Punkt widzenia: panika aktywistów zielonych jest przyczyną głodującej suszy Afryki
Tak więc gabinet Kenii sprowadził w ubiegłym roku 11 ton nasion kukurydzy zmodyfikowanych genetycznie, aby były odporne na szkodniki i suszę. Ale w lutym tego roku grupa ekologów i inne organizacje wytoczyły cztery procesy sądowe w sprawie nasion, co spowodowało prawne blokady ich dystrybucji. Kenijski regulator ds. GMO otrzymał zakaz wypuszczania nasion do czasu przyszłej rozprawy sądowej. Więc rolnicy nie mogą sadzić nasion, uniemożliwiając im produkcję wystarczającej ilości żywności, aby wyżywić ludność Kenii.
Tymczasem na suchej północy Kenii rzeki wyschły, a miliony zwierząt padły już z powodu braku pożywienia. Ponad cztery miliony Kenijczyków nie ma co jeść, a sytuacja pogorszy się, jeśli nadchodząca pora deszczowa zakończy się niepowodzeniem, tak jak pięć poprzednich. „Nigdy nie widziałem tego tak źle. Na farmach nic nie ma, susza jest zbyt dotkliwa” – mówi Daniel Magondo, rolnik zajmujący się uprawą kukurydzy i bawełny w środkowej Kenii. Rząd USA wkroczył z pomocą żywnościową w wysokości 126 milionów dolarów, powołując się na „ponad 970 000 dzieci w wieku pięciu lat i młodszych”, które „są bardzo niedożywione w całym kraju”.
Uprawy modyfikowane genetycznie pomagają środowisku, zmniejszając zużycie ziemi, wody, pestycydów i nawozów oraz zwiększając plony. Jak zauważa Ars Technica,
Poprawa plonów pomaga wyżywić więcej ludzi, ale jest też dobra dla środowiska. Im więcej żywności można wyhodować na każdym kilometrze kwadratowym ziemi, tym mniej ziemi trzeba przekształcić w rolnictwo. Jak widać na tym wykresie z Our World in Data, Azja Południowa produkuje obecnie znacznie więcej zbóż niż w 1980 r. — a cały ten wzrost wynikał ze zwiększonych plonów. Nie używa więcej ziemi do uprawy tych roślin niż 40 lat temu. W Afryce Subsaharyjskiej jest odwrotnie. Na tym obszarze produkuje się również więcej zbóż niż w 1980 r., ale prawie cały ten wzrost pochodzi z przekształcania większej ilości gruntów w pola uprawne. Niskie plony oznaczają, że wyżywienie większej liczby ludzi odbywa się kosztem naturalnych siedlisk.
Uprawy GM mogą być jednym ze sposobów na zwiększenie plonów. W Afryce Południowej pola genetycznie modyfikowanej kukurydzy produkują średnio o 11,1 procent więcej z hektara niż pola niemodyfikowane genetycznie – to dodatkowa kukurydza, której wyprodukowanie przy użyciu konwencjonalnych nasion wymagałoby ponad 2000 kilometrów kwadratowych dodatkowych gruntów rolnych.
Kenia już uprawia bawełnę modyfikowaną genetycznie, co poprawiło stan środowiska i gospodarkę. Jak zauważa kenijski rolnik Magondo, jego uprawa bawełny zużywa „znacznie mniej pestycydów” i skutkuje większymi zbiorami, niż miało to miejsce, zanim zaczął sadzić genetycznie zmodyfikowaną bawełnę w 2019 r. Stosowanie mniejszej ilości pestycydów jest dobre dla środowiska, ponieważ pestycydy mogą zanieczyszczać gleby lub wody ani zabijać ptaków lub pożytecznych owadów.
