Ekscytujący sezon PSL 2023–24 zakończył się zdobyciem trofeum przez Islamabad United w emocjonującym finale przeciwko Multan Sultans. Czas teraz spojrzeć wstecz na najlepszych zawodników sezonu w drużynie turnieju ESPNcricinfo

1. Saima Ayuba (Peszawar Zalmi)
345 tras, 31,35 ave, 157,53 SR, dwie pięćdziesiątki, osiem bramek, ekonomia 7,45

Sezon Ayuba był tak kompletny, jak to tylko możliwe dla 21-latka. Nawiązał współpracę z Babarem Azamem, aby stworzyć najpotężniejszą kombinację otwierającą sezon, a jego wybuchowość upiększała mocne początkowe starty Zalmiego. Dwie pięćdziesiątki mogą brzmieć jak obojętny powrót, ale Ayub przekroczył 30 trzy razy więcej, a obrażenia często wynikały z jego szybkości uderzeń. Dodał kolejną mocną warstwę do swojego potężnego repertuaru T20, czasami wysyłając kilka schludnych overów w grze w przewadze. Zdobył także cenne, najwyższej klasy skalpy.

2. Babara Azama (Zalmi)
569 przebiegów, 56,90 ave, 142,60 SR, pięć pięćdziesiątek, sto

Cóż, co nowego? Babar ponownie zdominował listy przebojów, zajmując pierwsze miejsce na tej liście po raz trzeci w ciągu ostatnich pięciu sezonów. Ayub był u jego boku idealnym przeciwnikiem, ale Babar dodał też element do swojej własnej gry. Jest to obecnie nie tylko jego najlepszy wynik w PSL, ale także najwyższy wskaźnik trafień. Kapitan Zalmi pokazał, że nie musi poświęcać jednego na rzecz drugiego i rozkwitł jako kanapka pomiędzy mocno uderzającym Ayubem i Mohammadem Harisem.

3. Usmana Khana (wk, Multan Sultans)
430 przebiegów, średnia 107,50, współczynnik uderzeń 164,12, dwie pięćdziesiątki, dwieście

Usman Khan był prawdopodobnie niespodzianką turnieju. Kilka lat temu nie został wybrany i zmienił lojalność na rzecz Zjednoczonych Emiratów Arabskich, ale tym razem rozświetlił Multan Sultans. Na początku nie znalazł się w początkowej jedenastce, ale pod koniec zapewnił sobie, że został przybity, wykonując zapierającą dech w piersiach mieszankę dewastacji i akumulacji.

Na listach przebojów skończyłby za Babarem, ale z prawie dwukrotnie wyższą średnią i znacznie lepszym współczynnikiem uderzeń. Trafił dwa z czterech stuleci sezonu, a jego występy w finale pozwoliły Sultans na zdobycie sumy bojowej w finale.

4. Shadab Khan (kapitan, Islamabad United)
305 tras, 30,50 ave, 142,52 SR, trzy pięćdziesiątki, 14 bramek, stawka ekonomiczna 8,54

Jako melonik nie brał udziału w elitarnym turnieju, ale biegi Shadaba Khana zapewniły, że jego wszechstronne kombinacje nie zniknęły. Jako kapitan Islamabad United we wszystkich meczach z wyjątkiem jednego zajmował czwarte miejsce i pokazał, że jest wystarczająco dobry, aby tam odbijać. Trzy półwiecze i imponująca umiejętność rotacji w ataku po ograniczeniach na boisku utrzymywały United w ruchu. Z piłką jego 14 bramek uczyniło go czwartym najlepszym strzelcem, ale ekonomia na poziomie 8,54 wymagałaby poprawy.

5. Rassie van der Dussena (Lahore Qalandars)
364 biegi, 72,80 ave, 154,89 SR, trzy pięćdziesiątki, sto

Rassie van der Dussen był tak blisko doskonałości, jak Lahore Qalandars, a gorący sezon zespołu znacznie różnił się od formy, którą prezentował osobiście. Czasami ich samotny runmaker, van der Dussen, był niemal niepokonany podczas siedmiu meczów, które rozegrał z Qalandarami, nadrabiając wypadające strzały na najwyższym poziomie olśniewającą gamą strzałów z dołu.

Jego 104 niepokonane rundy były jedną z najlepszych rund sezonu i zakończyły kampanię z nagrodą dla gracza meczu w postaci jedynego zwycięstwa Qalandars.

