LONDYN (AP) – brytyjski sąd orzekł w czwartek, że plan rządu Wielkiej Brytanii wysłania osób ubiegających się o azyl w podróż w jedną stronę do Rwandy jest niezgodny z prawem, zadając cios zobowiązaniu konserwatywnej administracji do powstrzymania migrantów przed ryzykownymi podróżami przez kanał La Manche.

W niejednoznacznym orzeczeniu dwóch do jednego trzech sędziów Sądu Apelacyjnego stwierdziło, że Rwandy nie można uznać za „bezpieczny kraj trzeci”, do którego można wysyłać migrantów z dowolnego kraju.

Sędziowie stwierdzili jednak, że polityka deportacji osób ubiegających się o azyl do innego kraju uznanego za bezpieczny nie jest sama w sobie nielegalna, a rząd zapowiedział, że zakwestionuje orzeczenie Sądu Najwyższego Wielkiej Brytanii. Ma czas do 6 lipca na złożenie odwołania.

Adwokat jednego z ostatnich podejrzanych oskarżonych o zorganizowanie brutalnych zabójstw podczas ludobójstwa w Rwandzie prawie 30 lat temu mówi, że jego klient będzie ubiegać się o azyl polityczny w RPA.

Sędziowie ONZ orzekli, że 88-letni podejrzany o ludobójstwo w Rwandzie jest niezdolny do dalszego stawienia się przed sądem, ponieważ cierpi na demencję.

Jeden z najbardziej poszukiwanych podejrzanych o ludobójstwo w Rwandzie, mężczyzna podejrzany o zorganizowanie zabójstwa ponad 2000 osób, został aresztowany w RPA po 22 latach ucieczki.

Publiczny nadawca w Rwandzie poinformował, że co najmniej 129 osób zginęło w powodziach wywołanych przez ulewne deszcze w zachodnich i północnych prowincjach kraju.

Premier Rishi Sunak powiedział, że „chociaż szanuję sąd, zasadniczo nie zgadzam się z ich wnioskami”.

Sunak zobowiązał się do „zatrzymania łodzi” – odniesienie do przepełnionych pontonów i innych małych jednostek pływających z północnej Francji, przewożących migrantów, którzy mają nadzieję zamieszkać w Wielkiej Brytanii. W 2022 r. kilku zginęło podczas próby.

Rządy Wielkiej Brytanii i Rwandy uzgodniły ponad rok temu, że niektórzy migranci, którzy przybywają do Wielkiej Brytanii jako pasażerowie na gapę lub na małych łodziach, zostaną wysłani do Rwandy, gdzie zostaną rozpatrzone ich wnioski o azyl. Osoby, którym udzielono azylu, wolałyby pozostać w kraju Afryki Wschodniej niż wracać do Wielkiej Brytanii.

Rząd Wielkiej Brytanii twierdzi, że ta polityka zniszczy model biznesowy gangów przestępczych, które przewożą migrantów w niebezpieczne podróże przez jeden z najbardziej ruchliwych szlaków żeglugowych na świecie.

Organizacje broniące praw człowieka twierdzą, że wysyłanie ludzi na odległość ponad 6400 kilometrów do kraju, w którym nie chcą mieszkać, jest niemoralne i nieludzkie, i argumentują, że większość migrantów z kanału La Manche to zdesperowani ludzie, którzy nie mają autoryzowanego sposobu na dotarcie do Wielka Brytania Powołują się również na złą sytuację w zakresie praw człowieka w Rwandzie, w tym zarzuty tortur i zabójstw przeciwników rządu.

Yasmine Ahmed, brytyjska dyrektor Human Rights Watch, powiedziała, że ​​werdykt był „rzadką dobrą wiadomością w ponurym krajobrazie praw człowieka w Wielkiej Brytanii”.

Wezwała minister spraw wewnętrznych Suellę Braverman, minister odpowiedzialną za imigrację, aby „porzuciła ten niewykonalny i nieetyczny sen o polityce i skoncentrowała swoje wysiłki na naprawie naszego zepsutego i zaniedbanego systemu migracyjnego”.

Wielka Brytania zapłaciła już Rwandzie 140 milionów funtów (170 milionów dolarów) w ramach umowy, ale nikt nie został jeszcze tam deportowany.

