Najpopularniejsze artykuły dnia w Popverse

W ciągu ostatniego stulecia kina pojawiło się wiele klasyków queer, które ukształtowały nie tylko kino queer, ale także queerowych widzów. Dokumenty takie jak Paryż płonie, komedie takie jak Klatka dla ptaków i Ale jestem cheerleaderką, dramaty takie jak Maurice, Happy Together i Brokeback Mountain odcisnęły piętno na historii kina i kulturze queer. A co z nowymi klasykami?

Choć może być jeszcze za wcześnie, aby podejmować takie decyzje (kto tak naprawdę wie, co będzie trwać na dłuższą metę), oto filmy queer z ostatnich lat, które moim zdaniem zagoszczą (a przynajmniej powinny) pozostać w kinach na długi czas.

Moonlight Barry’ego Jenkinsa to film wyjątkowy, spokojne i poetyckie spojrzenie na trzy sezony życia jednego człowieka. To film, który skupia się na samotności i ulotnych chwilach połączenia. Rozdziera serce, choć sam w sobie nie opowiada o złamanym sercu. Zamiast tego Moonlight opowiada o tym, jak nasze relacje wpływają na nasze życie i opowiada swoją historię z niezwykłą powściągliwością i pewnością siebie.

Prawdopodobnie jeden z moich ulubionych filmów wszechczasów, Call Me By Your Name Luca Guadanigno, opowiada historię Elio i Olivera, granych przez Timothee Chalamet i Armie Hammer, gdy krążą wokół siebie, zanim poddadzą się rodzajowi połączenia, które odmieni ich życie. Film będący adaptacją powieści Andre Acimana pod tym samym tytułem przedstawia jedynie pierwszą część historii powieści, choć sam w sobie sprawia wrażenie kompletnej. To wspaniały, podnoszący na duchu film i, podobnie jak Moonlight, poświęcony tematowi więzi międzyludzkich.

Flee to przepięknie animowany dokument o mężczyźnie występującym pod pseudonimem Amin, który dzieli się swoją historią ucieczki z Afganistanu do Danii. To niesamowita historia, skomplikowana pod wieloma względami, dotycząca rodziny, tożsamości osobistej i imigracji. Flee zdobył nagrodę dla najlepszego filmu fabularnego w Annecy, zdobył mnóstwo nagród krytyków i trzy nominacje do Oscara w kategoriach: najlepszy film animowany, najlepszy film dokumentalny i najlepszy międzynarodowy film fabularny.

Powiązany: Pełne energii filmy LGBTQ+ zapewniające energetyczną dumę

Plan B może nie znajdować się na listach wielu innych krytyków, ale powinien. Wyreżyserowany przez Natalie Morales, z młodymi aktorami Victorią Moroles i Kuhoo Vermą w roli najlepszych przyjaciół Lupe i Sunny, film opowiada o dwójce nastolatków w szalonej i absolutnie przezabawnej zabawie w stylu „to wydarzyło się pewnej nocy”, mającej na celu znalezienie planu B w Południowej Dakocie. Tak, film jest oczywiście aktualny, ale tak naprawdę opowiada o dwójce młodych ludzi, którzy próbują to rozwiązać – a właśnie tak powinien wyglądać każdy film o dorastaniu.

The Half of It opiera się na klasycznym formacie filmów dla nastolatków, będącym adaptacją klasyki, zmieniając ogólną strukturę fabuły Cyrano, podczas gdy główna bohaterka Ellie podejmuje się pisania listów miłosnych w imieniu nowego przyjaciela Paula do swojej sympatii Aster Flores. Film jest cichy i szczery, dokładnie taki, jakiego oczekuje się od filmów tego typu, wikłający się w komplikacje związane z dorastaniem, przyjaźnią i dorastaniem.

Portret kobiety w ogniu to francuski film historyczny, w którym Noémie Merlant i Adèle Haenel wcielają się w malarkę Marianne i Héloïse, arystokratkę, do namalowania której została zatrudniona. Film jest intymny, momentami bolesny i absolutnie pięknie zrobiony, pozostawiający po sobie obrazy, które będą prześladować przez lata.

To może być najbardziej kontrowersyjny wybór ze wszystkich, ale na każdej liście powinno znaleźć się gorące ujęcie, a bycie potworem Lydii Tár nie umniejsza jej pozycji jednej z najbardziej zapadających w pamięć bohaterek queer w najnowszej historii kina. Walcz ze mną.

Popverse świętuje Pride!