Waszyngtoński establishment polityki zagranicznej jest o krok od popełnienia kolejnego strategicznego błędu.

Senat jest gotowy przeforsować ustawę o odbudowie dobrobytu i szans gospodarczych (REPO) dla Ukraińców. Ustawa ta zapewni prezydentowi uprawnienia do konfiskaty zamrożonych suwerennych aktywów Rosji w Stanach Zjednoczonych i przekazania ich Ukrainie w celu jej odbudowy.

Konfiskata suwerennego majątku Rosji jest aktem wojny gospodarczej. Przejęcie i przekazanie tych aktywów Ukrainie może sprawić, że Waszyngton poczuje się cnotliwy, ale nie przyniesie pokoju. Przyjęcie tej ustawy tylko wzmocni pogląd twardogłowych w Moskwie, że wojna Rosji toczy się nie tylko z Ukrainą, ale tak naprawdę ze Stanami Zjednoczonymi i Zachodem. Wszelka nadzieja, że ​​Stany Zjednoczone i Rosja będą mogły działać na rzecz stabilizacji lub poprawy stosunków, zostanie następnie zniszczona.

Nie ma uzasadnienia dla inwazji Rosji na Ukrainę, ale uchwalenie tej ustawy zmniejszy prawdopodobieństwo zawarcia pokoju. Ukraińcy odważnie bronili swojego kraju przez prawie dwa lata, ale nawet były najwyższy dowódca wojskowy Ukrainy, generał Walerij Załużny, przyznaje, że wojna znalazła się obecnie w impasie.

Zamrożone aktywa Rosji można wykorzystać jako kartę przetargową podczas negocjacji, ale gdy Kongres przyzna prezydentowi uprawnienia do przejmowania rosyjskich aktywów, pojawi się na nim ogromna presja polityczna, aby prowadził politykę unikania wyglądania na słabeusza. Prezydent Biden został ostatnio wyśmiany przez media i członków mojej partii za zwrot zamrożonych irańskich aktywów w zamian za pięciu amerykańskich zakładników. Jest mało prawdopodobne, że ponownie podejmie taką decyzję.

Konfiskata jedynie przekona Moskwę, że z Ukrainą nie można osiągnąć żadnego wynegocjowanego porozumienia. Rezultatem będzie zniszczona Ukraina. Zginie więcej ukraińskich żołnierzy i cywilów, a więcej miast i miasteczek zostanie obróconych w gruzy.

Historia jest pełna przykładów, jak wojna gospodarcza przerodziła się w brutalne działania wojenne. Wielu historyków uważa, że ​​amerykańskie embargo z 1807 r., które miało ukarać Francję i Anglię za ich agresję na morzu, doprowadziło do wojny 1812 r. Podobnie decyzja FDR o zamrożeniu suwerennych aktywów Japonii i nałożeniu embargo na eksport ropy i benzyny doprowadziła do Decyzja Tokio o ataku na Pearl Harbor.

Przeszłość uczy nas, jak szaleństwem jest przyjmowanie się na każdy proponowany akt zemsty. Senatorowie amerykańscy mają obowiązek zadać sobie pytanie, czy nasze działania zapewnią amerykańskiemu bezpieczeństwu i dobrobytowi. Jeśli chodzi o ustawę REPO, Rosjanie już nam na to pytanie odpowiedzieli. Moskwa twierdzi, że dokona odwetu na Stanach Zjednoczonych i naszych sojusznikach, przy czym niektóre szacunki mówią o wartości zachodnich aktywów o wartości ponad 288 miliardów dolarów, które Moskwa mogłaby skonfiskować.

Nicholas Mulder, adiunkt historii na Uniwersytecie Cornell, podkreśla niebezpieczeństwo związane z „destabilizującym precedensem, który kraje zachodnie ustanowiłyby, przejmując aktywa, aby zakończyć wojnę, w którą nie są otwarcie zaangażowane”. Profesor Mulder stwierdza, że ​​takie działanie „poszerzyłoby środki przymusu, jakie państwa mogłyby podjąć w przypadku sporów, w których nie są bezpośrednią stroną”.

Konfiskata majątku Rosji z pewnością przekona także inne kraje, w tym Chiny, że Stanom Zjednoczonym nie można już ufać jako gwarantowi światowej gospodarki. Będą starali się odejść od dolara i utrzymywać swoje rezerwy w innych walutach. Ten proces dedolaryzacji będzie całkowitą katastrofą, ponieważ obniży siłę finansową Ameryki i sprawi, że dobrobyt, jakiego Amerykanie przyzwyczaili się oczekiwać, nie będzie już dłużej osiągalny.

Ponadto ustawa ta udostępni Rosjanom kolejne narzędzie podsycania niechęci wobec Stanów Zjednoczonych. Amerykańscy przywódcy mówią o „porządku międzynarodowym opartym na zasadach”, ale teoria, że ​​Stany Zjednoczone mogą skonfiskować aktywa innego kraju, z którym nie jesteśmy w stanie wojny, jest prawnie wątpliwa.

Profesor Mulder argumentuje, że „represje gospodarcze są prerogatywą państw poszkodowanych, a nie osób trzecich”. Zamiast wymuszać poszanowanie prawa międzynarodowego, nasze działania pokażą naszym przeciwnikom, że je lekceważymy. Ustawa ta zostanie wykorzystana przez Kreml, aby pokazać światu, że choć Waszyngton żąda, aby inni przestrzegali zasad, my chętnie je łamiemy, kiedy tylko uznamy to za stosowne.

W wielobiegunowym świecie Waszyngton nie może już oczekiwać, że będzie działał bezkarnie, szczególnie w kontaktach z energią nuklearną. Rozumieliśmy poważne niebezpieczeństwa, przed którymi stanął nasz kraj podczas zimnej wojny. Jednak trzydzieści lat powtarzających się katastrof w polityce zagranicznej dowodzi, że establishment polityki zagranicznej Waszyngtonu jest poważnie uszkodzony.

Dobrym sposobem na rozpoczęcie drogi ku naprawie zepsutej polityki zagranicznej jest odrzucenie tej katastrofalnej ustawy.