Brytyjski Sąd Najwyższy orzekł w grudniu, że polityka ta jest zgodna z prawem i nie narusza zobowiązań Wielkiej Brytanii wynikających z Konwencji ONZ dotyczącej uchodźców lub innych umów międzynarodowych.

Jednak sąd zezwolił grupie wnioskodawców, do której należą osoby ubiegające się o azyl z Iraku, Iranu i Syrii, którym grozi deportacja na mocy rządowego planu, na zakwestionowanie tej decyzji w kwestiach, w tym tego, czy plan jest „systemowo niesprawiedliwy” i czy osoby ubiegające się o azyl będą bezpieczne w Rwandzie.

W częściowym zwycięstwie rządu sąd apelacyjny orzekł w czwartek, że międzynarodowe zobowiązania Wielkiej Brytanii nie wykluczają wydalenia osób ubiegających się o azyl do bezpiecznego kraju trzeciego.

Ale dwie z trzech rządzonych Rwanda nie były bezpieczne, ponieważ ich system azylowy miał „poważne braki”. Powiedzieli, że osoby ubiegające się o azyl „byłyby w obliczu realnego ryzyka powrotu do krajów pochodzenia”, gdzie mogłyby być źle traktowane.

Lord Chief Justice Ian Burnett – najwyższy rangą sędzia w Anglii i Walii – nie zgodził się ze swoimi dwoma kolegami. Powiedział, że zapewnienia rządu Rwandy wystarczą, by zapewnić migrantom bezpieczeństwo.

Rząd Rwandy zakwestionował orzeczenie, mówiąc, że naród ten jest „jednym z najbezpieczniejszych krajów na świecie”.

„Jako społeczeństwo i jako rząd zbudowaliśmy bezpieczne, godne środowisko, w którym migranci i uchodźcy mają takie same prawa i możliwości jak Rwandyjczycy” – powiedziała rzeczniczka rządu Yolande Makolo. „Wszyscy, którzy przenieśli się tutaj w ramach tego partnerstwa, odniosą z tego korzyści”.

Jednak lider opozycji w Rwandzie, Frank Habineza, powiedział, że Wielka Brytania nie powinna próbować narzucać swoich obowiązków uchodźcom.

„Wielka Brytania jest większym krajem niż Rwanda, ma ogromne zasoby, w przeciwieństwie do zubożałej Rwandy” – powiedział. „Wysyłając migrantów do Rwandy, Wielka Brytania zrzeknie się odpowiedzialności za ochronę tych, którzy uciekają do Wielkiej Brytanii ze względów bezpieczeństwa”.

Nawet jeśli plan zostanie ostatecznie uznany za legalny, nie jest jasne, ile osób można wysłać do Rwandy. Własna ocena rządu potwierdza, że ​​byłoby to niezwykle kosztowne, szacowane na 169 000 funtów (214 000 USD) na osobę.

Ale podwaja ten pomysł, przygotowując projekty przepisów zakazujących każdemu, kto przybywa do Wielkiej Brytanii na małych łodziach lub w inny nieautoryzowany sposób, ubiegania się o azyl. Jeśli przeszedł, rachunek zmusiłoby rząd do zatrzymywania wszystkich takich przybyszów i deportowania ich do ojczyzny lub bezpiecznego kraju trzeciego.

Ekspert ds. prawa uchodźców, David Cantor, powiedział, że orzeczenie „wywoła szerszy efekt dzięki pomysłowi wysyłania osób ubiegających się o azyl do krajów trzecich”.

„Każdy kraj, który mógłby chcieć zawrzeć tego rodzaju memorandum z rządem Wielkiej Brytanii, tak jak zrobiła to Rwanda, z równym prawdopodobieństwem byłby rządem, który miał słabe procedury azylowe, (gdzie) były pytania o bezpieczeństwo w kraju” powiedział Cantor, dyrektor Refugee Law Initiative w Szkole Zaawansowanych Studiów Uniwersytetu Londyńskiego.

Powiedział, że Wielka Brytania „prowadziła negocjacje z wieloma krajami, które mają solidne struktury sądowe i procedury azylowe, i jest tam bardzo mało chęci do rozważenia tego rodzaju programów”.

___

Powiązany pisarz prasowy Ignatius Ssuuna z Kigali w Rwandzie przyczynił się do powstania tej historii.

___

Śledź relację AP na temat globalnej migracji pod adresem