Była znana reklama, w której zadano pytanie: „Gdzie jest wołowina?”. Można to odnieść do fali doniesień w lokalnych mediach o toksycznym zanieczyszczeniu wody pitnej PFAS. W takich przypadkach nie ma wołowiny.

A

artykuły w lokalnej gazecie w New Jersey i Północnej Karolinie pokazują krajową „pandemię” – historie opisujące powszechne zanieczyszczenie PFAS w wodzie pitnej w ich stanach. Według artykułów PFAS został powiązany z rakiem i wieloma innymi problemami zdrowotnymi, co powoduje duże zagrożenie dla zdrowia publicznego.

Skupię się na związkach PFAS znalezionych w wodzie pitnej na przykładzie New Jersey oraz na pozwie złożonym w czerwcu, koncentrując się na podejściu, jakie EPA zastosowała do opracowania przepisów dotyczących wody pitnej pod kątem obecności PFAS.

Dawka czyni truciznę

Prawie 500 lat temu szwajcarski lekarz i chemik Paracelsus wyraził podstawową zasadę toksykologii: „Wszystko jest trucizną i nic nie jest bez trucizny; tylko dawka czyni rzecz, nie truciznę”. Oznacza to, że substancja może wyrządzić szkodę tylko wtedy, gdy występuje w wystarczająco wysokim stężeniu, a każda substancja chemiczna, w tym woda i tlen, może być toksyczna, jeśli zostanie wchłonięta w zbyt dużej ilości do organizmu.

Istotne jest rozróżnienie niskich poziomów PFAS w wodzie pitnej i wysokich stężeń w wyciekach przemysłowych i zanieczyszczeniach z obiektów wojskowych. W przypadku wysokich stężeń oczyszczanie jest właściwe i konieczne.

Jednak EPA najwyraźniej zapomniała o zasadzie Paracelsusa w swoich regulacjach dotyczących PFAS. Ustanowiła maksymalny poziom zanieczyszczeń (MCL) dla PFAS, prawnie egzekwowalny standard wody pitnej, tak niski, że każda ilość znaleziona w środowisku jest uważana za szkodliwą. W artykule informacyjnym o wodzie w New Jersey poziomy PFAS znalezione w wodzie pitnej porównano z MCL i uznano za niebezpieczne.

Jak się tu znaleźliśmy?

• W 2016 r. Agencja Ochrony Środowiska (EPA) ustaliła zalecenia zdrowotne (bezpieczne poziomy) dla PFOA i PFOS (dwóch najlepiej przebadanych substancji PFAS) na poziomie 0,070 części na miliard (ppb).
• W 2022 r. Agencja Ochrony Środowiska (EPA) obniżyła wartość tych ostrzeżeń zdrowotnych, opierając się na wadliwych ocenach ryzyka, w których błędnie przedstawiono dane naukowe.
• W 2023 r. EPA, stosując maksymalny cel poziomu zanieczyszczeń (MCLG) równy zero dla obu związków, ponieważ uważano je za „prawdopodobne substancje rakotwórcze”, zaproponowała MCL wynoszący 0,004 ppb dla PFOA i PFOS. Nie ma wyraźnych dowodów na to, że powodują one raka.
• W kwietniu 2024 r. EPA sfinalizowała MCL na poziomie 0,004 ppb, mimo że jest to poniżej poziomu, który wiele laboratoriów może wykryć. Usunięcie PFAS do tego poziomu będzie kosztować dostawców wody miliardy dolarów.

„EWG nie potrafi odróżnić toksycznej substancji chemicznej od lotki do badmintona”.

– Dr Josh Bloom

Oba artykuły informacyjne zawierają linki do mapy z Environmental Working Group (EWG) jako źródła danych PFAS. Jednak zawsze lepiej jest wziąć pod uwagę oryginalne źródło. Dane, niezinterpretowane przez EWG, można znaleźć na stronie internetowej EPA: Fifth Unregulated Contaminant Monitoring Rule Data Finder | US EPA, która zawiera wyniki analiz z Fifth Unregulated Contaminant Monitoring Rule EPA. Ta zasada wymaga, aby wszystkie duże i niektóre małe systemy wodne pobierały próbki swoich systemów wodnych pod kątem 29 poszczególnych substancji chemicznych PFAS w latach 2023–2025. Strona internetowa zawiera dane otrzymane na dzień 11 kwietnia 2024 r., co stanowi około 35% oczekiwanych wyników.

Przeszukanie danych z New Jersey pod kątem PFOA i PFOS ujawniło:

• W 44% badanych systemów wodnych średnie stężenie PFOA wynosiło 0,009 ppb (powyżej dopuszczalnego stężenia minimalnego 0,004 ppb).
• W 24% badanych systemów wodnych średnie stężenie PFOS wynosiło 0,007 ppb (powyżej dopuszczalnego stężenia granicznego (MCL) 0,004 ppb).

