Kadyrow poinformował na Telegramie, że od czasu inwazji Rosji na Ukrainę w ośrodku przeszkolono ponad 47 tys. bojowników, w tym ochotników.

Czeczeński opór

Putin próbował utrzymać Czeczenię, region Kaukazu Północnego, w przeważającej mierze muzułmański, pod kontrolą Rosji od czasu rozpadu Związku Radzieckiego.

Podobnie jak Ukraina, Czeczenia ma długą historię sprzeciwu wobec rządów rosyjskich, jak opisano w raporcie NPR:

Opór Czeczenów ma co najmniej dwa stulecia.

Po upadku Związku Radzieckiego w 1991 r. Czeczenia próbowała oderwać się od Federacji Rosyjskiej. Za Borysa Jelcyna Rosjanie musieli dojść do porozumienia z Czeczenami w 1996 r.

John Lough, współpracownik Chatham House, powiedział Business Insider, że wielu w Moskwie uważało tę umowę za „zbyt hojną, otwierającą przeszłość na dalszą niestabilność nie tylko na Północnym Kaukazie, ale w Federacji Rosyjskiej ogólnie”.

Ówczesny premier Putin zajął znacznie bardziej stanowcze stanowisko wobec Czeczenii, obarczając winą za zamachy bombowe na mieszkania bojowników czeczeńskich i wykorzystując okazję, wydał rozkaz przeprowadzenia zakrojonych na szeroką skalę bombardowań regionu, co zapoczątkowało drugą wojnę czeczeńską.

Eksperci uważają, że druga wojna czeczeńska odegrała kluczową rolę w ugruntowaniu reputacji Putina jako silnego człowieka.

W jednym ze swoich najsłynniejszych cytatów Putin powiedział: „Będziemy ścigać terrorystów wszędzie. Wybaczycie mi, ale jeśli złapiemy ich na kiblu, wywalimy ich w kiblu”.

„Putin już na bardzo wczesnym etapie dawał sygnał, że Czeczenia zostanie podporządkowana i że zrobią to, bez względu na koszty, i w tym zakresie mu się to udało” – powiedział Lough agencji BI.

Podobieństwa do Ukrainy

Dla wielu uparte roszczenia Putina do zwycięstwa w Czeczenii brzmią podobnie do jego retoryki o Ukrainie. „Zwycięstwo będzie nasze” to często powtarzana kwestia w jego przemówieniach o wojnie.

Użycie ciężkiej artylerii, duża liczba ofiar wśród ludności cywilnej i masowe bombardowania na Ukrainie również przypominają jego nieprzejednaną kampanię w Czeczenii, która trwała dziesięć lat.

Co najmniej dwa czeczeńskie bataliony walczyły po stronie ukraińskiej podczas trwającej wojny.

Tymczasem czeczeński przywódca Kadyrow wysłał czeczeńskie siły zbrojne — czasami zwane kadyrowcami — do walki w imieniu Rosji od 2022 roku.

Brytyjskie Ministerstwo Obrony oszacowało w maju, że około 9000 żołnierzy walczyło w prorosyjskich jednostkach czeczeńskich na Ukrainie. Obejmuje to czeczeńskie siły „TikTok” na linii frontu, które wypełniają luki pozostawione przez grupę Wagnera od czasu zaprzestania działalności.

Wizyta ma miejsce w momencie, gdy siły ukraińskie kontynuują zdobywanie terenów w obwodzie kurskim na terenie Rosji.

Inwazja, która trwa już trzeci tydzień, zszokowała zarówno Moskwę, jak i zachodnich sojuszników Ukrainy. Uważa się, że jest to największy atak zagranicznego wroga na terytorium Rosji od czasów II wojny światowej.

Ołeksandr Syrski, głównodowodzący ukraińskich sił zbrojnych, poinformował we wtorek, że jego siły kontrolują około 1263 kilometrów kwadratowych (około 488 mil kwadratowych) terytorium Rosji w Kursku i 93 miejscowościach na tym obszarze.

Jednak gdzie indziej w wojnie Ukraina walczy o utrzymanie swojej pozycji. Wizyta Putina w części Rosji, która kiedyś walczyła o niepodległość, służy jako przerażające ostrzeżenie przed losem, który może nadal spotkać Ukrainę.