Ponieważ wskaźniki punktacji w Powerplay spadają do najniższego w historii poziomu w Pucharze Świata, drużyny z dłuższymi składami odbijającymi prawdopodobnie pójdą głębiej w turniej. W rezultacie przekroczenie granicy w środkowej części meczu i śmierć (od 17. do 20. miejsca) okażą się kluczowym czynnikiem w Super 8 i później.

Po 41 meczach w turnieju Indie Zachodnie (191 serii ze wskaźnikiem trafień 202,19) i Australia (132 serie ze wskaźnikiem trafień 170,42), które wszystkie mecze rozegrały na Karaibach, okazały się najszybszymi strzelcami w chwili śmierci. Co ciekawe, Indie rozegrały tylko 32 dostawy w przewadze, zdobywając 43 runy przy stracie trzech bramek.

Indie nie zdecydowały się na zmianę zawodników, którzy ukończą turniej, mając nadzieję, że Hardik Pandya i Ravindra Jadeja znajdą swoją „strefę” w miarę postępu turnieju. Jednak jedyny występ Hardika z kijem był krótki (7 z 12 piłek przeciwko Pakistanowi), a Jadeja jeszcze nie strzelił gola i nie zdobył furtki.

Indyjscy gracze kontra reszta

Od 2020 r. pałkarze średniego rzędu (5–8) z Indii Zachodnich trafili najwięcej szóstek, rozbijając łącznie 275 szóstek z 2794 dostaw – co daje maksymalnie 10,16 piłek. Zajmująca drugie miejsce Anglia zdobyła 162 trafienia (13,5 piłek na sześć), podczas gdy 157 szóstek Indii osiągnęło średni wskaźnik wynoszący 17,53 piłek na maksimum.

W tym samym okresie Hardik i Jadeja plasowali się pomiędzy pozycjami 5-8 w T20I. Dzięki Shivamowi Dube i Axarowi Patelowi w składzie na Puchar Świata starszy duet ma pewną poduszkę do przeprowadzenia potyczek średniego rzędu, ale kwartet nie ma solidnego, spójnego statusu.
Choć Hardik zaliczył w tym okresie 947 runów, jego współczynnik trafień wynoszący 130,80 przeszkodził Indiom w skutecznym uderzaniu środkową pozycją. Ponad 71 procent (677) tych runów zajęło piąte miejsce. Hardik przyjął tę pozycję, przechodząc na stanowiska kierownicze, ale obecnie zrezygnował na rzecz indyjskiej siły uderzenia. Pomimo swoich sześciu trafień Hardikowi trudno było trafić od samego początku, czego przykładem jest jego rekord na 6. i 7. runach – 317 runów ze współczynnikiem trafień 118,72. Szóstki również nie były częste w tej roli, gdyż 30-latek trafiał tylko 13 szóstek, jedną prawie na 20 piłek.

Rola Jadei jako pałkarza pozostaje tajemnicą w indyjskim zamówieniu na T20I, ponieważ weteran południowej łapy rzadko pojawiał się w ostatniej roli. Od 2020 roku Jadeja odbijała tylko w 13 rundach, zdobywając 279 runów, uderzając głównie na 7. miejscu. Sześć trafień nie jest jego sprzymierzeńcem. Jadeja w tym okresie trafił tylko siedem szóstek, mimo że stanowi to ponad 50 procent jego łącznej kariery wynoszącej 13 maksimów.

Podczas gdy Hardik (34) nie znajduje się na liście pięciu najlepszych sześciokrotnych zawodników średniego rzędu od 2022 r., Jadeja (7) nie znalazł się w pierwszej piątce wśród swoich indyjskich rówieśników w tym samym okresie.

Wśród graczy z pełnoprawnych drużyn na szczycie list przebojów znajduje się Rovman Powell z Indii Zachodnich z 51 szóstkami w tym okresie, za nim plasują się Dasun Shanaka (39), Marcus Stoinis (38), Sikandar Raza (36), Moeen Ali (35) i David Millera (35).

Pytanie o śmierć

Choć spór dotyczący przekroczenia granicy pomiędzy Hardikiem a Jadeją nadal trwa, warto zauważyć, że Indie odnotowały najwięcej śmiertelnych serii (2529) przy najwyższym współczynniku trafień (183,53) wśród 11 najlepszych drużyn T20I od 2022 r.

Jednak Indie polegały na swoich najwyższej klasy pałkarzach Suryakumarze Yadavie (398) i Viracie Kohli (211), aby doprowadzić do śmierci, a Hardik zgromadził 339 runów. Rezerwowy Rinku Singh i Axar Patel znajdują się w pierwszej piątce, a Jadeja w chwili śmierci w tym okresie zaliczył zaledwie 80 runów.

W nadziei na przełamanie kajdan konserwatywnego podejścia Indie nie wykazały się kreatywnością, jeśli chodzi o personel. Indie nadal mają nadzieję, że Jadeja będzie w stanie przejąć kontrolę, gdy będzie to miało znaczenie, tak jak zrobił to w finale IPL 2023 dla drużyny Chennai Super Kings, aby ukryć resztę swoich kiepskich odbijań.