Panie Prezydencie, Panie Przewodniczący Bundestagu, Szanowni Państwo!

To wielki zaszczyt być tutaj dzisiaj. To wiele znaczy zarówno dla mojej żony, jak i dla mnie, że zostaliśmy zaproszeni do Niemiec na moją pierwszą zagraniczną podróż jako Suweren, i jest to szczególny zaszczyt być tutaj z wami, gdzie pragnę odnowić przysięgę przyjaźni między naszymi narodami. Niewiele może być lepszych miejsc do tego niż w tym budynku, który swoimi kamieniami opowiada historię XX wieku. To samo w sobie jest demonstracją tego, co łączy nasze dwa kraje. Spalony w 1933 r., poważnie uszkodzony w 1945 r., w latach 90. przebudowany przez brytyjskiego architekta na parlament zjednoczonych demokratycznych Niemiec; jego kultowa szklana kopuła jest symbolem przejrzystości i odpowiedzialności parlamentu, z którego obywatele, spoglądając w dół, mogą dosłownie nadzorować pracę swoich polityków. Demokracja w akcji!

Moja żona i ja ostatni raz mieliśmy zaszczyt towarzyszyć Państwu w tej Izbie w listopadzie 2020 r., z okazji Volkstrauertag. Siedemdziesiąt pięć lat po drugiej wojnie światowej było dla mnie bardzo ważne, aby stać razem z Niemcami w oddawaniu czci wszystkim ofiarom wojny i tyranii oraz być pierwszymi członkami mojej rodziny, którzy wezmą udział w tych głęboko poruszających uroczystościach upamiętniających.

To, że zaprosił nas Pan do siebie przy tej okazji, pokazało, jak daleko Wielka Brytania i Niemcy przebyły razem w przyjaźni i pokoju – tak jak dobitnie pokazała to 2 lata wcześniej Pana obecność w Londynie, Panie Prezydencie, z okazji setnej rocznicy koniec pierwszej wojny światowej.

Dziś napawa mnie szczególną dumą, że znów jestem z wami, teraz już jako Król, i że mogę odnowić szczególną więź przyjaźni między naszymi krajami.

Ta przyjaźń wiele znaczyła dla mojej ukochanej Matki, zmarłej Królowej, która często wspominała 15 oficjalnych wizyt w Niemczech, w tym 5 wizyt państwowych.

Pierwszy z nich, w 1965 roku, nadszedł, gdy nasz kontynent był jeszcze głęboko naznaczony wojną i traumą konfliktu. Jej pokolenie pochodziło z czasów wojny i podobnie jak mój ojciec, królowa służyła w mundurze. To, że 11-dniowa podróż moich rodziców po Niemczech okazała się przełomowym momentem w pojednaniu między naszymi narodami, było zatem sprawą o wielkim osobistym znaczeniu dla obojga.

Moja Matka rozumiała ogromne osiągnięcie, jakim było pojednanie, i wracając raz po raz do Niemiec, była zdecydowana odegrać swoją rolę. Być może z tego powodu Jej zmarła Wysokość zdobyła szczególne miejsce w sympatii narodu niemieckiego.

Moja rodzina i ja byliśmy głęboko poruszeni reakcją Niemiec na śmierć mojej Mamy. Hołdy złożone w tej sali, flaga związkowa wywieszona na Bramie Brandenburskiej i tysiące depesz w księgach kondolencyjnych w całym kraju dały ogromną pociechę w czasie naszego smutku. W imieniu całej mojej rodziny mogę tylko serdecznie podziękować za niezwykłą życzliwość, jaką okazał nam naród niemiecki.

Panie Przewodniczący, Panie Przewodniczący Bundestagu! Od czasu mojego ostatniego przemawiania w tym budynku plaga wojny powraca do Europy. Niesprowokowana inwazja na Ukrainę spowodowała niewyobrażalne cierpienie tak wielu niewinnych ludzi. Niezliczone życia zostały zniszczone; wolność i godność człowieka zostały zdeptane w najbardziej brutalny sposób. Zagrożone jest bezpieczeństwo Europy, wraz z naszymi wartościami demokratycznymi.

Świat patrzył z przerażeniem – ale my nie staliśmy z boku. Nawet jeśli brzydzimy się przerażającymi scenami zniszczenia, możemy czerpać otuchę z naszej jedności – w obronie Ukrainy, pokoju i wolności.

Niemcy i Wielka Brytania wykazały się istotnym przywództwem. Jako dwaj najwięksi europejscy darczyńcy na rzecz Ukrainy, odpowiedzieliśmy podejmując decyzje, które wcześniej mogły wydawać się nie do pomyślenia. Decyzja Niemiec o wysłaniu Ukrainie tak znaczącego wsparcia wojskowego jest niezwykle odważna, ważna i doceniana.

