Sri Lanka 201 na 6 (Kusal Mendis 46, Asalanka 46, van Beek 2-45) pokonał Holandia 118 (Edwards 31, Levitt 31, Alsohara 3-24, Pathirana 2-12, Hasaranga 2-25) o 83 przebiegi

Holandia przez chwilę flirtowała z nieprawdopodobną pogonią, gdy Michael Levitt spisał się nieźle w grze w przewadze, ale gdy pierwsza furtka spadła, reszta nie stawiała większego oporu, ponieważ zróżnicowany atak Sri Lanki okazał się zbyt trudny do zniesienia.

Sri Lanka trzymaj wszystko w napięciu

Utrata drugiej piłki Pathum Nissanka położyła kres wszelkim przewidywaniom, że Sri Lanka może wyjść z pełną mocą, ale stała rotacja uderzeń w grze w przewadze złagodziła brak wczesnych uderzeń od granicy – ​​w grze w przewadze padły cztery czwórki i samotna szóstka, ale udało im się zdobyć 45 runów pomimo utraty dwóch bramek.

Pod koniec dziesiątego meczu liczba bramek przekraczających granicę Sri Lanki pozostawała jednocyfrowa, ale ciągłe, konsekwentne bieganie między bramkami zapewniło utrzymanie zdrowego tempa biegu. Pomiędzy overami siódmymi a dziesiątymi osiągnięto tylko dwie granice, ale mimo to Sri Lanka w połowie rund uzyskała zdrowy wynik 74 do 2.

Zmiana biegu była jednak konieczna na terenie, na którym zaledwie dzień wcześniej ścigano 181, a nastąpiło to szybko i nagle na 13. metrze, gdy Dhananjaya uderzał Paula van Meekerena przez trzy kolejne granice – wykorzystując silny boczny wiatr do świetnego efekt.

Pałkarze SL przybywają… z opóźnieniem

Odbijanie Sri Lanki było przedmiotem szczegółowej analizy przed tym meczem, szczególnie przez środkową klasę drużyny, która zawiniła, że ​​nie wykazała wystarczającej koncentracji i celu. Tutaj jednak paliły na wszystkie cylindry.

Od 13. do 20. tylko w jednym z nich nie padła szóstka, podczas gdy Sri Lanka straciła 77 runów w ostatnich pięciu overach. Asalanka, Mathews i Hasaranga zaprezentowali się imponująco, napawając się niemożliwością holenderskich meloników w trzymaniu dystansu, przy czym większość dostaw okazała się albo za pełna, albo za krótka.

Rezultatem był wynik, który zawsze mógł być zbyt duży w porównaniu z atakiem na kręgle na Sri Lance.

Zostaw to Levittowi

Mógł mieć na koncie tylko 12 T20I, ale 20-letni Michael Levitt już zrobił spore wrażenie, debiutując na początku tego roku. Przed tym meczem w zaledwie 12 T20I zdobył już 368 runów, średnio 33,45 i współczynnik trafień 150,20, w tym dwie pięćdziesiąte i sto.

Niezależnie od przeciwnika, są to imponujące liczby, a tutaj, przeciwko wymagającemu atakowi ze Sri Lanki, (przez krótki czas) sprostał oczekiwaniom. Zmierzył się zarówno z Takharą, jak i Theekshaną w swoim 23-ballowym 31, którego kulminacyjnym momentem był efektowny atak tylnymi nogami od tego ostatniego przez sześć.

Jego brak doświadczenia pokazał się, gdy zaatakował i został odepchnięty przez Theekshanę, ale przyszłość z pewnością wydawała się jasna dla młodzieńca.

Meloniki SL przejmują kontrolę

Furtka Levitta pod koniec gry w przewadze była następstwem bramki Maxa O’Dowda. Oznaczało to, że dwóch nowych pałkarzy było na krawędzi, ale wymagane tempo biegu pozostało tak wysokie, jak zawsze. Potem nastąpił przyspieszony kurs intencji bez egzekucji.

Vikramjit Singh padł, gdy Kamindu Mendis wykonał wyjątkowy chwyt na podskokach i żonglerce, podczas gdy Sybrand Engelbrecht, który zdobył słodką szóstkę z rzędu na Hasarandze, upadł chwilę później, próbując tego samego na Matheeshy Pathiranie Pathiranie.

Podwójne uderzenie Hasarangi później nagle sprawiło, że Holandia straciła 71 na 6. Scott Edwards utrzymał się przy upartym wyniku 31 z 24, ale bramki wciąż spadały wokół niego, gdy Holandia ostatecznie zakończyła się remisem w 17. minucie.