Nauka i technika

Rada doradcza ds. przyłowów na Alasce

  • 8 maja, 2023
  • 3 min read
Rada doradcza ds. przyłowów na Alasce


8 maja 2023 r

Kilka statków należących do członków stowarzyszenia At-Sea Processors Association, którego dyrektor wykonawczy Stephanie Madsen pomaga w wytwarzaniu środków zalecanych przez Alaska Bycatch Review Task Force. Fotka Paula Molyneaux.

Po tym, jak grupa zadaniowa ds. przeglądu przyłowów gubernatora Alaski Mike’a Dunleavy’ego przedstawiła swoje zalecenia w listopadzie 2022 r., następnym krokiem jest podjęcie działań.

Zainicjowana przez Alaska Department of Fish and Game Commissioner, Doug Vincent-Lang, Rada Doradcza ds. Przyłowów Alaski pomoże wdrożyć zalecenia grupy zadaniowej.

„Kiedy zaczynaliśmy od grupy zadaniowej, chcieliśmy stworzyć raport, który ma wpływ” — mówi Stephanie Madsen, dyrektor wykonawczy At-Sea Processors Association oraz członek grupy zadaniowej i rady doradczej.

„Jedną z najważniejszych rzeczy jest upublicznienie posiadanych informacji” — mówi Madsen. „Aby poprawić błędne informacje, które tam są”.

Według Madsena grupa zadaniowa zajęła się trzema obszarami, w których panel doradczy będzie kontynuował pracę: zaangażowanie państwa, badania i zarządzanie.

„Zaczynamy od zaangażowania państwa, tak jak powiedziałem” — mówi Madsen. „Dzięki badaniom chcemy lepiej koordynować działania różnych podmiotów prowadzących badania. Chcemy sprawić, by pracowali razem i dowiedzieć się, kto co robi, aby mogli opierać się na pracy innych, znajdować synergie i unikać powielania wysiłków”.

Warto przeczytać!  Rynek sekwencjonowania nowej generacji odnotuje silny wzrost,

Madsen zauważa, że ​​jednym z obszarów badawczych o szczególnym znaczeniu jest genetyka stosowana do określenia, czy przyłów łososia pochodzi z zasobów Alaski czy zasobów azjatyckich.

Na przykład analiza genetyczna wykazała, że ​​9,4 procent z 545 883 łososi złowionych jako przyłów w 2021 r. pochodziło z zachodniej Alaski.

„Coraz lepiej radzimy sobie z genetyką” — mówi Madsen. „Otrzymujemy wyniki w ciągu sześciu miesięcy, a nie roku”.

Madsen zauważa, że ​​genetykę można wykorzystać do identyfikacji obszarów skupisk łososia i pomóc trawlerom unikać w szczególności łososia z zachodniej Alaski.

Jeśli chodzi o zarządzanie, Madsen zauważa, że ​​czasowe i obszarowe zamknięcia w celu ochrony czerwonego kraba królewskiego w Zatoce Bristolskiej zostaną omówione na czerwcowym posiedzeniu rady doradczej.

„Z ankiety wynika, że ​​kraby mogą faktycznie być skoncentrowane na wschód i północ od obszarów, na których pracują nasze łodzie” – mówi.

„Ponadto zainicjowano kolejną rekomendację grupy zadaniowej. Trwa analiza w NPFMC [North Pacific Fishery Management Council] ma kilka opcji, z których dwie to cap on chum, a druga analizuje środki identyfikujące obszary, w których wiadomo, że łosoś z zachodniej Alaski pojawia się przy użyciu najnowszej genetyki.

Warto przeczytać!  Badanie Mayo Clinic ujawnia genetyczne ryzyko zachorowania na raka u 550 pacjentów

Grupa zadaniowa zaleciła również racjonalizację ryb dennych w Zatoce Alaskiej, aby pomóc flocie kontrolować przyłowy. „Istnieje również praca Brianny King z Alaska Pacific University, która prowadzi nas do przekonania, że ​​przeceniamy czas, w którym włok znajduje się blisko dna”.

Madsen zauważa, że ​​prace rady doradczej dopiero się rozpoczynają.

„Rozporządzenie komisarza określa konkretne zadania, w tym zalecenia dotyczące sposobów wdrażania zaleceń grupy zadaniowej” — mówi Madsen. „Przed nami dużo pracy, ale mamy dobrego przywódcę, który pokieruje naszą pracą”.


Źródło