Dziś nasi piloci latają ramię w ramię we wspólnych operacjach nad naszymi bałtyckimi sojusznikami. Tutaj, w Niemczech, nasze armie utworzyły wspólny amfibijny batalion inżynieryjny, który odwiedzę później. Niemcy to jedyny kraj na świecie, z którym Wielka Brytania ma taką wspólną jednostkę, co jest niezwykłym świadectwem partnerstwa, którym się cieszymy.

Szanowni Państwo, trudno mi wyrazić dumę, jaką odczuwam z siły partnerstwa między naszymi dwoma krajami. Niemcy, ich ludzie i charakterystyczna kultura wywarły na mnie tak głęboki wpływ podczas wielu moich poprzednich wizyt. Od kiedy po raz pierwszy przyjechałem do Niemiec, gdy miałem zaledwie 13 lat, zacząłem poznawać różne zakątki tej niezwykłej krainy.

Jak wielu Brytyjczyków, mam tu bliskie więzi osobiste – w moim przypadku pielęgnowane relacje rodzinne i stowarzyszenia, które sięgają pokoleń wstecz. Dla nas wszystkich istnieje jednak niezliczona ilość punktów łączenia i wspólnych doświadczeń w historii brytyjsko-niemieckiej, która rozwijała się przez prawie 2 tysiąclecia.

Przez całe średniowiecze słynna Liga Hanzeatycka prowadziła handel towarami z Lubeki i Hamburga do portów wzdłuż i wszerz wybrzeża Anglii, ustanawiając partnerstwo handlowe, które do dziś stanowi podstawę naszego wspólnego dobrobytu.

Tam, gdzie podróżowały towary, podróżowały też idee. Nasi ludzie zaczęli inspirować się przykładem innych.

Rozwinęliśmy w sobie głęboki podziw dla literatury i muzyki, nic więc dziwnego, że niemiecki był pierwszym językiem, na który przetłumaczono Szekspira. Pierwsze na świecie Stowarzyszenie Szekspirowskie powstało w 1864 roku – nie w Anglii, ale w Weimarze.

Już za kilka tygodni zdumiewająca muzyka Georga Friedricha Haendla – który urodził się Niemcem, a zmarł Brytyjczykiem – po raz kolejny wzniesie się w Opactwie Westminsterskim podczas koronacji, tak jak podczas każdej koronacji od czasu mojej 7-krotnej koronacji pradziadek, król Jerzy II, w 1727 r.

Przez wieki ludzie podróżowali tam iz powrotem między naszymi ziemiami. W XIX wieku wielu Brytyjczyków zakochało się w Niemczech podczas „Grand Tour”. Hipnotyzujące obrazy Renu Williama Turnera rozbudziły w jego rodakach ambicję zobaczenia tych krajobrazów na własne oczy – postulat ten spełnił później Thomas Cook, pionier turystyki, który zorganizował swoją pierwszą zagraniczną podróż wzdłuż Renu z przystankami w Kolonii, Frankfurcie , Heidelbergu i Baden-Baden.

Dzisiaj miliony Brytyjczyków odwiedzają Niemcy każdego roku, podobnie jak miliony Niemców podróżują do naszych wybrzeży. Brytyjczycy przyjeżdżają, aby podziwiać tętniącą życiem kulturę i nocne życie Berlina, tworząc największą w Europie grupę odwiedzających to wspaniałe miasto. Tak więc wciąż podziwiamy nawzajem swoją kulturę; zależne od gospodarek drugiej strony; i inspirować się pomysłami innych. Nowsze pokolenia mogą równie chętnie myśleć o The Beatles czy Kraftwerk, jak o Brahmsie czy Byronie, ale sieć powiązań kulturowych jest silna jak zawsze.

I co chyba najważniejsze, przez ostatnie 50 lat śmialiśmy się razem – i ze sobą, iz siebie. A podczas gdy panna Sophie „Taka sama procedura jak co roku, James?” nie daje – mam nadzieję – bardzo dokładnego obrazu współczesnej Wielkiej Brytanii, jest, jak wiem, integralną częścią niemieckiego Szczęśliwego Nowego Roku. W Wielkiej Brytanii ambasador niemieckiej komedii, Henning Wehn, wyjaśnił nam niemieckie dziwactwa, tak jak Monty Python przywiózł tutaj nasze własne. Jak wszyscy starzy przyjaciele, czasami ciepło naszego związku pozwala na mały uśmiech kosztem drugiej osoby.

Oczywiście w niektórych obszarach dochodzi do rywalizacji i myślę szczególnie o naszych spotkaniach na boisku piłkarskim.

