Wśród zatrzymanych podobno był Graham Smith, przywódca antymonarchistycznej grupy Republika, podczas protestów na londyńskim Trafalgar Square. Londyńska policja metropolitalna nie potwierdziła jego zatrzymania, ale zdjęcia na Twitterze pokazały, że Smith jest prowadzony do policyjnej furgonetki.

Przed aresztowaniem Smith powiedział The Washington Post w wywiadzie, że dla wielu Brytyjczyków królowa Elżbieta II „była monarchią, a monarchia była królową”. Ale Karol, dodał, „nic z tego nie odziedziczył” – a jego wstąpienie na tron ​​może oznaczać punkt zwrotny dla ruchu antymonarchicznego.

„Wszystko już się zmienia” – powiedział Smith. „Ludzie nie martwią się już krytykowaniem, rzucaniem wyzwań i mówieniem głośno o byciu republikaninem”.

Aktualizacje na żywo: Wielka Brytania koronuje króla Karola III i królową Camillę

Gdy deszcz padał w centrum Londynu, protestujący – wielu skandujących „Not My King” – spotkali się z monarchistami, którzy próbowali ich zagłuszyć okrzykami „To jest mój król”.

Charles spotkał się z wieloma protestującymi podczas swoich publicznych zobowiązań. Hecklers przeszkadzał w publicznych wydarzeniach organizowanych w celu ogłoszenia jego wstąpienia na tron, aw zeszłym roku rzucono w niego jajami nie raz, ale dwa razy, w Yorku iw Luton.

Metropolitan Police odmówiła komentarza na temat liczby funkcjonariuszy, których zmobilizowała w odpowiedzi na protest, ale stwierdziła w oświadczeniu, że wprowadziła „proporcjonalny plan działań policyjnych” na koronację.

Sondaże pokazują, że Karol jest mniej popularny niż ta matka, a nawet jego siostra, księżniczka Anna, jego najstarszy syn, książę William, czy synowa Katarzyna, księżna Walii. Jeszcze mniej popularna jest jego żona Camilla – wielu Brytyjczyków obwinia ją o zerwanie poprzedniego małżeństwa Charlesa z ukochaną księżną Dianą, która zginęła w wypadku samochodowym w Paryżu w 1997 roku.

Protesty „Not My King” są teraz normą na imprezach króla Karola III

Brytyjska opinia publiczna miała mnóstwo czasu, aby przyzwyczaić się do idei Karola jako ich króla: w wieku 74 lat najstarszy syn najdłużej panującego monarchy Wielkiej Brytanii, który sam jest najdłużej urzędującym księciem Walii, przygotowywał się do pracy przez dekady. Ale tylko dlatego, że czekał na skrzydłach przez długi czas, nie oznacza, że ​​został powitany z otwartymi ramionami od śmierci matki.

Celem Republiki jest zniesienie monarchii, zastąpienie dziedzicznej pozycji króla i królowej wybraną głową państwa. Taka głowa państwa byłaby upoważniona do większego zaangażowania się w życie polityczne kraju. Zgodnie z brytyjską konstytucją monarcha musi działać apolitycznie – zgodnie z konwencją nie głosuje – i jest zobowiązany do przestrzegania zaleceń rządu. Monarcha dokonuje pewnych czynności politycznych, jak powoływanie lub odwoływanie premiera, ale w efekcie wybiera kandydata rekomendowanego przez partie polityczne.

Zgodnie z modelem popieranym przez Republikę, wybrana głowa państwa „miałaby swobodę wypowiadania się w ważnych sprawach dnia”, choć musiałaby pozostać niezależna od polityki partyjnej. Byliby w stanie „powstrzymać polityków przed zrobieniem czegoś, jeśli łamią zasady”. I byliby odpowiedzialni w taki sam sposób, jak każda postać polityczna, z zastrzeżeniem usunięcia przez parlament, gdyby przekroczyli szeregi. Republika jako przykłady wskazuje inne kraje, w których głowy państw wybiera się w wyborach, w tym Irlandię i Włochy.

Ale nowy król stoi przed prawdopodobnie większym wyzwaniem niż niepopularność: nieistotność.

W kwietniu YouGov zapytał ponad 3000 dorosłych Brytyjczyków, jak bardzo zależy im na zbliżającej się koronacji Karola. Tylko 9 procent stwierdziło, że zależy im „bardzo”, a 24 procent stwierdziło, że zależy im „dostatecznie”. Sześćdziesiąt cztery procent stwierdziło, że zależy im „nie bardzo” lub „w ogóle”.

Jak bogaty jest król Karol? Koronacja skłania do zbadania królewskiego bogactwa.

Eksperci twierdzą, że to niezręczny czas dla brytyjskiej monarchii, gdy ma mniej popularnego lub mniej istotnego przywódcę. Nastroje republikańskie w Wielkiej Brytanii zyskują na popularności, zwłaszcza wśród młodych ludzi, choć pozostaje to pogląd mniejszości. Ceremonia i widowiskowość wokół wydarzenia takiego jak koronacja mogą podsycać krytykę monarchii jako instytucji oderwanej od rzeczywistości, zwłaszcza gdy zwykli Brytyjczycy stoją w obliczu niebotycznej inflacji. Większość twierdzi, że koronacja nie powinna być finansowana ze środków publicznych.

Jak oglądać koronację króla Karola III: przewodnik po kluczowych momentach

Rodzinne skandale – zwłaszcza zarzuty rasizmu ze strony księcia Harry’ego i jego żony Meghan Markle, którzy obecnie mieszkają w Stanach Zjednoczonych – nie poprawiły sytuacji Windsorów.

Według Boba Morrisa, honorowego starszego współpracownika naukowego w Jednostce Konstytucyjnej University College London, brytyjska konstytucja nie ma nic, co mogłoby uniemożliwić zmianę na wybraną głowę państwa. Anglia była przez krótki czas republiką od 1649 do 1660 roku po tym, jak król Karol I został stracony za zdradę po zwycięstwach militarnych armii parlamentarnej dowodzonej przez Olivera Cromwella. Ale po śmierci Cromwella w 1658 roku monarchia została przywrócona z synem Karola I na czele.

„Nie należy argumentować, że wybrani prezydenci nie działają, ponieważ oczywiście tak jest” – powiedział Morris. „Dlatego spory dotyczą tak naprawdę tego, co jeden przynosi, a drugi nie”.

Adela Suliman przyczyniła się do powstania tego raportu.