Rocznie wykrywa się około 500 000 nowych przypadków raka szyjki macicy, co czyni go bardzo powszechnym rodzajem raka. Zaskakującym faktem jest to, że jest 20 razy więcej osób z śródnabłonkową neoplazją szyjki macicy (CIN), inną nazwą zmian prekursorowych w szyjce macicy.

Wczesne wykrycie raka szyjki macicy może mieć znaczący wpływ na rokowanie pacjentki w odniesieniu do wyników leczenia, podobnie jak w przypadku wielu innych potencjalnie śmiertelnych chorób. W związku z tym niezwykle ważne jest opracowanie prostych, wygodnych i skutecznych technik przesiewowych w kierunku raka szyjki macicy i CIN.

Obecnie najpopularniejszymi metodami przesiewowymi w kierunku tych zaburzeń są badanie cytologiczne i test na obecność wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV). Chociaż cytologia jest szeroko stosowana jako technika przesiewowa w wielu krajach, jej czułość w identyfikowaniu CIN jest bardzo niska. Jednak chociaż zakażenia HPV niekoniecznie muszą skutkować zmianami szyjki macicy, testy HPV mają niską swoistość pomimo wysokiej czułości. W świetle tych niedociągnięć jeszcze ważniejsze jest opracowanie lepszych technik diagnostycznych.

CZYTAJ WIĘCEJ: Odkrywanie tajemnic natury: odkryto starożytny gen odpowiedzialny za kolce na różach

Na tym tle zespół badawczy pod przewodnictwem profesora Takumy Fujii z Fujita Health University w Japonii postawił sobie za cel zidentyfikowanie biomarkerów, które mogłyby pomóc we wczesnym wykrywaniu raka szyjki macicy. W swoim najnowszym artykule opublikowanym w Cancer Science opisują oni serię związków, które wykazują nieprawidłową ekspresję w próbkach surowicy i śluzu szyjkowego pacjentek z rakiem szyjki macicy. Odkrycia te mogą potencjalnie zrewolucjonizować strategie zapobiegania chorobom.

Co ciekawe, początkowo nie planowano wykorzystania próbek śluzu szyjkowego jako części potencjalnego narzędzia diagnostycznego. „Chcieliśmy zbadać, w jaki sposób zmiany w lokalnej odporności są powiązane z rakiem szyjki macicy, dlatego też postanowiliśmy zbadać wszystkie obecnie znane mikroRNA (miRNA) związane z rozwojem i progresją guzów szyjki macicy” — wyjaśnia Fujii. Fujii dodaje: „Początkowo skupiliśmy się na opracowaniu metody diagnostycznej opartej na surowicy do zastosowań klinicznych. Zrozumieliśmy jednak, że lepiej byłoby najpierw sprawdzić, czy poziomy ekspresji molekularnej w tkance lokalnej korelują z surowicą, oceniając wykonalność metody diagnostycznej opartej na surowicy”.

Aby osiągnąć te cele, zespół badawczy porównał profile miRNA i cytokin z próbek surowicy i śluzu. Zostały one pobrane od pacjentek z rakiem szyjki macicy lub CIN, które przeszły rutynowe badania ginekologiczne w Fujita Health University Hospital, przez około osiem lat. Poprzez wstępne badania przesiewowe naukowcy zidentyfikowali trzy kandydackie miRNA i pięć kandydackich cytokin w surowicy oraz pięć kandydackich miRNA i siedem kandydackich cytokin w śluzie.

Za pomocą testów PCR w czasie rzeczywistym miRNA i eksperymentów immunoanalizy cytokin na większej próbie zespół zweryfikował nieprawidłową ekspresję tych biomarkerów u pacjentek z rakiem szyjki macicy na różnych etapach choroby. Następnie ocenili potencjał diagnostyczny tych związków. Co zaskakujące, podczas gdy miRNA i cytokiny w surowicy wykazały ograniczoną dokładność diagnostyczną, specyficzna kombinacja miRNA i cytokin w próbkach śluzu okazała się znacznie bardziej obiecująca. Sugeruje to, że skupienie się na zmianach lokalnych poziomów ekspresji, a nie na poziomach w surowicy, może oferować lepszą strategię diagnostyczną.

„Nasze badanie po raz pierwszy pokazuje, że analiza próbek śluzu może odróżnić guzy szyjki macicy od normalnych tkanek dokładniej niż próbki surowicy. Zastosowanie takiej metody jako dodatkowej opcji do tradycyjnych technik przesiewowych może pomóc wykryć raka i stany przednowotworowe na wcześniejszym etapie”, zauważył Fujii.

PRZECZYTAJ TAKŻE: ISRO przygotowuje się do startu misji Gaganyaan; Ogłasza „Prime Astronaut” i „Backup Gaganyatri”