Zespół zadaniowy Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) ds. zmian klimatycznych, zaniedbanych chorób tropikalnych (NTD) i malarii, we współpracy z organizacją Reaching the Last Mile (RLM), opublikował kompleksowy przegląd zakresu w czasopiśmie Transactions of the Royal Society of Tropical Medycyna i higiena. Przegląd ten, w którym przeanalizowano 42 693 artykuły, ujawnia znaczną lukę w zrozumieniu rzeczywistego i potencjalnego wpływu zmian klimatycznych wywołanych przez człowieka na malarię i choroby weneryczne.

Rosnące temperatury i zmieniające się warunki pogodowe wpływają na rozprzestrzenianie się chorób przenoszonych przez wektory, co ma poważne konsekwencje dla zdrowia ludzkiego. W miarę jak wektory chorób, takie jak komary, rozszerzają swój zasięg geograficzny, wzrasta ryzyko wprowadzenia lub ponownego wprowadzenia chorób na nowe, nieprzygotowane obszary. W przeglądzie podkreślono, że zmiany w częstości występowania, zapadalności, zasięgu i nasileniu malarii oraz różnych chorób wad wrodzonych prawdopodobnie najdotkliwiej dotkną społeczności już nieproporcjonalnie dotknięte tymi chorobami.

„Odkrycia przedstawione w tym ważnym przeglądzie podkreślają potrzebę bardziej wszechstronnego, opartego na współpracy i ustandaryzowanego modelowania, aby lepiej zrozumieć i przewidzieć wpływ zmian klimatycznych na malarię i choroby weneryczne” – stwierdziła dr Ibrahima Socé Fall, dyrektor Globalnego programu NTD WHO. „Ten przegląd ukazuje niepokojące tendencje i wzywa do podjęcia pilnych działań. Oczekuje się, że przenoszenie malarii będzie się rozprzestrzeniać zarówno na bieguny, jak i na wyższe wysokości, podczas gdy przewiduje się, że komary będące wektorami przenoszenia dengi i chikungunya rozszerzą swój zasięg. Aby chronić i budować na twardych – odnieśli zwycięstwa w ciągu ostatnich dwóch dekad, natychmiastowa mobilizacja jest kluczowa”.

Pomimo tych obaw w przeglądzie wskazano, że istniejące badania skupiały się głównie na krajach o niskim obciążeniu chorobami i wysokim dostępie do wysokiej jakości opieki zdrowotnej, mierzonej za pomocą wskaźnika dostępu i jakości opieki zdrowotnej (HAQI). Skoncentrowanie się na tym zaniedbuje społeczności najbardziej narażone na wpływ zmian klimatycznych na malarię i choroby weneryczne, stwarzając zagrożenie dla populacji, które w przeszłości były niedostatecznie zabezpieczone.

„Kryzys klimatyczny grozi cofnięciem dziesięcioleci postępu w zakresie zdrowia i rozwoju na świecie” – powiedziała Tala Al-Ramahi, dyrektor ds. strategii w Reaching the Last Mile. „Pilnie potrzebne są większe inwestycje w badania, aby opracować w odpowiednim czasie interwencje oparte na dowodach oraz przewidywać i łagodzić najgorsze skutki zmian klimatycznych dla zdrowia ludzkiego”.

Przegląd wykazał, że jedynie 34% badań (174 badania) dotyczyło strategii łagodzących, a zaledwie 5% (24 badania) skupiało się na metodach adaptacyjnych. Ten brak dowodów utrudnia wysiłki na rzecz ochrony postępów poczynionych w ostatnich dziesięcioleciach w walce z malarią i chorobami nowotworowymi, grożąc poważnym niepowodzeniem ze względu na kryzys klimatyczny.

„Niedawno byliśmy świadkami wpływu ekstremalnych zjawisk pogodowych na malarię i oczekuje się, że zdarzenia te będą coraz częstsze” – powiedział dr Daniel Ngamije Madandi, dyrektor Globalnego Programu Malaria WHO. „Ponieważ zmiany klimatyczne w nieproporcjonalny sposób dotykają najbiedniejszych ludzi, którzy są również najbardziej dotknięci malarią i chorobami nowotworowymi, niezbędna jest bardziej sprawiedliwa, kompleksowa i zrównoważona reakcja”.

W przeglądzie zakresowym oceniono wpływ zmian klimatycznych na malarię i choroby nowotworowe, analizując recenzowane artykuły i szarą literaturę opublikowaną w okresie od stycznia 2010 r. do października 2023 r. Naukowcy podsumowali dane i przeanalizowali rozkład badań według krajów, korelując liczbę publikacji z danymi krajowymi. obciążenie chorobami, wyniki HAQI i wskaźniki podatności na zmiany klimatyczne. Spośród 42 693 wyszukanych rekordów zbadano 1543 pełnotekstowe artykuły, z czego 511 spełniało kryteria włączenia. Spośród nich 185 artykułów dotyczyło malarii, 181 skupiało się na dendze i chikungunyi, a 53 raportowało skutki leiszmaniozy. Inne osoby z wadami wzroku były znacznie niedostatecznie reprezentowane, co wskazuje na potrzebę dalszych badań w tych obszarach.