Back-i-lepszy-niż-kiedykolwiek Festiwal Filmowy w Sundance zawierał prawie zbyt wiele gwiazd indie, aby zliczyć w dniach otwarcia tutaj, w śnieżnym Park City. Brooke Shields i Michael J. Fox wspierali swoje odkrywcze filmy dokumentalne, Pretty Baby: Brooke Shields oraz Nadal: film Michaela J. Foxa. Fani tłoczyli się przed Gaelem Garcíą Bernalem przed jego filmem z Rogerem Rossem Williamsem Kasandrona podstawie prawdziwego luchadora Saúla Armendáriza (który pojawił się na premierze w pięknym makijażu i praktycznie przyćmił grającą go gwiazdę). Emilia Jones i Nicholas Braun byli wśród tych, którzy promowali swoją brzęczącą adaptację Miłośnik kotówa zdobywczyni Oscara Anne Hathaway i Jennifer Connelly przedstawiły Eileen oraz Złe zachowanieodpowiednio. Oraz obsada i twórcy Obóz teatralnyw tym Molly Gordon i Ben Platt, ujawnili niezapomnianą niespodziankę po swojej premierze: oryginalny numer muzyczny na żywo prowadzony przez niezwykle utalentowane dziecięce gwiazdy w ich filmie.

Jonathana Majorsa Marzenia magazynowe zadebiutował na festiwalu i zebrał dobre recenzje za swoje występy jako kulturysta, ale szykuje się również szersza dyskusja. Jurorzy kategorii konkursu Sundance w USA wyszedł z piątkowej premiery po pozornie nieudanej próbie zapewnienia odpowiedniej dostępności niesłyszącym widzom, takim jak juror Marlee Matlin, zachęcając innych filmowców aby zapewnić otwarte napisy podczas nadchodzących premier. Czytaj dalej dla Klub AVmyśli o reakcji jelitowej Marzenia magazynowe i więcej premier Sundance.

Little Richard: Jestem Wszystkim

Reżyseria: Lisa Cortés

Podobnie jak sam wykonawca, Little Richard: Jestem wszystkim to porywająca, często imponująca analiza definiującej gatunek supergwiazdy rocka, która prowadziła burzliwe, wieloaspektowe życie. Sprytnie wykorzystując projekt dźwięku, montaż i zastępców wykonawców, Lisa Cortes tworzy pełen szacunku portret szczerej pionierki, uznając i szanując częste przeskoki Richarda między rockandrollowym stylem życia a gorliwym oddaniem się religii i ewangelii. Jednak poza badaniem lubieżnych wzlotów i upadków jego życia osobistego, Jestem Wszystkim poświęca również wiele czasu na przywrócenie narracji wczesnego rock-n-rolla i podkreślenie ciągłego braku uznania i zawłaszczania przez białych artystów, który nękał karierę zawodową Richarda.

G/O Media może otrzymać prowizję

Kredyt do 100 USD

Rezerwacja Samsunga

Zarezerwuj urządzenie Samsung nowej generacji
Wszystko, co musisz zrobić, to zarejestrować się za pomocą swojego adresu e-mail i bum: kredyt na zamówienie w przedsprzedaży na nowe urządzenie Samsung.

Dokument, zawierający wywiady z byłymi żonami, legendami muzyki i ikonami queer, jest zarówno świadectwem pionierskiej postawy i osobowości Richarda, jak i kroniką jego życia i kariery. Choć momentami odczuwa się trwałość inspirowanych astronomią metafor i motywów wizualnych trochę ciężkostrawny, Jestem Wszystkim jest bardzo potrzebnym i od dawna oczekiwanym świętem i uznaniem niezaprzeczalnego instrumentalnego wpływu Little Richarda nie tylko na wczesne dni rocka, ale także na przemysł muzyczny, jaki znamy. [Lauren Coates]

Marzenia magazynowe

Reżyseria: Elijah Bynum

Obsada: Jonathan Majors, Taylour Paige, Haley Bennett

„Widzisz mnie teraz?” krzyczy Killian Maddox (Jonathan Majors) w intensywnym momencie pod koniec filmu Marzenia magazynowe. To portret samotnika, kogoś, kogo prawie zawsze się nie widzi. Jest obsesyjnym kulturystą, który spędza cały swój czas pracując, aby spełnić swoje marzenie o wygrywaniu zawodów i być może pojawieniu się na okładce magazynu dla mężczyzn. Jego dni składają się z jeść i ćwiczyć, i jaW międzyczasie pracuje jako kasjer w sklepie spożywczym i opiekuje się dziadkiem. Jest małomówny, szorstki i niezdolny do nawiązywania jakichkolwiek kontaktów międzyludzkich. Najbardziej niepokojące jest to, że jest skłonny do gwałtownych wściekłości z powodu zastrzyków sterydowych, które według niego pomogą osiągnąć jego cel.