6. Iftikhar Ahmed (Sułtani)
259 tras, 64,75 alei, 193,28 SR, jedna pięćdziesiątka, dwie furtki

Dzięki najwyższej liczbie trafień w sezonie Iftikhar Ahmed pokazał, że nadal jest w najlepszej formie w T20. Większość runów to cenne epizody, które albo wybawiły sułtanów z kłopotów, albo zwiększyły ich przewagę. Iftikhar naprawdę pokazał, kim jest wpływowy zawodnik, a w finale ujawniło się wszystko, co w nim najlepsze. Trafił niepokonany 20-ball 32, który utrzymał ich w finale, zanim włożył swoje jedyne dwie furtki w sezonie.

7. Imada Wasima (Zjednoczony)
12 bramek, stawka ekonomiczna 6,60, 126 biegów, 21,00 ave, 128,57 SR, jedna pięćdziesiątka

Zawodnik finału, Imad Wasim, wdarł się ponownie na listę narodową rewelacyjnym, całorocznym sezonem. Przeloty, które wkradał się na szczycie, ledwo przekraczając run-a-ball, były całkowitym wyjątkiem. Imad był podporą drużyny United także z kijem w ręku, dokonując przydatnych wkładów, a nie bardziej niż niepokonane 13-bilowe 30, które zapewniło United zwycięstwo w ostatniej piłce i utrzymanie ich przy życiu w fazie grupowej. Zachował swoje najlepsze wyniki na finał, stając się pierwszym melonikiem, który zdobył pięć za w finale PSL i kręcił się z kijem, gdy padły zwycięskie runy.

8. Akeal Hosein (Kweta Gladiatorzy)
15 bramek, aleja 20,53, stawka ekonomiczna 7,70

Jedyny wpis Quetta Gladiators na tej liście, Akeal Hosein, zapewnił niezawodność ataku swojej drużyny w kręgle. Rzadko wykonywał zbyt wiele runów i prawie zawsze trafiał bramkami. Hosein, piąty pod względem liczby zdobywców bramek w turnieju, wartość Hoseina polegała na jego umiejętności rzucania kręglami na dowolnym etapie rundy. Skończył z drugą najniższą ekonomią wśród błystek.

9. Usama Mir (Sułtani)
24 furtki, aleja 15,87, stawka ekonomiczna 8,13

Na wskaźnik ekonomii wpływa jeden słaby występ, ale Usama Mir był pod względem odległości najskuteczniejszym melonikiem turnieju. Nikt inny nie zdobył nawet 20 bramek i nikt nie był w stanie dorównać jego współczynnikowi piłek na furtkę wynoszącemu 11,7. Mir otrząsnął się z obojętnej zimy w drużynie narodowej i stwierdził, że poziom kontroli nad jego lotem i zmiennością niepokoił wszystkie strony. Był także odpowiedzialny za jedyne sześć bramek w turnieju i stracił bramkę tylko w jednym ze swoich 12 meczów.

10. Davida Wille’a (Sułtani)
15 bramek, aleja 20,40, stawka ekonomiczna 7,46

Prawdopodobnie najsprytniejszy wybór w drafcie turnieju. David Willey pod względem ekonomicznym ustępował jedynie Imadowi. Żaden melonik, który zdobył więcej bramek, nie jest tak oszczędny jak Anglik. Willey uzależniał Sultans na początku lub na końcu rund w kręgle, a jego wariacje na temat zwalniania tonów sprawiały, że czasami był prawie nie do trafienia. Dodajmy do tego jego umiejętność zdobywania bramek, a okaże się, że był jednym z filarów imponującej drogi Sultans do finału.

11. Naseem Shah (Zjednoczony)
15 bramek, aleja 22,20, stawka ekonomiczna 7,56

Naseem Shah ma się dobrze. To samo w sobie jest zwycięstwem pakistańskiego melonika powracającego po poważnej kontuzji. Ale Naseem czuł się więcej niż dobrze. Prowadząc atak United, pokazał, że wciąż jest tym samym melonikiem pod względem tempa, celności i mentalności. Stracił 36 punktów w swoim pierwszym meczu i nigdy więcej nie był tak drogi. Nie kryjący się z niczym, często otwierał i zamykał grę w kręgle United, a także rzucił dwa z siedmiu dziewiczych rzutów w turnieju. Nie zapomnij o dziewiątej piłce 17 w finale, która wyrównała wyniki i pobudziła jego młodszego brata Hunaina do zdobycia zwycięskich serii.