnieć kilka przeszkód w uzyskaniu badań genetycznych. Pacjenci i rodziny mogą obawiać się dowiadywania się o trudnej przyszłości życia z ryzykiem diagnozy demencji, która nie ma jeszcze zatwierdzonej terapii. Po postawieniu diagnozy demencji okazuje się, że pacjenci i rodziny chcą dowiedzieć się więcej, w tym o genetyce, która może się do tego przyczynić.

Jednak implikacje pozytywnego testu genetycznego są zniechęcające. Na przykład grupy rzeczników pacjentów pracują nad zachowaniem poufności statusu mutacji genetycznych, ale są to prawdziwe obawy. Kolejną barierą jest dostępność poradnictwa genetycznego, a następnie testów. Historycznie rzecz biorąc, lekarze będą sugerować badania genetyczne tylko wtedy, gdy w rodzinie krewnych pierwszego stopnia (np. ojciec, brat) występuje silna historia choroby, u których występowała ta sama choroba. To działa, gdy schorzenie zawsze przedstawia ten sam sposób i można je łatwo zdiagnozować, ale w naszej pracy w latach 90. stwierdziliśmy, że w przypadku FTD podstawowe diagnozy psychiatryczne, takie jak choroba afektywna dwubiegunowa, muszą być włączone do listy istotnych historii rodzinnych. Wciąż się uczymy, czy mutacje genetyczne powodują szereg schorzeń poza FTD, czy też te wcześniejsze pokolenia zostały błędnie zdiagnozowane! Z tego powodu pytanie o wywiad rodzinny jako kryterium pójścia na badania genetyczne może nie być odpowiednie.

MA: Czy możesz mi wyjaśnić perspektywę poradnictwa genetycznego jako prekursora testów genetycznych, jeśli chodzi o FTD?

KT: Uważam, że poradnictwo genetyczne jest bardzo ważne. Rodziny potrzebują wsparcia w podejmowaniu ważnych decyzji, kiedy należy wykonać badania genetyczne, kto pozna wyniki iz kim pacjent będzie chciał się podzielić wynikami. Doradcy genetyczni zarządzają oczekiwaniami i pomagają zapobiegać niepożądanym skutkom zgłaszania pacjentów i członków ich rodzin, którzy sami mogą być narażeni na późniejszy rozwój FTD.

MA: Porozmawiaj ze mną trochę o tym, jakie postępy w leczeniu innych chorób neurologicznych oznaczają dla krajobrazu leczenia FTD i dla przyszłości badań klinicznych w tej dziedzinie?

KT: Jedną z korzyści płynących z postępu poczynionego w chorobie Alzheimera jest optymizm i nadzieja, które zostały zaoferowane, aby zatrzymać chorobę Alzheimera, zanim zrujnuje ona nasze złote lata. To wspaniałe i motywuje ludzi do poddania się ocenie, niezależnie od tego, czy mają wczesne zmiany, które liczą się jako łagodne upośledzenie funkcji poznawczych, czy też późniejsze stadium, w którym zdiagnozowano już demencję spowodowaną AD.

FTD dotyka mniej osób, ale może powodować znacznie więcej szkód ubocznych niż AD w miejscu pracy, w domu iw społeczności. Jako społeczeństwo powinniśmy również pomyśleć o tym, jak najlepiej wspierać pacjentów i ich rodziny. Mogą potrzebować zasobów i wsparcia w opiece nad pacjentem, zapewnieniu rodzinie bezpieczeństwa i zdrowia oraz wspieraniu wzrostu i rozwoju rodziny. Myślę, że im więcej uwagi poświęcimy temu, jak możemy wspierać pacjentów i ich rodziny, tym bardziej znacząco pomożemy wszystkim. To ekscytujący czas na obserwację postępów w badaniach klinicznych nad FTD i muszę przyznać, że nie byłem pewien, czy tak się stanie podczas mojej kariery, ale jestem dumny, że jestem częścią programu klinicznego Alectora w FTD.

Moe AlsumidaieMBA, MSF, jest liderem i ekspertem w stosowaniu analityki biznesowej w badaniach klinicznych oraz stałym współpracownikiem Stosowanych Badań Klinicznych.