Jednak niektórzy aktywiści ekologiczni sprzeciwiają się inżynierii genetycznej, która tworzy takie przyjazne dla środowiska uprawy. Zieloni aktywiści sprzeciwiali się genetycznie modyfikowanemu ryżowi, który zużywa mniej nawozów niż tradycyjny ryż, a jednocześnie daje więcej pożywienia. Podobnie sprzeciwiali się genetycznie modyfikowanemu „złotemu ryżowi” — zauważa Wesley Smith z Discovery Institute. Złoty ryż „ma ogromny potencjał zapobiegania ślepocie u dzieci mieszkających w krajach rozwijających się spowodowanej niedoborem witaminy A”. Naukowcy zmodyfikowali te rośliny ryżu, aby produkowały beta-karoten. Ale ich dystrybucja „była udaremniona przez wiele lat, mimo że wzrost i dystrybucja będą odbywać się za pośrednictwem organizacji non-profit”.
W 2003 roku aktywiści ekologiczni na Filipinach zniszczyli próbę polową Złotego Ryżu prowadzoną przez naukowców. Jak zauważył Gregory Conko, ekspert ds. bezpieczeństwa żywności, „Złoty Ryż to projekt humanitarny — ziarna opracowane w celu wytworzenia beta-karotenu w celu zapewnienia potrzebnego suplementu witaminowego biednym rolnikom uprawiającym ryż w mniej rozwiniętych krajach. Aktywiści próbowali nawet przekonać filipińskich rolników, że przejście przez pole genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy może zmienić ich w gejów”.
Zrobili to „pomimo przemyślanej opinii dziesiątek jednostek naukowych z całego świata”, że „modyfikowane genetycznie rośliny uprawne, które są obecnie na rynku, są bezpieczne dla konsumentów i środowiska”, do wniosku doszły „Narodowe Akademie Nauk Stanów Zjednoczonych, amerykańskie Association for the Advancement of Science, Royal Society w Wielkiej Brytanii i Francuska Akademia Nauk”.
Aktywiści lewicowi zdewastowali inne projekty genetycznego ulepszania upraw. Na przykład, zauważa Smith, „eksperymentalne pole pszenicy, które miało wyhodować roślinę odporną na infekcje grzybicze, zostało zdeptane przez aktywistów, którzy najwyraźniej wolą głodówkę niż łagodną modyfikację pszenicy, aby była bardziej odporna”.
Agencje biurokratyczne latami opóźniają dystrybucję genetycznie ulepszonych upraw i żywności. Zatwierdzenie przez FDA genetycznie ulepszonego łososia zajęło 20 lat.
Lewicowy sprzeciw wobec postępów w rolnictwie nie ogranicza się tylko do inżynierii genetycznej. Niektórzy lewicowi luddyści potępili również krzyżowanie i selektywną hodowlę, które poprawiały plony, takie jak pszenica, która wkłada większość swojej energii w jadalne ziarna, a nie w długie, niejadalne łodygi.
Agronom Norman Borlaug, który zapoczątkował zieloną rewolucję, uratował być może miliard istnień ludzkich w Trzecim Świecie, rozwijając wysokowydajne, odporne na choroby uprawy dzięki biotechnologii. Otrzymał za to Pokojową Nagrodę Nobla, Prezydencki Medal Wolności i Kongresowy Medal Honoru. Mimo to został oczerniony w lewicowym magazynie Naród, który miał irracjonalną fobię przed biotechnologią jako „największym zabójcą ze wszystkich”.
Zieloni aktywiści chcą również zakazać nawozów azotowych, które są niezbędne do wyżywienia ludzi na świecie. Kiedy nawozy azotowe są zakazane, gospodarstwa mogą produkować tylko ułamek tego, co kiedyś produkowały. Kiedy Sri Lanka postąpiła zgodnie z radą zielonych aktywistów, aby pozbyć się nawozów azotowych, jej gospodarka i sektor rolniczy załamały się w zeszłym roku, pozostawiając miliony ludzi głodnych i spłukanych, a pola leżały puste.