Majors, wykorzystując swoją elastyczną twarz do wyrażania mnóstwa emocji, daje rodzaj fizycznej przemiany, która sprawia, że ​​ludzie mówią o nagrodach. Scenarzysta i reżyser Elijah Bynum trzyma publiczność w niepewności; w każdym momencie, w którym myślisz, że masz tę historię rozgryzioną, ona się zmienia. Oznacza to również, że może wydawać się nieskoncentrowany, ze zbyt wieloma tematami i niektórymi, które wydają się być wkręcone. Na przykład jest niesamowite ujęcie, w którym twarz Majorsa zostaje przyciśnięta do asfaltu przez policję, co tak bardzo przypomina prawdziwy materiał z wiadomości – z pewnością wrzący krew , ale pomysł nigdy dalej nie badany. Marzenia magazynowe jest emocjonalny i intensywny, ale ostatecznie sprawia wrażenie tylko w połowie zrealizowanego portretu. [Murtada Elfadl]

Przeszłe życia

Reżyseria: Celine Song

Obsada: Greta Lee, Teo Yoo, John Magaro

Kiedy dwoje przyjaciół z dzieciństwa spotyka się jako dorośli w A24 Przeszłe życia, jest długie ujęcie, na którym ich dwoje wpatruje się i uśmiecha, jakby się nawzajem wpijali. Czy widzą ducha lub spotykają nową osobę? A może jakaś melancholijna rzecz pomiędzy? Kamera Celine Song, scenarzystki i reżyserki, dryfuje między nimi, nie spiesząc się, by scharakteryzować lub uprościć tę chwilę. Nie trzeba emigrować z Korei do Nowego Jorku, żeby taka scena wybrzmiewała; Song, przenosząc na ekran swoje prawdziwe imigracyjne doświadczenia, nakręciła film (jej pierwszy!), który przemawia do każdego, kto kiedykolwiek opuścił dom, spotkał starego kochanka lub kontemplował wersje siebie, które pozostawili za sobą w czasie lub przestrzeni.

Nawet jeśli nie wiesz, dokąd zaprowadzi ta historia, istnieje poczucie, że ci starzy przyjaciele nie mogą mieć romantycznej przyszłości, odświeżająca pewność, że ta historia nie zmierza w kierunku jakiegoś gorącego romansu. Dzięki występowi, który dowodzi, że już dawno temu należało jej powierzyć główne role, Greta Lee gra Norę, która ponownie nawiązuje kontakt ze swoją szkolną ukochaną z Seulu, Hae Sung (hipnotyzujący Teo Yoo), najpierw przez Skype, a wiele lat później osobiście w Nowy Jork, gdzie mieszka z mężem Arthurem (John Magaro, fascynujący jak zawsze). Wspaniale współpracując ze swoimi aktorami, którzy pozostają całkowicie obecni i żywi przez cały czas Przeszłe życiaSong przywołuje marzycielską specyfikę rozliczania się z minionymi epokami, aby uzyskać czarujący efekt. [Jack Smart]

Eileen

Reżyser: William Oldroyd

Obsada: Thomasin McKenzie, Anne Hathaway, Shea Whigham, Marin Ireland, Owen Teague

Eileen to film, który uruchomi zarówno niekończące się debaty, jak i głębokie oddanie. Z pewnością podzieli ludzi, o czym świadczy oszołomiona cisza publiczności pod koniec premiery w Sundance. Oparta na uznanej powieści Ottessy Moshfegh historia zaczyna się dość konwencjonalnie. Tytułowy bohater (Thomasin McKenzie), który pracuje w więzieniu dla dorastających chłopców w Massachusetts w 1964 roku, zostaje zaintrygowany i pochłonięty przez nową terapeutkę: Anne Hathaway, stylizowaną na Cate Blanchett w kolęda, ociekający blond perfekcją i blaskiem. Nic dziwnego, że Eileen patrzy na nią, jakby miała ochotę na cukierka. Ale za tą nieskazitelną powierzchnią kryje się coś złowrogiego.

W reżyserii Lady Makbet Helmer William Oldroyd i zaadaptowany przez Moshfegha i Luke’a Goebela, Eileen to stylowa i szalona jazda, która nigdy nie odpuszcza od pierwszej klatki do szokującego finału. Oldroyd utrzymuje napięcie, operator Ari Wegner wypełnia kadr pięknem i kolorem, a McKenzie, Hathaway i Marin Ireland (w mniejszej roli jako matka jednego z pacjentów Hathaway) przypalają ekran psychologicznie złożonymi kreacjami. Spodziewaj się, że będziesz zachwycony. [Murtada Elfadl]