Punkt widzenia: Podczas gdy Nowy Jork debatuje nad ograniczeniem pestycydów neonikotynoidowych, rolnik wyjaśnia, w jaki sposób zakaz eskalowałby opryskiwanie bardziej niebezpiecznych chemikaliów
od 45 lat uprawia winogrona, wiśnie i inne rośliny w zachodnim Nowym Jorku. Dorastałem na farmie i mam nadzieję, że przekażę ją mojej córce, która zajmuje się rolnictwem razem ze mną, odkąd pięć lat temu ukończyłem studia.
Naszą działalnością jest uprawa produktów najwyższej jakości. Aby to zrobić, musimy chronić, zachowywać i odnawiać środowisko, które zapewnia przyszłość mojej i twojej rodziny.
Zapylacze są częścią tego środowiska. Jesteśmy zależni od pszczół do produkcji roślinnej i wielu gatunków ptaków do zwalczania owadów. Stanowi ustawodawcy twierdzą, że próbują chronić ptaki i pszczoły, zakazując insektycydów neonikotynoidowych (w skrócie neoników), ale ich propozycje ich zaszkodzą – z efektem falowania, podnosząc cenę żywności i zagrażając lokalnym hodowcom.
Proponowana przez senatora stanowego Brada Hoylmana „Ustawa o ochronie ptaków i pszczół” ma na celu zakazanie zaprawiania nasion neonikotynoidami, które należą do najbardziej bezpiecznych dla środowiska metod stosowania w uprawach. Nasiona powlekane neonem są wstępnie zaprawiane chemikaliami, których rolnicy potrzebują do uprawy zdrowych roślin, bez rozpylania pestycydów w środowisku. Chroni to rośliny przed insektami, które żywią się głównie liśćmi i łodygami traktowanych roślin.
Nowo zaproponowana ustawa (A02097) członka Zgromadzenia Williama Coltona (A02097) zmieni prawo ochrony środowiska w Nowym Jorku, aby całkowicie zakazać wszelkich innych form stosowania neonikotynoidów, co ma wpływ na plantatorów owoców, warzyw i szkółek w naszym stanie.
Bez neoników rolnicy będą zmuszeni częściej stosować opryski różnymi pestycydami, aby uzyskać podobny poziom zwalczania owadów.
Neoniki, które mają od 25 do 30 lat, są stosunkowo nowe w porównaniu z dwiema innymi głównymi grupami insektycydów, karbaminianami i pyretroidami. Z biegiem czasu owady rozwinęły tolerancję i odporność na te starsze chemikalia. Zmusza nas to do zwiększenia tempa i liczby aplikacji podczas ich używania. Zwiększa to presję na owady zapylające i populacje ptaków.
Dokładnie ten problem rozgrywa się w Europie. Według jednego z raportów rolnicy opryskiwali średnio 2,4 razy na hektar każdego sezonu przed wprowadzeniem w Europie zakazu stosowania neonów. Po wprowadzeniu zakazu europejscy rolnicy opryskiwali pestycydami średnio 3,6 razy, głównie pyretroidami. Przekłada się to na 1,145 miliona dodatkowych wniosków zgłoszonych przez rolników. Podobne scenariusze rozegrają się w Nowym Jorku.
Nienawidzę oprysków. To czasochłonna, kosztowna i brudna robota. Chciałbym spędzić czas i pieniądze inaczej. Ale nie ma nic bardziej frustrującego niż poświęcanie czasu i pieniędzy na pestycyd, który nie zadziałał z powodu czasu, pogody lub odporności – lub dlatego, że po prostu źle się spisał.
Niewłaściwe opryskiwanie prowadzi do niskiej jakości produktów i/lub dodatkowych kosztów, które najczęściej są przenoszone na konsumenta. Oprócz inwestycji w produkt, istnieje ogromna inwestycja w sprzęt do opryskiwania.
Jesteśmy pobłogosławieni żyznymi glebami i obfitością wody w północnej części stanu Nowy Jork, ale mamy tu również wiele szkodników. Zakaz ten, poprzez dodatkowe koszty pestycydów, może zmusić niektóre lokalne uprawy w Nowym Jorku do pozyskiwania gdzie indziej. Farmy w Nowym Jorku staną się mniej konkurencyjne w stosunku do sąsiednich stanów bez zakazów używania neonów. To samo dotyczy naszych podstawowych towarów, takich jak zboże i mleko. Krótko mówiąc, ten zakaz osłabia nasz lokalny system żywnościowy.
Farmy w Nowym Jorku już produkują wysokiej jakości produkty po konkurencyjnych cenach. Neonowe zakazy nie przyniosą rezultatu, jaki zamierzają Colton i jego zwolennicy. Spowoduje to po prostu zastosowanie większej ilości pestycydów, co zwiększy koszty produkcji, negatywnie wpłynie na nasz lokalny system żywnościowy i zaszkodzi większej liczbie pszczół.
Mike Jordan jest sadownikiem drugiego pokolenia w zachodnim Nowym Jorku.
Wersja tego artykułu została opublikowana w Times Union i została wykorzystana tutaj za zgodą. Sprawdź Times Union na Twitterze @timesunion
