Wiem tylko, że moje randki na Półwyspie Iberyjskim okazały się o wiele ciekawsze niż w Wielkiej Brytanii.

Djedzenie jako Czarna kobieta na zawsze będzie wyjątkowym i interesującym doświadczeniem. W większości będziemy doświadczać form rasizmu i uprzedzeń w dziedzinie randek. Według badania przeprowadzonego przez Quartz, czarne kobiety są przedmiotem najniższych wskaźników odpowiedzi w aplikacjach randkowych, mimo że należą do grupy demograficznej, która udziela najwięcej odpowiedzi.

Pomimo tych statystyk randkowych, wierzę, że każde doświadczenie randkowe jest wyjątkowe. Chociaż mogę powiedzieć, że pokonanie początkowego przesunięcia nie jest dla mnie zbyt trudne, utrzymanie i poczucie prawdziwego pożądania zawsze były przedmiotem dyskusji. Powiedziałbym jednak, że moje najbardziej pozytywne doświadczenia randkowe pochodzą z życia w Hiszpanii i Portugalii, a nie na rodzimym korcie. W tych krajach czułem się bardziej pożądany i traktowano mnie z większym zapałem.

Niektórzy zastanawiają się, jak to możliwe, skoro rasizm w tych krajach jest uważany przez społeczności czarnoskórych za wysoki. Cóż, zastanawiam się, czy elementy mojej brytyjskiej narodowości trochę chronią mnie przed najgorszym, ale nie mogę powiedzieć tego na pewno. Wiem tylko, że moje doświadczenia na Półwyspie Iberyjskim były o wiele bardziej sprzyjające i zabawne niż na moim rodzinnym terenie.

Randki w Hiszpanii

Mieszkałem w Hiszpanii przez około sześć miesięcy w ramach moich rocznych studiów za granicą i był to przełom w randkowaniu. Zaskoczyło mnie, że mogę się dogadać z niektórymi szalenie atrakcyjnymi mężczyznami, którzy moim zdaniem wyglądają lepiej niż niektórzy mężczyźni, którzy odrzuciliby mnie w domu. Miło było czuć się pożądanym przez ludzi, których uważałem za atrakcyjnych i podchodzić do mnie z większym entuzjazmem niż zwykle. Witany uśmiechami podczas spaceru brukowanymi uliczkami przy dźwiękach „Hola Morena”. Ponieważ mówiłem trochę po hiszpańsku, było to korzystne i mogłem spotykać się i łączyć z ludźmi, których inaczej nie miałbym w domu.

Mój pierwszy kontakt z Hiszpanem miał miejsce w Sewilli, kiedy facet zaprosił mnie do swojego domu. Piliśmy wino, częstował mnie lekkim jedzeniem i zapraszał do pływania w swoim basenie. Jak hojnie, prawda? Chociaż nie skorzystałem z oferty kąpieli w basenie, skorzystałem z tej, aby pójść do jego sypialni. Spędziliśmy przyzwoity czas i widziałem go jeszcze kilka razy, kiedy tam byłem, ale z wdziękiem się wycofałem, ponieważ chciałem więcej w dziale sypialni, niż mógł mi zapewnić.

Kontynuowałem więc randki, aby zobaczyć, co mnie czeka…

Nie wszystko było wspaniałe, ponieważ w pewnym momencie znalazłem się na randce z hiszpańskim nacjonalistą, który szczegółowo omówił, jak należy szybko uporać się z muzułmańską inwazją na Hiszpanię. Jako obcokrajowiec w tym dniu byłem zdezorientowany, może nie jestem muzułmaninem, ale jaka jest różnica między moją obecnością w Hiszpanii a innymi w tym kraju? Musiałem to szybko zamknąć, przez co zacząłem się obawiać mojego podejścia.