Na tym tle ubiegły rok był szczególnie wyjątkowy, gdy angielska drużyna piłkarska kobiet – Lwice – mogła w zeszłym roku wygrać Euro przeciwko Niemcom. Oprócz sukcesów sportowych obie drużyny w imponujący sposób promowały równość płci. Czyniąc to, zainspirowali całe pokolenie – w Wielkiej Brytanii, Niemczech i daleko poza nimi.

To tylko jeden przykład tego, jak nasze kraje razem mogą dać światu przekonujący przykład. Jest ich, z przyjemnością stwierdzam, znacznie więcej. W obliczu tak wielu wspólnych wyzwań Wielka Brytania i Niemcy wspólnie zapewniają przywództwo, aby zabezpieczyć naszą wspólną przyszłość.

Obecnie Wielka Brytania i Niemcy są dwoma największymi producentami energii z morskiej energii wiatrowej w Europie. Wiele niemieckich firm zajmuje się produkcją i montażem turbin u wybrzeży Wielkiej Brytanii. Morze Północne, po którym nasi ludzie podróżują i handlują od pokoleń, wkrótce stanie się miejscem nowego połączenia międzysystemowego, które pozwoli nam bezpośrednio handlować energią elektryczną.

Oba nasze kraje przyspieszają ekspansję naszych gospodarek opartych na wodorze, paliwie, które może zmienić naszą przyszłość, i nie mogę się doczekać planów Hamburga dotyczących wykorzystania wodoru w jego wysiłkach na rzecz stania się w pełni zrównoważonym portem.

Innowacje te mają kluczowe znaczenie w walce z egzystencjalnym wyzwaniem, jakim są zmiany klimatyczne i globalne ocieplenie, przed którymi stoimy wszyscy, dlatego z radością spotkałem się wczoraj z uczestnikami berlińskiego dialogu na temat transformacji energetycznej, aby usłyszeć, jak kraje przyspieszają tę transformację.

Od dłuższego czasu prym wiodą brytyjskie i niemieckie badania naukowe. Nasze kraje plasują się w pierwszej dwójce w Europie pod względem zakładania odnoszących sukcesy start-upów nowych technologii. Nasze uniwersytety i instytucje badawcze współpracują ze sobą częściej niż jakiekolwiek inne dwa kraje w Europie.

To pomaga wyjaśnić, dlaczego berlińska firma jest pionierem w Londynie w zakresie wykorzystywania latarni jako punktów ładowania pojazdów elektrycznych, podczas gdy w Berlinie można zarezerwować przejazd w pełni elektryczną taksówką w londyńskim stylu.

Również na arenie międzynarodowej ściśle ze sobą współpracujemy. Pomogliśmy zainicjować partnerstwo Just Energy Transition Partnership z Republiką Południowej Afryki na konferencji klimatycznej w Glasgow. Kolejne takie partnerstwo z Indonezją było wynikiem wielu prac podczas niemieckiej prezydencji G7.

Panie Prezydencie, Panie Przewodniczący Bundestagu, Szanowni Państwo!

To niezbędne partnerstwo między naszymi dwoma krajami opiera się na wiedzy, poświęceniu i pomysłowości niezliczonych osób zarówno w Niemczech, jak iw Wielkiej Brytanii. Im wszystkim mogę jedynie złożyć szczerą i płynącą z głębi serca wdzięczność.

Jutro ponownie staniemy razem z narodem Niemiec w uroczystej pamięci. W Hamburgu złożę wyrazy szacunku pod pomnikiem Kindertransporte, który 85 lat temu uratował życie ponad 10 000 żydowskich dzieci przed nazizmem i zapewnił im bezpieczną drogę do nowego życia w Wielkiej Brytanii. Dołączę również do pana, panie prezydencie, i do pana, pierwszego burmistrza Tschentschera, we wspominaniu tych, którzy zginęli w alianckim bombardowaniu Hamburga w 1943 roku.

Wzięcie pod uwagę lekcji z przeszłości jest naszym świętym obowiązkiem, ale można go w pełni wypełnić jedynie poprzez zaangażowanie na rzecz naszej wspólnej przyszłości. Wspólnie musimy być czujni wobec zagrożeń dla naszych wartości i wolności oraz zdecydowanie w naszej determinacji, by stawić im czoła. Wspólnie musimy dążyć do bezpieczeństwa, dobrobytu i dobrobytu, na które zasługują nasi obywatele.

W długiej i niezwykłej historii naszych dwóch krajów jest wiele niezapisanych jeszcze rozdziałów. Wypełnijmy je niespokojną pogonią za lepszym jutrem. Dziedzictwo naszej przeszłości i wielka obietnica naszej przyszłości nie wymagają niczego mniej. Dziękuję za uwagę.