Trudno sobie wyobrazić, jak małe są te poziomy. Oto dwa sposoby myślenia o tym: Jeden ppb odpowiada jednej kropli zanieczyszczenia w 500 baryłkach wody lub jeden ppb to 1 cent z 10 milionów dolarów. Poziom 0,007 ppb (średni poziom PFOS) to siedem tysięcznych jednego ppb.

Poziomy te są tak niskie, że nie stanowią zagrożenia dla zdrowia publicznego. Nawet najwyższe wykryte poziomy (0,03 ppb PFOA i 0,023 ppb PFOS) są poniżej bezpiecznych poziomów.

Jakie są bezpieczne poziomy PFAS?

Poziomy MCL byłyby uważane za bezpieczne dla większości substancji chemicznych. Jednak nie dotyczy to PFAS, ponieważ EPA sfałszowała proces, 1) określając je jako substancje rakotwórcze i 2) ustalając MCLG (cele zdrowotne) na poziomie zerowym. Pozwoliło to EPA ustalić MCL na poziomie 0,004 ppb, w oparciu o najniższe wykrywalne pomiary „technicznej wykonalności”. [1]

Niezależna grupa, The Alliance for Risk Assessment, przyjrzała się na nowo bezpiecznym poziomom PFAS. W 2022 r. zrekrutowała 24 naukowców z ośmiu krajów, aby przejrzeli istotne informacje i niezależnie opracowali zakresy bezpiecznych poziomów PFOA i PFOS. Zakończyli ocenę ryzyka dla PFOA w 2023 r.; ocena PFOS zostanie wkrótce ukończona, szacując, że dawki PFOA wynoszące 0,01–0,07 mikrogramów na kilogram masy ciała dziennie chronią zdrowie człowieka. Przeliczone na wodę pitną [2]co odpowiada w przybliżeniu 0,07 ppb – 0,40 ppb.

Przyjmując 0,07 ppb jako poziom bezpieczny, zarówno maksymalny wykryty poziom PFOA, wynoszący 0,03 ppb, jak i średni, wynoszący 0,009 ppb, w dostawach wody w New Jersey, są poniżej poziomu bezpiecznego, co nie oznacza zagrożenia dla zdrowia publicznego.

Ostatnie działania American Water Works Association (AWWA) i Association of Metropolitan Water Agencies (AMWA) mogą dać szansę na ponowne rozpatrzenie przepisów dotyczących PFAS. 7 czerwca złożyli petycję do Sądu Apelacyjnego Stanów Zjednoczonych dla Okręgu Kolumbii o rozpatrzenie ostatecznego przepisu dotyczącego PFAS, argumentując, że EPA nie polegała na najlepszych dostępnych danych naukowych i niedoszacowała kosztów w skali kraju.

EWG, podobnie jak inne grupy, generuje ogromną nieufność opartą na naukowo wadliwych ocenach ryzyka. Z praktycznego punktu widzenia, jeśli spór nie doprowadzi do zmian w przepisach PFAS, oprócz niepotrzebnego strachu, konsumenci w całych Stanach Zjednoczonych zobaczą wyższe rachunki za wodę bez żadnych korzyści zdrowotnych.

Uwagi:

[1] W przypadku substancji chemicznych bez dopuszczalnych limitów bezpieczeństwa (MCL) wyższe poziomy ostrzeżeń zdrowotnych są uważane za bezpieczne, ale nie dotyczy to PFAS, ponieważ Agencja Ochrony Środowiska ustaliła ostrzeżenia zdrowotne w oparciu o wadliwą ocenę ryzyka.
[2] Przeliczenie zakłada, że ​​dorosły o masie ciała 70 kg pije 2 litry wody dziennie, a 20% zapotrzebowania pochodzi z wody pitnej.

Susan Goldhaber, MPH, jest toksykologiem środowiskowym z ponad 40-letnim doświadczeniem w pracy w agencjach federalnych i stanowych oraz w sektorze prywatnym, kładąc nacisk na kwestie dotyczące chemikaliów w wodzie pitnej, powietrzu i niebezpiecznych odpadach. Obecnie skupia się na tłumaczeniu danych naukowych na użyteczne informacje dla społeczeństwa.

Wersja tego artykułu została pierwotnie opublikowana w American Council on Science and Health i jest ponownie opublikowana tutaj za zgodą. Wszelkie ponowne publikacje powinny zawierać zarówno GLP, jak i oryginalny artykuł. ACSH można znaleźć na stronie X @ACSHorg