Byłam dwudziestoletnią beznadziejną romantyczką – nie sprzeciwiałam się znalezieniu hiszpańskiego męża – ale wiedziałam, że czeka mnie nieuniknione odejście, co skomplikowało mi umawianie się na randki. Aby uniknąć zranienia, oddawałem się głównie lekkiej zabawie, będąc pilnowanym, by powstrzymać złamane serce. Był jednak jeden chłopak, który prawie przebił się przez moją barierę. Przystojny mężczyzna o imieniu Carlos, niewiarygodnie przystojny, niezwykle rozmowny i przyzwoity w całowaniu. Byliśmy w kontakcie przez trzy czwarte mojego pobytu, często wysyłając wiadomości i umawiając się na randki. Był świetny pod wieloma względami, ale nie mogłem zmusić się do kontynuowania naszej znajomości w ostatnich tygodniach mojego pobytu. Zdecydowałem, że będzie nam lepiej jako przyjaciele, ponieważ po moim wyjeździe nie miałem ochoty na romansowanie na odległość (bardzo poważnie traktuję planowanie przyszłości!).

Chociaż miałem pozytywne doświadczenia z randkami, bycie uznanym za pożądane było głównie seksualne, więc wykorzystałem ten czynnik, aby zbadać, co lubię i rozwijać się jako osoba.

Randki w Portugalii

Lizbona została niedawno zapowiedziana dla społeczności międzynarodowej i przekonałem się, że to prawda. Z mnóstwem światowych mężczyzn na ulicach, poczułam pociąg i przyciągam o wiele więcej ludzi niż w Hiszpanii. Wkrótce zakochałam się w Tunezyjczyku. Zaryzykowałem związek emocjonalny, ale był on krótkotrwały, ponieważ zmieniły się jego pragnienia i chciał kogoś innego.

Jednak to mnie nie powstrzymało, moje fantazje pojawiały się w upalne lato i wpadłem w ferworze namiętności z facetami z Portugalii, Turcji, Republiki Zielonego Przylądka i Włoch, aż wylądowałem w burzliwym romansie z Izraelczyk z wizytą na kilka dni.

Kiedy to się skończy, będziemy w dwóch różnych strefach czasowych. Ale to nie powstrzymało mnie przed głębokim związaniem się z nim; śmialiśmy się w restauracjach, piliśmy i tańczyliśmy w barze, całowaliśmy się w oceanie, przytulaliśmy na plaży i prowadziliśmy głębokie rozmowy na ulicach Lizbony we wczesnych godzinach porannych. Łączyliśmy się emocjonalnie, a to pasowało fizycznie, ponieważ nasze wzajemne pragnienie płonęło tak jasno, że zamknęliśmy się w pokoju, aby uprawiać najlepszy i najbardziej namiętny seks, jaki kiedykolwiek miałem w życiu.

Nasze spotkanie było piękne, więc rozstanie było słodko-gorzkie. Byłoby lepiej, gdybym go znała, ale znajomość kogoś może potencjalnie być wszystkim, czego chcesz, ale będąc wystarczająco mądrą, by za tym nie podążać. Jednak od czasu do czasu piszemy SMS-y, mając nadzieję na ponowne spotkanie w naszym ulubionym mieście.

Pomimo wzlotów opuściłem Portugalię jako singiel, ale z moich doświadczeń wynika, że ​​chętnie bym wrócił i zbadał sytuacje, które pozostawiłem otwarte.

Całowanie kilku żab przed miłością

Mocno wierzę, że miłość mojego życia nie pochodzi z Wielkiej Brytanii, której boję się przesunąć w moim własnym mieście. Randki za granicą zwiększyły różnorodność i moją wiedzę o innych kulturach oraz zwiększyły cechy, które uważam za atrakcyjne. Były cechy i wdzięki, o których nie wiedziałam, że chcę w przyszłym partnerze, dopóki nie zetknęłam się z większą liczbą typów mężczyzn. Jednak moja samotność sugeruje, że mężczyźni mogą być ogólnie śmieciami.

Byli faceci, którzy byli duchami, podchodzili do mnie tylko jak do fetysza, mówili nieodpowiednie rzeczy, byli niegrzeczni lub okazywali brak szacunku, nie wiedzieli, czego chcą, lub dawali czadu. Pocałowałem kilka żab, które się nie zmieniły, więc nie mogę wprost powiedzieć, że mężczyźni są lepsi w Iberii, ale dla mnie było więcej ogólnej radości w moich interakcjach, coś, czego nie spodziewałem się, kiedy po raz pierwszy tam wyjść. Teraz, gdy wiem więcej, zastanawiam się, czy oddana przeprowadzka do tego obszaru może być tym, czego potrzebuję, aby moje życie miłosne wkroczyło w najlepszą erę.